Oxuyan uzun logo

Atalar sözləri

Oxuyan ilə istənilən atalar sözünü asanlıqla tap!

a
b
c
ç
d
e
ə
f
g
h
x
i
k
q
l
m
n
o
ö
p
r
s
ş
t
u
ü
v
y
z
  • A
  • Abad məclis aşığından bəllidir.
  • Abadan kənd tüstüsündən bəlli olar.
  • Abbas Abbasdan, Abbas da kor Abbasdan.
  • Abbasını bəyənməyən beş şahı çıxardar.
  • Abdal at mindi, özün bəy sandı.
  • Abdal düyündən, uşaq oyundan usanmaz.
  • Abır istəsən çox demə, sağlıq istəsən çox yemə.
  • Abır harda, çörək orda.
  • Abır-həya olan yerdə bərəkət də olar.
  • Abırlı abrından qorxar, abırsız nədən qorxar?!
  • Ac acı aldı, acdan ləlöyün törədi.
  • Ac acı dalayar, tox toxu yalayar.
  • Ac adam özünü oda vurar.
  • Ac adamı qurd yeməz.
  • Ac ayı oynamaz.
  • Ac deyər doymaram, tox deyər acmaram.
  • Ac doğrayar, tox yeyər.
  • Ac donuz darıdan çıxmaz.
  • Ac elə bilər hamı acdır, tox elə bilər hamı toxdur.
  • Ac əlinə düşəni yeyər, tox ağzına gələni deyər.
  • Ac hara, paxaç hara.
  • Ac it gəlmiş, tox itin yanın yalıyır.
  • Ac qarına bir nəfər, nəğmə oxurmu məgər?!
  • Ac qatıq istəməz, yuxulu yastıq.
  • Ac qılınca çapar.
  • Ac qudurğan olar, çılpaq oynağan.
  • Ac qurd sürünün ortasına girər.
  • Ac nə yeməz? Tox nə deməz?
  • Ac saxla, yalavac saxla, yaxşı saxla.
  • Ac toyuq yuxusunda darı görər.
  • Ac – yanından qaç!
  • Aca doqquz yorğan bürüyüblər, genə yuxulaya bilməyib.
  • Aca nə halal, nə haram?!
  • Acam, quyruq acıyam, bağır-öpkə acı deyiləm.
  • Acdan ummaq olmaz.
  • Acı dindirmə, toxu tərpətmə.
  • Acın andı and olmaz.
  • Acın gözü çörək təknəsində olar.
  • Acın imanı olmaz, toxun amanı.
  • Acın qarnı doyar, gözü doymaz.
  • Acın qursağında çörək dayanmaz.
  • Acın zəhləsi sudan gedər.
  • Acından dəyirmana baxır, kibirliyindən şahıd almır.
  • Acla əcəli gələn söyləşər.
  • Aclığında eldən yeyər, toxluğunda eldən deyər.
  • Aclıq adama oyun öyrədər.
  • Aclıq ayıya darayı oxudar.
  • Aclıq bir il gedər, minnət min il.
  • Aclıq sofiliyi pozar.
  • Aclıq yavanlıq istəməz, yuxu da yastıq.
  • Aclıqda darı çörəyi halvadan şirin olar.
  • Aclıqdan kimsə ölməz, ölən toxluqdan ölər.
  • Aclıqdan quduranı saxlamaq olar, toxluqdan quduranı saxlamaq olmaz.
  • Acı danışan şirin söz eşitməz.
  • Acını dadmayan şirini bilməz.
  • Acıq gələr üz saralar, acıq gedər üz qaralar.
  • Acıqla iş görən zərərin çəkər.
  • Acıqlı başda ağıl olmaz.
  • Acıqlı dilənçinin torbası boş qalar.
  • Acıqlı qalxan ziyanlı oturar.
  • Acıqnan dövlət yola getməz.
  • Açaram sandığı, tökərəm pambığı.
  • Açıq qaba it dəyər.
  • Açılmamış süfrənin bir eybi var, açılmışın min.
  • Ad adamı bəzəməz, adam adı bəzəyər.
  • Adı gözəl olanın özü də gözəl olar.
  • Adımı güvəc qoy, amma ocaq üstə qoyma.
  • Adımı sənə qoyum, səni yana-yana qoyum.
  • Adın nədir – Daşdəmir, yumşalısan, yumşalı.
  • Adam adamdı olmasa da pulu, eşşək eşşəkdi olmasa da çulu.
  • Adam adamın şeytanıdı.
  • Adam adıyla tanınar.
  • Adam aşını-işini bilməlidir.
  • Adam ağzından söz, qazan altından köz.
  • Adam hər düşməndən bir ağıl öyrənər.
  • Adam min acını udar bir şirinin xatirinə.
  • Adam olana bir söz yetər.
  • Adam öz-özünə eliyəni el yığıla eliyə bilməz.
  • Adam var – adamların naxşıdı, adam var – eşşək ondan yaxşıdı.
  • Adam var gözdən qızar, adam var sözdən qızar.
  • Adam yanıla-yanıla öyrənir.
  • Adamı dindir, sonra qiymətin ver.
  • Adamı qılınc öldürməz, tənəli söz öldürər.
  • Adamı söz, kababı köz yandırar.
  • Adamı tanıyan qurd yesin.
  • Adamın adı çıxınca canı çıxsa yaxşıdır.
  • Adamın axır günü gərək xoş olsun.
  • Adamın ayağından çəkən çox olar.
  • Adamın başına nə gəlsə dilindəndir.
  • Adamın dəlisi daşa güc elər, öküzün dəlisi – başa.
  • Adamın dinməzindən yaramaz koxa tikdilər.
  • Adamın düşməni – öz dili.
  • Adamın öz əli, öz kisəsi.
  • Adamın üzünə baxarlar, halın xəbər alarlar.
  • Adət qanun deyil, amma qanun qədər hökmü var.
  • Adilin qəzəbindən qorxmaq gərək, zalımın sükutundan.
  • Ağ ağça qara gün üçündü.
  • Ağ atla cahil ağaya qulluq eləmə.
  • Ağ divara hansı rəng çəksən tutar.
  • Ağ evi görəndə qara evi yaddan çıxartma.
  • Ağ gün adamı ağardar, qara gün qaraldar.
  • Ağ itin həllaca zərəri var.
  • Ağ köpək, qara köpək, ikisi də köpəkdi.
  • Ağ qoyun, qara qoyun keçid başında bəlli olar.
  • Ağ qoyunu görənlər içi dolu yağ sanar.
  • Ağ qoyunun qara quzusu da olur.
  • Ağ parçaya ləkə tez düşər.
  • Ağa ağ deyiblər, qaraya qara.
  • Ağı gördün, qaranı unutdun?!
  • Ağın adı, qaranın dadı.
  • Ağa deyir: - sür dərəyə! - sür dərəyə.
  • Ağa gətirər navala, xanım tökər çuvala.
  • Ağa ilə xanım savaşdı, arada nökərin canı çıxdı.
  • Ağalıq verimlədir, igidlik vurumla!
  • Ağanın malı çıxar, muzdurun canı.
  • Ağası güclü olan qul ası olar.
  • Ağaya ağa desən gülməyi gələr, nökərə nökər desən ağlamağı.
  • Ağac acı, can şirin.
  • Ağac bar verdikcə başın aşağı əyər.
  • Ağac başında qora, bilmədim düşdüm tora.
  • Ağac böyüdükcə suyu çox aparar.
  • Ağac dibindən su içər.
  • Ağac əkənə rəhmət oxunar.
  • Ağac əyildi – sındı, igid əyildi – öldü.
  • Ağac gəlməmişkən, vay qabırğalarım.
  • Ağac kökündən su içər.
  • Ağac meyvəni dəyənə qədər böyüdər.
  • Ağac nazikliyindən sınsa, adam yoğunluğundan sınar.
  • Ağac sınanda budaq nəyə gərəkdi?!
  • Ağac yaş ikən əyilməsə, əyilməz.
  • Ağac yeyən sıpa bir də xırmana girməz.
  • Ağac yıxılan günü çatdıyar.
  • Ağac yıxılanda baltalı da gələr, baltasız da.
  • Ağacı baltalayanda “sapı məndəndir” demiş.
  • Ağacı kəsərlər, öz səmtinə yıxılar.
  • Ağacı qurd öz içindən yeyər.
  • Ağacın qurdu özündən olmasaydı, min yaşardı.
  • Ağacın yemişin ye, sonra qabığın soyma.
  • Ağacın yómşağını ãórä yåyər.
  • Ağaclar başın tərpədəndə söyüd deyər: - mən də, mən də.
  • Ağçalı adamdan dağlar da qorxar.
  • Ağıl ağıldan ötgündü.
  • Ağıl başda ikən, evin avadan.
  • Ağıl yaşda olmaz, başda olur.
  • Ağıla gələn başa gələr.
  • Ağılları bazara çıxardıblar, hər kəs yenə öz ağlın alıb.
  • Ağıllı ağıl eləyincə dəli vurdu keçdi.
  • Ağıllı arvad ara, ağılsız arvad vara qaçar.
  • Ağıllı arvad kamala, ağılsız arvad camala güvənər.
  • Ağıllı bildiyin söyləməz, dəli söylədiyin bilməz.
  • Ağıllı bizi tapmaz, dəli bacadan yağar.
  • Ağıllı düşmən nadan dostdan yaxşıdır.
  • Ağıllı düşməndən qorxma, dəli dostdan qorx.
  • Ağıllı evlənincə dəlinin oğlu olar.
  • Ağıllı gördüyünü, ağılsız eşitdiyini söylər.
  • Ağıllı kasıba dəli deyərlər, dövlətli dəliyə “bəli” deyərlər.
  • Ağıllı kişi qışın qeydinə yayda qalar.
  • Ağıllı olan bir dəfə aldanar.
  • Ağıllınız Xıdır ağa, barmağın saldı bardağa.
  • Ağıllısı hansıdı, qabaqda gedən dəli.
  • Ağıllıya qırx gün dəli desən, dəli olur.
  • Ağıllıynan çəkişmək cahılnan halva yeməkdən yaxşıdı.
  • Ağılsız baş əlindən səfil ayaq nə çəkir.
  • Ağılsız dostdan ağıllı düşmən yaxşıdır.
  • Ağlını eşşək ağlına verərsən, çəkər arpa zəmisinə.
  • Ağır ayaq baş əyər.
  • Ağır basmayınca yüngül qalxmaz.
  • Ağır gəldi, yüngül qalxar.
  • Ağır qazan gec qaynar.
  • Ağır otur, “ağa” desinlər.
  • Ağır otur, batman gəl.
  • Ağır yükün zəhmini qatır bilər.
  • Ağırlığın yer götürər, ruzusun Allah yetirər.
  • Ağız açdı, göhər saçdı.
  • Ağız yandıran aşı qaşıq tanıyar.
  • Ağız yeməsə, üz utanmaz.
  • Ağızdan çıxan başa dəyər.
  • Ağızdan-ağıza doğru xəbər yoxdu.
  • Ağzı əyrini boynu ardından tanıyarlar.
  • Ağzım nə yeyib ki, üzüm nə utana?
  • Ağzım yaradır, sulaya bilmərəm.
  • Ağzımı bir aş yandırsın aş ola; başımı bir daş yarsın ki, daş ola.
  • Ağzından sifdə çıxardanda gümüş çıxart, amma heç dinməsən qızıldı.
  • Ağzuva bax, tikə götür.
  • Ağladan yanına get, güldürən yanına getmə.
  • Ağladım başarmadım, güldüm günümü keçirdim.
  • Ağladırsa fələk, bir gün güldürər.
  • Ağlama ölü üçün, ağla dəli üçün.
  • Ağlamaq ilən gözlərim verməsə də, almayacaq.
  • Ağlamaqla gülmək bacı-qardaşdı.
  • Ağlamaqla kişi qeyrətsiz olar.
  • Ağlamayan uşağa süd verməzlər.
  • Ağlarsa anam ağlar, qalanı yalan ağlar.
  • Ağlayanda elə ağla əzizi ölmüş kimi, Güləndə elə gül əzizi gəlmiş kimi.
  • Ağlayanda imam üçün də ağla, yezid üçün də.
  • Ağlayanın bir dərdi var, gülənin beş.
  • Ağlayışın bilməyən ölüsün murdarlayar.
  • Ağrımayan baş yastıq istəməz.
  • Ah-vayla çıxar kasıbın canı, elə deyər: - Allah kərimdir!
  • Ahıl öküz cütə getməsə, uşaqlar acından qırılar.
  • Ax, mənim kisəm, minnətsiz yesəm.
  • Axacaã ãan äamaräa äórmaç.
  • Axar su gedər, qalmaz.
  • Axar su murdarlıq götürməz.
  • Axır – axır, çıxar paxır.
  • Axırın gəlsin, bez köynək!
  • Axmaq başın cəfasını ayaqlar çəkər.
  • Axmaq it aya hürər.
  • Axmaq özünə düşməndi, özgəyə necə dost olar?!
  • Axsaq at yüyrək olar.
  • Axsaq eşşəyin kor nalbəndi olar.
  • Axsaq qoyuna nə dağ, nə aran?
  • Axşam axıra, sabah naxıra.
  • Axşamdan sonra gələn qonağın yeyəcəyi soğandır.
  • Axşamın xeyrindənsə sabahın şəri.
  • Axşamın sirrini dan bilər.
  • Axtaxana böyüdü, dağda dana böyüdü, sən niyə böyümədin?!
  • Axtaran tapar.
  • Axtarmağınan deyil, rast gəlməyinəndir.
  • Axund özü elər, özgəyə öyüd verər.
  • Al almaya daş atan çox olar.
  • Al qapıda, sat qapıda.
  • Al ver deyiblər, al vermə deməyiblər.
  • Alacağım olsun, alaqarğada olsun.
  • Alan aldanmaz, satan aldanar.
  • Alacağı bir piltədi, pambığın batmanın soruşur.
  • Aldığı bir iynədi, dəmirin batmanın yoxlayır.
  • Aldım qoz, satdım qoz, mənə qaldı çaqqaçuq.
  • Alıcı quş dimdiyindən bilinər.
  • Alma arvadın dulunu, dalınca gələr qulunu.
  • Almaq aldanmaqdı, vermək hünərdi.
  • Ala it çaqqalın dayısıdı.
  • Ala it gedər, qara it gələr.
  • Ala itin balası qara olar, yanılsa boynu ala olar, hürəndə anası kimi hürər.
  • Ala qarğa olmağı bəs deyil, həkimlik də eləyir.
  • Ala qarğa şux tərlanı bəyənməz.
  • Ala qayada bostan ura olub, kəliyin dərən yoxdu.
  • Alça mənim, gilas mənim, tut mənim, gavalıda da gözüm var.
  • Alçaq ata hamı minər.
  • Alçaq dağa qar yağmaz?!
  • Alçaq yer igidi xor göstərər.
  • Alçaq yerdə təpəcik özün dağ sanar.
  • Alçaq uçan ucaya qonar, uca uçan alçaq qonar.
  • Alçaqda yatma – sel aparar, ucada yatma – yel aparar.
  • Aləm aləm ilədir, keçəl qız da xalamla.
  • Aləmə it hürər, bizə Mazandaran çaqqalı.
  • Aləmə oğruyam, sənə ki doğruyam.
  • Allafın işi alaf satmaqdı, istər ata tök, istər eşşəgə.
  • Allah bir, söz bir.
  • Allah bir qapını bağlayanda bir qapını açar.
  • Allah böyüklərin xasiyyətini kəssin.
  • Allah bu əli o ələ möhtac eləməsin.
  • Allah buynuzsuz qoçun qisasın buynuzlu qoçda qoymaz.
  • Allah dağına görə qar yağdırar.
  • Allah deyən namurad qalmaz.
  • Allah dərdi çəkənə verir.
  • Allah dəvəyə qanad versəydi, dam-divarı yıxardı.
  • Allah əsilsizə düşürtməsin.
  • Allah haqqı nahaqqa verməz.
  • Allah istəyən danaya qurd dəyməz.
  • Allah qonağının öz qisməti var.
  • Allah min dərd verib, min bir dərman.
  • Allah möminə hər şeyi bağışlar.
  • Allah ona qotur versin, dırnaq verməsin.
  • Allah sağ gözü sol gözə möhtac eyləməsin.
  • Allah saxlayanı qurd yeməz.
  • Allah tənbəli sevməz.
  • Allah var, rəhmi də var.
  • Allah verəndə bacadan da tökər.
  • Allah verəndə yox yerdən də verər.
  • Allah verməz qara quluna, o da qalar vuruna-vuruna.
  • Allah vuran ağacın səsi çıxmaz.
  • Allah yolunda yox, şeytan yolunda çox.
  • Allaha inanmayana bəndələr də inanmaz.
  • Allahdan gizlin deyil, bəndədən nə gizlin.
  • Allahdan qorxmaz, bəndədən utanmaz.
  • Allahdan nə gəlsə xoşdur.
  • Allahın yarası da var, çarası da.
  • Alma öz ağacından uzaq düşməz.
  • Almanı at göyə, yerə gəlincə ya qismət.
  • Alovdan çıxdıq, yalova düşdük.
  • Alt daşı ağır olar.
  • Altın həsir, üstün həsir, yat, yetim, tərləyəsən!
  • Altın görmədiyin qabdan su içmə.
  • Aman deyənə əl qaldırmazlar.
  • Ana bala ucundan canını oda yaxar.
  • Ana kimi yar olmaz – vətən kimi dövlət-var.
  • Ana uşağa aş gətirər, analıq yaş.
  • Anadan əziz yenə anadır.
  • Analı qızın özü böyüyər, anasız qızın sözü.
  • Analı quzu – xınalı quzu.
  • Anam doğub, bacıma güc düşüb.
  • Anam elə çox bilir, kündəni xırda tökür, Atam elə az bilir, ikisini birdən bükür.
  • Ananın ərköyün oğlu hambal olar.
  • Ananın səbri tükənməz olur.
  • Anası çıxan ağacı qızı budaq-budaq gəzər.
  • Anasına bax qızını al, qırağına bax bezini al.
  • Anasından ayrı düşən quzunu qurd yeyər.
  • Anasından qabaq düşən qulunu qurd yeyər.
  • Anasızın gördüyü iş danlaqsız bitməz.
  • Andın iki başı olur.
  • Andına inanıram, xoruzun da quyruğu görünür.
  • Anladıq - yel dəyirmanı, bəs bunun suyu hanı?
  • Anlamaza hörmət elərsən, deyər: məndən qorxdu.
  • Anlayan özü qanar, anlamayana yüz qandır.
  • Anlayana da can qurban, anlamayana da, dad yarımçıq əlindən.
  • Anlayana qul ol, anlamayana ağa da olma.
  • Anlayana milçək sazdır, anlamayana zurna da azdır.
  • Ara sözü ev yıxar.
  • Arada ala çatı olmasa, qurd qoyunla otlayar.
  • Aralıq atı, kor fatı.
  • Aralıq malı arada yeyilər.
  • Araba aşandan sonra yol göstərən çox olar.
  • Arabaçı atı gözündən qocalar.
  • Aranda tutdan oldum, dağda qurutdan.
  • Aranın dağı sağ olsun, qarlı da olar, qarsız da.
  • Araz axır, gözün baxır.
  • Araz, altını da bilirəm, üstünü də.
  • Araz aşığındandı, Kür topuğundan.
  • Ardınca padşahın da söylərlər.
  • Arx həmişə çınqıl gətirməz.
  • Arxa su gələnəcən qurbağanın canı çıxar.
  • Arxa su gəlib, umud var bir də gəlsin.
  • Arxlar axır çay olur.
  • Arxadan vuran namərddir.
  • Arxalı köpək qurd basar.
  • Arxalıya arxa olma – yamaq sayarlar, Arxasıza arxa ol – dayaq sayarlar.
  • Arxanı kürkə öyrətmə.
  • Arı qəhrin çəkməyən balın qədrini bilməz.
  • Arı şirəyə dolanar.
  • Arının tikanın gördüm, balından əl çəkdim.
  • Arığa batman da yükdür.
  • Arıq it öz kəndinin şiridir.
  • Arif adam tərif istəməz.
  • Arifə bircə işarə də bəsdir.
  • Armud özgənin, eşşək kirayə.
  • Armudun yaxşısını meşədə ayı yeyər.
  • Arpa əkən buğda biçməz.
  • Arpa unun yoxdusa, dadlı dilin də yoxdur?!
  • Arpa verilməyən at qamçı gücü ilə yeriməz.
  • Arpa yemiş at mənzil kəsər.
  • Arpadan, buğdadan əlim üzüldü, ümidim sənə qaldı, darı xirməni.
  • Arpaya qatsan at yeməz, sümüyə qatsan it yeməz.
  • Arsız kişidən ərsiz arvad yaxşıdır.
  • Arsız nədən arlanar?!
  • Arsızın üzünə tüpürüblər, “yağış yağır” demiş.
  • Arşın olmayan yerdə çərək də ölçüdür.
  • Artıq aş – ya qarın ağrıdar, ya baş.
  • Artıq mal gözmü çıxarır?!
  • Artıq tamah daş yarar, daş qayıdar baş yarar.
  • Artıq tikə baş yarar.
  • Arvad evinə girənin qapısı alçaq olar.
  • Arvad iki olanda ev süpürülməmiş qalar.
  • Arvad ilə at igidin baxtına.
  • Arvad malı alçaq qapı kimidi; girəndə də başına dəyəcək, çıxanda da.
  • Arvad malı başa toxmaq kimi dəyər.
  • Arvad tutan yolun axırı yoxuşa qalxar.
  • Arvad üzlü kişidən, kişi üzlü arvaddan əlhəzər.
  • Arvad var ev yığar, arvad var ev yıxar.
  • Arvadı ahıl gözüylə, atı – cahıl gözüylə.
  • Arvadı bəd olanın saqqalı tez ağarar.
  • Arvadın deyingəni kişini tez qocaldar.
  • Asılsan da, uca budaqdan asıl.
  • Aslan ağzından şikar alınmaz.
  • Aslan qocalanda başına çaqqal-çuqqal toplaşar.
  • Aslan yatışından da bəllidir.
  • Aslanı da heç yalqız qalmasın.
  • Aslanın balası aslan olar.
  • Aslanın böyüyü-kiçiyi olmaz.
  • Aslanın qorxusu qarıncadan olar.
  • Aslanın nə erkəyi, nə dişisi?!
  • Asta çal – usta çal.
  • Asta qaçan namərddi.
  • Asta vur – rasta vur.
  • Astanın işi qalmaz, xəstənin işi qalar.
  • Astarı üzündən bahadı.
  • Aş başında qırqovuldu.
  • Aşdır – bişər, işdir – düşər.
  • Aşından yemədim, tüstüsündən kor oldum.
  • Aşpazdan küsən evinə ac gedər.
  • Aşpazxanada yeyir, dulusxanada hürür.
  • Aşağa, aşağa, kor Mahmuddan da aşağa?!
  • Aşağı, aşağı, qatıqlı aşdan da aşağı?!
  • Aşığı uduzub, curuna güvənir.
  • Aşığı yığarlar oynamaq üçün.
  • Aşığı ağladan gülməz.
  • Aşığın sözü qurtaranda “yarım, yarım” çağırar.
  • Aşığınan mollanın heç olmaz şad arası.
  • Aşığınkı haydandır, mollanınkı vaydan.
  • Aşıq gördüyünü çağırar.
  • Aşıq sözü haqq olar.
  • Aşıq sözündən doymaz, ləlöyün gözündən.
  • Aşıq toya yüyürər, molla vaya.
  • Aşıq üz görən yerə.
  • Aşiqə Bağdad uzaq deyil.
  • At almağa cahıl göndər, qız almağa ahıl.
  • At almamış noxta davası eləyir.
  • At almamış töylə tikdir.
  • At atınan əlləşər, arada eşşəyin qıçı sınar.
  • At bəslənirkən, qız istənirkən.
  • At elin, torba əmanət, bizim daha nəyimiz var?
  • At ələ düşər, meydan ələ düşməz.
  • At igidin yoldaşı.
  • At ilə arvad igidin iqbalına.
  • At ilə yola çıxan eşşəyin vay halına.
  • At qatır doğub, nəsli pozulub.
  • At meydanında eşşək anqırmaz.
  • At mıxını qopardar, bir yerə dəyər, iki özünə.
  • At minənin tanıyar.
  • At minənindir, qılınc qurşananın.
  • At miniş öyrədər, don – yeriş.
  • At oğurlanandan sonra axur nəyə gərək?
  • At olanda ot olmur, ot olanda at.
  • At olmayan yerdə eşşək də atdır.
  • At öldü, itlərin oldu bayramı.
  • At ölər - meydan qalar, igid ölər - şan qalar.
  • At saxlayan atdan yüyrək ola gərək.
  • At tapıldı, yəhər tapılmadı?
  • At təpiyinə at dözər.
  • At yeməyən acı otlar bitməsə yaxşıdır.
  • At yeriməklə yol alar, insan bilməklə.
  • At yerinə eşşək bağlama.
  • Ata baxarlar, başına torba taxarlar.
  • Ata dost kimi bax, düşmən kimi min.
  • Ata minəndə özünü, atdan düşəndə atı unutma.
  • Ata nal çalındığın görəndə qurbağa ayaqlarını uzatdı.
  • Atdan düşüb eşşəyə minməzlər.
  • Atdan qalanı öküzə verərlər.
  • Atdan yıxılana yorğan-döşək, eşşəkdən yıxılana qazma, kürək.
  • Atdan yıxılmayan atlı olmaz.
  • Atı atası ilə tanıdarlar, qatırı anası ilə.
  • Atı atın yanına bağlarsan, həmrəng olmaz, həmxasiyyət olar.
  • Atı cahıl gözünnən, qızı ahıl gözünnən.
  • Atı olana nisyə qamçı da verərlər.
  • Atı satıb eşşək alıb, dumbula-dum, dumbula-dum!
  • Atın axmağı yorğa olar, itin axmağı tula.
  • Atın izi itin izinə qarışmaz.
  • Atın ölümü təki arpadan olsun.
  • Atına baxan ardına baxmaz.
  • Atına eşşək demişəm, ya dəvənə köşək?!
  • Atını bağla dirəyə, sonra Tanrıya tapşır.
  • Atlı ilə atsız bir deyil.
  • Atlı ilə piyadanın sövdası tutmaz.
  • Atlı qonaq itli qonaqdan yaxşıdı.
  • Atlılar atın çapar, dayçalı deyər mən də varam.
  • Atnan qatır savaşdı, arada eşşək öldü.
  • Ata bilgisi ilə adam adam olmaz.
  • Ata çörəyi – meydan çörəyi, oğul çörəyi – zindan çörəyi.
  • Ata doğrayıb, oğul yeyibdir.
  • Ata malına göz dikən ac qalar.
  • Ata oğluna bir bağ verdi, oğul ataya bir salxım qıymadı.
  • Ata oğlundan ötrü mülkündən keçdi, oğul atadan ötrü kürkündən keçmədi.
  • Ata oğul savaşdı, əbləh ona inandı.
  • Ata olmaq asandı, atalıq eləmək çətin.
  • Ata olmayan ata qədrini bilməz.
  • Ata sözün tutmayanı biyabana atarlar.
  • Ata yetirən qız ərlənər, ana yetirən oğul qızlanar.
  • Atalar nə əkiblər, oğullar onu biçiblər.
  • Atalar nə gözəl məsəl demişlər; dünyanı ümid ilə yemişlər.
  • Atalar sözü hikmətdir.
  • Atalar sözünə baxan geri qalmaz.
  • Atam, atam, mən bu işə matam!
  • Atam ilə atamı deyincə özüm ilə özünü de.
  • Atamı öldürmüşəm, goruna and içməyə.
  • Atan soğan, anan sarımsaq, sən hardan gəldin belə gülməşəkər?!
  • Atanı, ananı görməsəydim, özünə xan deyərdim.
  • Atanın duası, ananın ahı.
  • Ataş deməknən ağız yanmaz.
  • Atılan ox geri dönməz.
  • Atıldı mindi eşşəyə, bayaq da ayağı yerdəydi, indi də.
  • Avara itin hörməti olmaz.
  • Avazın yaxşı gəlir, oxuduğun Quran olsa.
  • Ay aydın, hesab bəlli.
  • Ay aydır, onun da üzündə ləkə var.
  • Ay görmüşün ulduza nə minnəti?!
  • Ay həmişə bulud altında qalmaz.
  • Ay işığına it hürər.
  • Ay mənlə olsun, ulduzun gözünə barmağım.
  • Ay-ulduz göyə yaraşır.
  • Ayda-ildə bir namaz, onu da şeytan qoymaz.
  • Ayda-ildə xoş gəldin, gündə-gündə nöş gəldin.
  • Ayı kim gördü? – Kor Mahmud.
  • Ayın on beşi qaranlıq olsa da, on beşi aydınlıqdır.
  • Ay daş atan baxtavar, daşın da bir vaxtı var.
  • Ay fələk, batmanı eylədin çərək.
  • Ay gedən it, gəl məni tut.
  • Ay qaynana, heç gəlin olmamısan?!
  • Ay özünü bəyənmiş, qoy səni el bəyənsin.
  • Ayağa düşməyən başa çıxmaz.
  • Ayağı ilə gələnə ölüm olmaz.
  • Ayağından yıxılan qalxar, dilindən yıxılan yox.
  • Ayağını yorğanına görə uzat.
  • Ayaqla gələn qonağı atla yola salarlar.
  • Ayaq-ayaq nərdivana çıxarlar.
  • Ayaz oldu, bulud oldu, keçən günlər unuduldu.
  • Ayazda yatmayan eşşək töylənin qədrin bilməz.
  • Ayı balasına “ağappağım” deyər, kirpi balasına – “yumşağım”.
  • Ayı meşədən küsüb, meşənin xəbəri yox.
  • Ayı nədi, oynamaq nədi?!
  • Ayının min bir oyunu var - hamısı bir armud üstədir.
  • Ayıya dayı deyərlər körpünü keçincən.
  • Ayıb söyləyənin ayıbını söylərlər.
  • Ayıblı ayıbın bilsə, başına palaz örtər.
  • Aynanın çatdağı calaq qəbul eləməz.
  • Aynaya necə baxsan, özünü elə görərsən.
  • Ayrana getməyə utanmır, sərnici dalında gizlədir.
  • Ayrana gələn çanağı böyrünə sıxar.
  • Az idi arıq-uruq, biri də gəldi dabanı cırıq.
  • Az ilən çoxun oyunu olmaz.
  • Az olur küsür, çox olur qusur.
  • Az tamah çox bəla gətirər.
  • Az vardı ac adam, biri də düşdü bacadan.
  • Az yeyənin azarı da az olar.
  • Aza qane olmayan çoxu tapammaz.
  • Azacıq aşım, ağrımaz başım.
  • Azca, hara gedirsən? Çoxca yanına.
  • Azdan az deyiblər, çoxdan çox.
  • Azı bilməyən çoxu heç bilməz.
  • Azan quşun ömrü az olar.
  • Azğın adam quzğun olar.
  • Azar batmannan girər, misqalnan çıxar.
  • Azarla mənimçün, ölüm səninçün.
  • Azarladım ölmədim, üzüldüm öldüm.
  • Azarlı tələsər, armud vaxtında yetişər.
  • Azarlıq olsun, bezarlıq olmasın.
  • B
  • Babam mənə kor deyib, gəlib gedəni vur deyib!
  • Bablı babın tapmasa, günü ah-vaynan keçər.
  • Bacanaq bacanağı görəndə qaşınma tutar.
  • Bağ olmayan yerdə böyürtkən özünü bağ çağırar.
  • Bağ sahibsiz olmaz.
  • Bağ salan barın yeyər.
  • Bağ vaxtı bağbanın qulağı ağır eşidər.
  • Bağa bax üzüm olsun, yeməyə üzün olsun.
  • Bağa baxarsan bağ olar, baxmazsan dağ olar.
  • Bağban bağban olsa, neyləyir bağ divarı?!
  • Bağban tələsər, armud vaxtında yetişər.
  • Bağbanın könlü olsa, nə gəlib bağda paya?!
  • Bağda ərik var idi, salam-məlik var idi, Bağdan ərik qurtardı, salam-məlik qurtardı.
  • Bağı bağban yeyər, qoyunu çoban.
  • Bağı ver bağbana, yarısın yesə də.
  • Bağlı bağını qıydı, bağban salxım qıymadı.
  • Bağa qınından çıxdı, daha qının bəyənmədi.
  • Bağa özün çəkə bilməz, evin dalına alar.
  • Bağanı ya öldür, ya dalısı üstə qoy.
  • Bahalıqda çörəyin əsirgəyən ucuzluqda yalqız qalar.
  • Baxma deyənə, bax dediyinə.
  • Baxmaq kirayə istəməz.
  • Baxmaqla öyrənmək olsa, itdən qəssab olardı.
  • Bal tutan barmaq yalar.
  • Bal verən çiçəyi arı tanıyar.
  • Bal yedin, bəlaya düşdün.
  • Bal yeyib, bəlasını çəkir.
  • Balını ye, arısını soruşma.
  • Bala baldan şirindir.
  • Bala quşun ağzı böyük olar.
  • Balalı qarğa bal yeməz.
  • Balalı qarğaya yem yoxdu.
  • Baldızım – çuvaldızım, hərdən gələr, sancar, gedər.
  • Balığı haçan tutsan təzədir.
  • Balığı ya öldürdün, ya sudan qırağa qoydun.
  • Balığın dirisi də suda, ölüsü də.
  • Balıq balığı udmasa – dəryanı balıq tutar.
  • Balıq başdan iylənər.
  • Balıq sudaykən sövda olmaz.
  • Balıq suya çəkər.
  • Balıq tutan suyu bulanıq istər.
  • Balta ağac kəsməzdi, sapı ağac olmasaydı.
  • Baltada varsa, sapında da var.
  • Baltanı dibdən vurmazlar.
  • Baltanı qızıldan elərsən, gedər odunun yanına düşər.
  • Bar verən ağacı kəsməzlər.
  • Barlı ağaca daş atarlar.
  • Barlı ağacın başına dolanarlar.
  • Barsız ağaca daş atmazlar.
  • Barıt ilə odun dostluğu olmaz.
  • Barmağın hansın kəssən, ağrısı birdir.
  • Barmağının beşini də bal eləyib ağzına salsan, deyər zəhərləndim.
  • Barmaq-barmaq oğurlayan qarış-qarış oğurladar.
  • Basdırdığı ölü özündən qabaq gəldi.
  • Baş namərd əlindədir; nə kəsər, nə bağışlar.
  • Baş onun, daş bunun, mənimki görməməkdi.
  • Baş sağ olsun, papaq tapılar.
  • Başa dil gətirəni, el gətirə bilməz.
  • Başa düş, başımı yar.
  • Başa gələn dildən gəlir.
  • Başaçığın qaçacağı yer – papaqçı dükanı.
  • Baş-başa verməyincə, daş yerindən qopmaz.
  • Başbilənsiz iş olmaz.
  • Başda oturan bəy olmaz.
  • Başımı sındır, məzənnəni sındırma.
  • Başımı yarırsan, ətəyimə qoz tökürsən, baxan desin qoz yarıb.
  • Başımı yarmağına görə barı daş olaydı.
  • Başın keçəl, gözün kor, bəs sənin haran yaxşı?
  • Başını itirən tel üçün ağlamaz.
  • Başını keçəl eləmə; hər keçəlin taleyi bir olmaz.
  • Başuva daş da salsan uca yerdən sal.
  • Başladığın işi yarımçıq qoyma.
  • Başlı başın saxlasın, mən başımdan bezaram.
  • Başmağımı geyə bilərsən, yerişimi yeriyə bilməzsən.
  • Başmaq cütlənəndə bilinər.
  • Başmaq palçıqsız olmaz.
  • Başmaqçının başmağı olmaz, börkçünün börkü.
  • Başmaqçının başmağı yırtıq olar.
  • Bayırda mini ölsün, evimdə biri ölməsin.
  • Bayırı kaşı-çini, içərisi toyuq hini.
  • Bayquş xarabalıq sevər.
  • Bayquş xarabalığı gülüstana dəyişməz.
  • Bayram sümüyü ilə köpək kökəlməz.
  • Bayraməlisiz toy olmaz, Qəmbərsiz düyün.
  • Bazar içində it qulağı kəsməzlər.
  • Bazar quruldu, hesab duruldu.
  • Bazarın bazar, qadam sənə, mərdimazar.
  • Bekarlıqdansa – culfalıq.
  • Belə matahın var, Cəfərabad (Mazandaran) bazarına apar.
  • Belə otyeyən idin, nə üçün arıq düşdün?!
  • Belə şıllaq atan madyan qulun saxlamaz.
  • Belə yatan öküz yük götürməz.
  • Beş barmağın beşi də tən deyil.
  • Bez geyərəm, düz gəzərəm.
  • Bədcinslik maya istəməz.
  • Bədəsil əvvəl vəfa göstərər, sonra cəfa.
  • Bədəsildən əsil olmaz, boyunca qızıl qala.
  • Bədəsili başa çəkərsən, sürüşər ayağa düşər.
  • Bədəsilin başmağını cütlərsən, deyər geridə dur.
  • Bədrəng də bir rəngdir.
  • Bəhanəçiyə bəhanə əskik olmaz.
  • Bəhs ilə Həcə gedən yorular yolda qalar.
  • Bəxşiş var – xalvarla, hesab var – dinarla.
  • Bəla bəla gətirər.
  • Bəla gələndə “gəlirəm” deməz.
  • Bəladan qaçan bəlaya tutular.
  • Bəlkə sən bostanuvı pozmusan, mən yemişsiz qalmayacağam ki…
  • Bəlkəni əkərsən bitməz.
  • Bəndə bəndəyə neylər, Xuda gözdən salmasa?!
  • Bənnasız hörük hörülməz.
  • Bənzəyə-bənzəyə yaz olar, bənzəyə-bənzəyə qış.
  • Bərəkət harda var? – Böyüklü yerdə.
  • Bərəkət ondur, onu da düzlük.
  • Bəslə qarğanı, oysun gözünü.
  • Bəslə yetimi, yesin ətini.
  • Bəy dediyin nədir, bəyənmədiyin nə?!
  • Bəy don geydi, hamı dedi: mübarək olsun.Yoxsul geydi, hamı dedi: hardan gətirdin?
  • Bəy ilə bəy savaşdı, ortada kasıbın başı yarıldı.
  • Bəy mənim arxam, mən kimdən qorxam?!
  • Bəy oğlu gördüm, tamaha düşdüm.
  • Bəy verən atın dişinə baxmazlar.
  • Bəylə bostan əkənin tağı çiynində bitər.
  • Bəylə Ùaca gedən çöllərdə sərgərdan qalır.
  • Bəyliyi başarmadın, canın çıxsın belə gəz.
  • Bəyaz ipək hər rəngə boyanar.
  • Bəzənmirəm ağadan qorxuram, bəzənirəm xanımdan.
  • Bığdan kəsir, saqqala qoyur.
  • Bildir gedən bildirçin, hanı sənin bir qılçın?!
  • Bildir ölüb boz eşşək, bu il gəlin ağlayaq.
  • Bildir yedim bir incir, indi də qarnım incir.
  • Bildirçin camalabaddan hara gedər; dəni yanında, suyu yanında.
  • Bildirçinin bəyliyi darı sovulanacandır.
  • Bildiyindən danış, bilmədiyin səni güdaza verər.
  • Bilən az deyər, bilməyən yüz.
  • Bilənə bir, bilməyənə min oxu.
  • Bilənin də başına dönüm, bilməyənin də, dad yarımçıq əlindən.
  • Bilənlə bilməyən tay olmaz.
  • Bilmədiyin bildiyindən çoxdu.
  • Bilməmək ayıb deyil, soruşmamaq ayıbdı.
  • Bilməsən, bir biləndən sor.
  • Bilsəydim atın öldüyünü, qulağı dolusu darıya satardım.
  • Bilsəydim, dərdim iki olmazdı.
  • Biləyi güclü olan birin yıxar, biliyi güclü olan minin.
  • Bir ac güləyən olar, bir də yalavac.
  • Bir ac qudurğan olar, bir tox.
  • Bir ağacda gül də bitər, tikan da.
  • Bir ağıllı baş min başı saxlar.
  • Bir almağın bir də verməyi var.
  • Bir arxa ki su gəlib, güman var yenə gələ.
  • Bir ata yeddi oğulu dolandırdı, yeddi oğul bir atanı dolandırmadı.
  • Bir ayaq sən gəl, iki ayaq mən gəlim.
  • Bir barmaq baldan ötrü tuluğun götün yırtmazlar.
  • Bir biləndən qorx, bir də bilməzdən.
  • Bir buğda əkməsən, min buğda biçməzsən.
  • Bir çılpağı yüz cübbəli soya bilməz.
  • Bir çıraq işığına yüz nəfər oturar.
  • Bir çıraq ki haqdan yana, yağı neylər, yağı neylər?!
  • Bir çörək özün ye, birin də Allah yolunda ver.
  • Bir çulum var ataram, harda gəldi yataram.
  • Bir çuval qızıl borcun olsun, bir çuval buğda borcun olmasın.
  • Bir dadan peşman, bir dadmayan.
  • Bir dadanandan qorx, bir qudurandan.
  • Bir dağ yıxılmasa bir dərə dolmaz.
  • Bir dana bir naxırı korlar.
  • Bir daş altda, bir daş üstdə.
  • Bir daş qopanda daha yerini tutmaz.
  • Bir daşla divar olmaz.
  • Bir daşla iki quş vurmaq olmaz.
  • Bir də gəlin ollam, oturduğumu-durduğumu billəm.
  • Bir də qatırçının qatırını hürkütmə.
  • Bir dəfə aldanmışda qəbahət aldadanın, iki dəfə aldanmışda qəbahət aldananın.
  • Bir dəfə yeməknən qarın doymaz.
  • Bir dəli quyuya bir daş atdı, on ağıllı onu çıxara bilmədi.
  • Bir dəlidən yeddi məhləyə zərər dəyər.
  • Bir dərdlinin dərmanın o dərdə düşəndən al.
  • Bir dirhəm min eybi örtər.
  • Bir doğru ki yalana oxşadı, onu söyləmə.
  • Bir əldə iki qarpız tutmaq olmaz.
  • Bir ət ki girdi qazana, oldu yeməli.
  • Bir gələn bir də gələr, səbr elə.
  • Bir gördün namərdi, bir də görsən, namərdsən.
  • Bir görən yoldaş, iki görən qardaş.
  • Bir göz iki gözün gördüyün görə bilməz.
  • Bir gül ilə bahar olmaz.
  • Bir gün duz yediyin yerə qırx gün salam ver.
  • Bir günün bəyliyi də bəylikdir.
  • Bir halalı min haram saya bilməyibdilər.
  • Bir həsirdi, bir Məmmədnəsir.
  • Bir igid qırx ildə meydana gələr.
  • Bir igid yoxsul ola, ona əl-ayaq gülər.
  • Bir igidin payı iki igidi ac qoyar.
  • Bir iş başlamayınca qurtarmaz.
  • Bir işi bitirməyincə bir işə başlama.
  • Bir it hürməklə karvan qayıtmaz.
  • Bir kəndin ki, koxası mürdüş ola, heç olar ki, orda xeyir iş ola?!
  • Bir kora bir dəyənək.
  • Bir köçmək – yüz talanmaq.
  • Bir küllükdə iki xoruz banlamaz.
  • Bir qatı nazik, iki qatı yoğun, qat yarımı hardan tapım?!
  • Bir qazanda iki kəllə qaynamaz.
  • Bir qız bir oğlanındı.
  • Bir qoyundan iki dəri çıxmaz.
  • Bir qoz üçün daş atılmaz.
  • Bir qulğuna min qırğına səbəbdir.
  • Bir mıx bir nalı, bir nal bir atı, bir at bir igidi, bir igid bir eli saxlar.
  • Bir müştəriyçün dükan açılmaz.
  • Bir naxırın adını bir ala dana batırar.
  • Bir napakdan qorun, bir də köpəkdən.
  • Bir pakın duası, bir napakın duası.
  • Bir sözün min bir budağı var.
  • Bir sözünü beş batman balla yemək olmur.
  • Bir su ki girdi qaba, oldu içməli.
  • Bir su ki məni axıdır, mənim üçün dəryadır.
  • Bir şəhərə getdin gördün hamı kor, sən də – kor.
  • Bir tabaq kütüm olsa, biri sənə yoxdu.
  • Bir talada iki axsaq ceyran olmaz.
  • Bir təpə yıxılar, bir dərə dolar.
  • Bir tikəni bilməyən min tikəni də bilməz.
  • Bir tikənin qırx il haqqı var.
  • Bir tikəylə dağ aşmaq olar.
  • Bir torba dəni var, beş dəyirmana üyütməyə gedir.
  • Bir ürəkdə iki sevgi olmaz.
  • Bir var Koroğlu, bir də var kor kişinin oğlu.
  • Bir vermə, bir də dilər, yatmağa yer də dilər.
  • Bir vuran min vur deyəndən yaxşıdır.
  • Bir vurmaqla ağac yıxılmaz.
  • Bir yaxşıdan ötrü – ha gəzməsən yüz il gəz!
  • Bir yandan bağlayan bir yandan açar.
  • Bir yerdə otur ki, durmayasan.
  • Birə də ho de, minə də ho de!
  • Birə dəyməz, mini bəyənməz.
  • Biri acından şalvarın satırdı, dedilər: nisyə verərsənmi?
  • Biri itməyincə biri bitməz.
  • Biri körpü tapmır keçə, biri su tapmır içə.
  • Biri mənim, biri bəndənin, birini də nazlı yara göndərim.
  • Biri minə bağlıdır, mini də birə.
  • Biri od olanda biri su olsun gərək.
  • Biri ölməsə, biri dirilməz.
  • Biri palçığa batıb, biri də yanında yatıb.
  • Biri vardı gecədən, biri də düşdü bacadan.
  • Biri yeyər, biri baxar – qiyamət onda qopar.
  • Birin gör – fikir elə, birin gör – şükür elə.
  • Birin yandırıb, birin qandırma.
  • Birindən soruşdular: qatır niyə səsin çıxartmır? Dedi: atasın yadına salmaq istəmir!
  • Birini evə qoyan yox idi, soruşdu: çuxamı hardan asım?
  • Birlik harada, dirilik orada.
  • Birlik olmayan yerdə dirilik olmaz.
  • Birənin qanın aldın – canın aldın.
  • Bismillah deməklə donuz bostandan çıxmaz.
  • Bişincən gözləyən düşüncən də gözləyər.
  • Bitə acıq eləyib köynəyi yandırmazlar.
  • Bitli əlin qoynuna apardı, ac gümana düşdü.
  • Bitmiş işdən gül iysi gələr.
  • Biyara get, bekar qalma.
  • Biz gəldik gəlini görməyə, gəlin də gedib təzək dərməyə.
  • Biz yalvardıq daza, daz da özün qoydu naza.
  • Bizə çatdı, dəyirman yatdı.
  • Bizə də bir gün doğar.
  • Bizə gələn bizə oxşar.
  • Bizə yetişən keçəlin saçı dabanından oldu.
  • Boğaz yediyin istəməz, göz gördüyün istər.
  • Boğuşan köpəyin yarası əskik olmaz.
  • Borc alan, salam da var.
  • Borc almaq başlayan yerdə dostluq pozular.
  • Borc gülə-gülə gedər, ağlaya-ağlaya gələr.
  • Borc igidi əridər.
  • Borc ilə alınan köynək adamı təmiz saxlamaz.
  • Borc ki oldu yüz, gir içində üz.
  • Borc su dəyirman dolandırmaz.
  • Borc verməklə tükənər, yol getməklə.
  • Borcdan qorxan qapısını gen açmaz.
  • Borcla alınan eşşək su yolunda ölər.
  • Borclu borclunun sağlığın istər.
  • Borclu ölməz, bənizi saralar.
  • Borclunun duaçısı alacaqlıdır.
  • Borcunu verən dövlətlənər.
  • Bostana dadanan eşşəyin qulağı-quyruğu olmaz.
  • Bostançının sovqatı kəlik olar.
  • Boş anbar, boş dağarcıq, ha ölç, ha ölç – doldur!
  • Boş araba çox səs salar.
  • Boş çanağı dolu çanağa vurmazlar.
  • Boş çuval bucaqda qalar.
  • Boş damardan qan çıxmaz.
  • Boş durunca düşmanına daş daşı.
  • Boş eşşək yeyin gedər.
  • Boş qabını vur, dolu qabımı sındır; bu zülmü kim götürər.
  • Boş süfrəyə nə bismillah?!
  • Boş sünbülün başı yuxarı olar.
  • Boş torbayla at tutulmaz.
  • Boş tutan bərk kəsər.
  • Boyunduruqdan qaçan öküzü kəsərlər.
  • Boz tula gedir, boynu yoluq tula gəlir.
  • Böhtana düşən odsuz yanar.
  • Börkçünün börkü olmaz, kürkçünün kürkü.
  • Börkü isti-soyuqdan ötrü başa qoymazlar.
  • Böylə qəm, böylə kədər, böylə gələr, böylə gedər.
  • Böyük ağacın kölgəsi də böyük olar.
  • Böyük balıq kiçik balığı yeyər.
  • Böyük başın böyük də dərdi olur.
  • Böyük böyüklüyün bilməsə, kiçik də kiçikliyin bilməz.
  • Böyük danışanı kiçik götürər.
  • Böyük loxma çeynə, böyük söz danışma.
  • Böyük olanın qursağı gen gərək.
  • Böyük tikə boğaz yırtar.
  • Böyük tökəni kiçik yığar.
  • Böyüklərdə zor olar, yalan olmaz.
  • Böyüksüz evdə xeyir-bərəkət olmaz.
  • Böyüyün tanımayan qibləsin də tanımaz.
  • Böyüyün üzünə ağ olanı torpaq götürməz.
  • Bu ağıl məndə, o dua səndə – səhərəcən yatarıq.
  • Bu arşına bez verməzlər.
  • Bu cırım, bu cındırım, mən durum necə sındırım?!
  • Bu darı o aclığa çatmaz.
  • Bu daş, bu tərəzi.
  • Bu dünya dəyirmandı, üyüdər bir gün bizi.
  • Bu elti elə bilər o elti dünyanı yedi.
  • Bu evin işığı o evə düşməz.
  • Bu əlin rənci bu ələ haramdı.
  • Bu gün mənə isə sabah da sənədir.
  • Bu gün sən deyirsən, sabah sənə deyərlər.
  • Bu günün işini sabaha qoyma.
  • Bu günün sabahı var.
  • Bu gününən çörək qazan, onu da Nurcahan yesin, dindirəndə yalan desin.
  • Bu – hələ kamilləri, gör nədir cahilləri.
  • Bu qırğına xan dözməz.
  • Bu necə bostançıdır? Dəymişi qoyar, kalın dərər?!
  • Bu ölü bu şivənə dəyməz.
  • Bu şər, bu meydan.
  • Bu yatış səninəndi, bu duruş məninəndi, ikimizdən bir gomuş balası törər.
  • Bugünkü bağır-övkə sabahın yağlı tikəsindən irəlidir.
  • Bugünkü söz sabahkı sözün körpüsüdür.
  • Builki sərçə bildirki sərçəyə civ-civ öyrədir.
  • Buğda çörəyin yoxsa, şirin dilin olsun.
  • Buğda olmayan yerdə darını gözə təpərlər.
  • Buğdadan, arpadan əlim üzüldü, umudum sənə qaldı, ay darı xırmanı!
  • Buğdasını sütül yeyən xırmanda ac qalar.
  • Buxarı əyri oldu neylər, tüstüsü düz çıxsın.
  • Bulaq başından bulanar.
  • Bulaq gərək yerindən bulaq ola.
  • Bulaq öz gözünü kor istəməz.
  • Bulamac dəliyə qaldı.
  • Bulaşıqlı səhəngdən bulanıq su tökülər.
  • Burda dilənir, orda zəkat verir.
  • Burda oturma, his olarsan, orda oturma, pis olarsan.
  • Burnu fırtıqlı quzu buynuzu burma qoç olar.
  • Burun-qulaq başın sadağasıdır.
  • Buz nazik yerindən sınar.
  • Büdrəməyən yıxılmaz.
  • Bülbül öz günüyçün ağlayır.
  • Bülbül viranədən ötməz, bayquş viranədən getməz.
  • Bülbülün çəkdiyi dil bəlasıdır.
  • C
  • Cahıllıqda bəzənmədim, hayıf mənə, qocalıqda bəzənmişəm, ayıb mənə.
  • Cahil axırda tula quyruğu xınalar.
  • Cahil dirilərin ölüsüdür.
  • Cahil ilə bal yemə, ahıl ilə daş daşı.
  • Cahildə söz əylənməz.
  • Camadarın şahlığı hamamçılıqdır.
  • Came nə qədər böyük olsa, imam yenə bildiyin oxur.
  • Can candan ayrıdır.
  • Can de, can eşit.
  • Can sağlığı dövlətdir, demə, babam, yoxsulam.
  • Can sənin, cəhənnəm Tarının.
  • Can şirin olur.
  • Can verəndə boz sərçəyə ver, qaranquş gəldi-gedərdi.
  • Can verməyən canana yetməz.
  • Can versən qardaşa ver, min il keçə yad olmaz.
  • Cana gələn mala gəlsin.
  • Candı çəkər, qandı qaynıyar.
  • Canı acışan eşşək atdan yeyin gedər.
  • Canı canan yolunda deyən çox olar, qıyan az.
  • Canım qurban, yaxşı qonaq! Gəl uçaq bir də qonaq.
  • Canımı da alsan, gülə-gülə al.
  • Canında olmayana candar ağacı neyləsin?!
  • Canını yaxşı saxla qəfil əcəldən.
  • Cananı sevən canından keçər.
  • Canavar tək qalanda başına çaqqallar yığışar.
  • Canavarın üzü ağ olsa, kəndə gündüz gələr.
  • Cavahir cında içində olar.
  • Cavahirin qiyməti var, amma atalar sözünün qiyməti yoxdur.
  • Cavan baş bir çanax qandı.
  • Cavanlıqda daş daşı, qocalıqda ye aşı.
  • Cavanlıqda qocalığa güc saxla.
  • Ceyran qovan çiçəyə batar, donuz qovan palçığa.
  • Ceyranın qaçmağın elə gördüm, ətindən zəhləm getdi.
  • Cəfasın çəkən səfasın görər.
  • Cəhd çarıq yırtar, iş odur haqqa vara.
  • Cəhd elə dost qazan, düşmən ocaq başında.
  • Cəhənnəmə gedən gələr, müştərinin gedəni gəlməz.
  • Cəhənnəmə gedən yoldaşını çox istər.
  • Cəngəl də özünü bağ sanar.
  • Cərgədən qalan keçəl olar.
  • Cidanı çuvalda gizlətmək olmaz.
  • Cinə börk tikər, şeytana papış.
  • Cinə dəmir göstərdilər.
  • Cins cinsə əsər eləməz.
  • Cins xoruz yumurtada banlayar.
  • Cins madyan balanı döşündə saxlar.
  • Comərd deyib maldan elərlər, igid deyib candan elərlər.
  • Cuhud qan görüb!
  • Culfa kəfənsiz ölər.
  • Cücə ağgünlü olsaydı, toyuq əmcəkli olardı.
  • Cücə nənəsindən süd görməyib.
  • Cücəni çalağandan sonra sanarlar.
  • Cücəni payızda sayarlar.
  • Cücəyə bəylik verdilər, anasın eşşəyə mindirdi.
  • Cütcü yağış istər, yolçu quraqlıq.
  • Cütə gedən öküz gözündən tanınar.
  • Cüzvi külliyə tabedi.
  • Ç
  • Çağırılan yerə ərinmə, çağrılmayan yerdə görünmə.
  • Çağırılmamış qonaq süpürülməmiş yerdə oturar.
  • Çağırram – eldən ayıb, çağırmanam – it itdi.
  • Çax-çax edən nalçadır, iş bitirən axçadır.
  • Çaqqal güləndə toyuq qaqqıldar.
  • Çaqqal var gödən çıxarır, qurdun adı bədnamdı.
  • Çaqqalın yuxusuna toyuq gələr.
  • Çala-çala çalağan olar.
  • Çalağan göydə dolanar, cücənin ürəyi bulanar.
  • Çalış ki, dostun olsun, düşmən ocaq başında.
  • Çamura daş atma, üzünə sıçrar.
  • Çanaxda balın olsun, Yəməndən arı gələr.
  • Çapqınçı ol, insafı əldən vermə.
  • Çarəsiz dərdə Loğman da acizdir.
  • Çarığını əsirgəməyən patavasın da qoyar üstünə.
  • Çarvadara yol göstərməzlər.
  • Çay min olar, çeşmə bir.
  • Çaya çatmamış çarığını çıxarma.
  • Çayın daşı, çölün quşu.
  • Çayır dedi: yeddi il leylək yuvasında qaldım, yerə düşüb genə atamın vətənin itirmədim.
  • Çəkmə, çəkə bilməzsən, bərkdir fələyin yayı!
  • Çəkmə, çəkmə bu dərdi, çəkən bilər bu dərdi.
  • Çəkmə namərd minnətin, get qürbətdə dolan gəz.
  • Çəltik xatirinə suluflar da su içir.
  • Çəngi ölüsü dəf-dumbulla basdırılar.
  • Çənginin qazandığı ənliyə, kirşana gedər.
  • Çərçi başındakını da satar.
  • Çərçi kisəsindəkini satar.
  • Çərçi qızı mıncığa aşıq olar.
  • Çərçinin andı eşşəyinə qənim olar.
  • Çəkişməsən bərkişməzsən.
  • Çıxan ay doğuşundan bəllidi.
  • Çıxan can geri dönməz.
  • Çıxan qan damarda qalmaz.
  • Çıxan qız çığdan baxar.
  • Çıxmayan cana umud çoxdur.
  • Çınqı balacadı, odu böyük.
  • Çıraq keçənə yaxın çox işıq verər.
  • Çıraq öz dibinə işıq salmaz.
  • Çibin qana yığılar.
  • Çirkaba daş atma, üstünə sıçrar.
  • Çirki çirk aparar, hayıf oynaş paltarı.
  • Çirkin bəzənincə toy keçər.
  • Çirkin üzün gizlədər, göyçək budaqlar gəzər.
  • Çirkinim, gözlə, gedim gözəl axtarım, tapmadım gözəlimsən ki, gözəlim.
  • Çirkinliyin Allahdan, üz yumamağın nədən?!
  • Çiy ətdən nənə də bezardır, bala da.
  • Çiy süd əməndən eyilik gözləmə.
  • Çiynənən saqqız çürür.
  • Çoban çox olanda qoyunu qurd yeyər.
  • Çoban köpəyi kimi nə yeyər, nə yedirdər.
  • Çobanı özündən olanın qoyunu dişi doğar.
  • Çobanın könlü olsa, təkədən pendir tutar.
  • Çobanın yağı çox olanda çarığına sürtər.
  • Çox aş ya qarın ağrıdar, ya baş.
  • Çox aşna tutan aşnasız qalar.
  • Çox bilən çox çəkər.
  • Çox bilən quş dimdiyindən tələyə düşər.
  • Çox bilib az danışmaq igidin ləngəridir.
  • Çox çalışan çarıq yırtar, iş odu haqqa vara.
  • Çox danışan çox yanılar.
  • Çox doğru var, yalan ondan yaxşıdı.
  • Çox görən çox istər, az görənin yadına da düşməz.
  • Çox gülən çox da ağlar.
  • Çox hürən it tutmaz.
  • Çox istəyən azdan da olur.
  • Çox kötüklər üstündə çox şivlər doğranıb.
  • Çox qoyundan çox quzu olar.
  • Çox mal haramsız olmaz, çox söz yalansız.
  • Çox öyünmə, tat qızı, pendirindən qıl çıxır.
  • Çox yaşayan çox bilməz, çox yer gəzən çox bilər.
  • Çox yemək adamı az yeməkdən də qoyar.
  • Çoxluğa daş atılmaz.
  • Çolaq koru görəndə öz halına şükr elər.
  • Çor deyənə can desən, Yarəb, nəyin əksilər?
  • Çöl iti gəldi, öy itini qovdu.
  • Çölün aləmi yandırır, için özünü.
  • Çölmək dığırlanar, qapağın tapar.
  • Çölməkdə ət qurtardı, çuğundur baş qaldırdı.
  • Çölməyə verə-verə çıxar qazan bahası.
  • Çömçə aşdan isti oldu.
  • Çömçə quyruğuna yapışan yağlı yerindən yeyər.
  • Çömçə tutan sənə sarıdır.
  • Çömçənin qədri aş daşanda bilinər.
  • Çömçəynən içdin doymadın, yalamaqnan doyacaqsan?
  • Çöməlməmiş hürə bilmir.
  • Çörək açanı qılınc açmaz.
  • Çörək basan ayağa düşər.
  • Çörəyi at dəryaya, balıq bilməz, Xalıq bilər.
  • Çörəyi çörəkçiyə, bir çörək də üstəlik.
  • Çörəyi dizində olandan uzaq.
  • Çörəyi torpaqdan al, özgənin ağzından yox.
  • Çörəyin tək yeyən yükün özü çəkər.
  • Çör-çöplə yanan ocağın istisi olmaz.
  • Çubuğu vaxtkən əyməsən, böyüyəndə əyilməz.
  • Çuvala girməyən canım dağarcığa girib.
  • Çuvallar doldu, dağarcıqlar dolmaz.
  • Çürügün zora nə tabı?!
  • Çürük qoza qabığı neyləsin?!
  • Çürük paxlanın kor alıcısı olur.
  • Çürük taxta mıx götürməz.
  • Çürüntü aşı qarın doyurmaz.
  • D
  • Dabbaq sevdiyi dərini yerdən yerə vurar.
  • Dadanan dayanmaz.
  • Dadanandansan, qudurandan?
  • Dadananla quduranı saxlamaq olmaz.
  • Dadanıbsan dolmaya, o da ola, olmaya.
  • Dadımlıqdır, doyumluq deyil.
  • Dadlı söz – can arzusu, dadsız söz – baş ağrısı.
  • Dadmamısan qaz ətini, nə bilirsən ləzzətini?
  • Dadsız aşa duz neyləsin, ağılsız başa söz neyləsin.
  • Dağ ağrı çəkdi, nə doğdu? – siçan.
  • Dağ başına qış gələr, iyid başına iş.
  • Dağ başında xırman qurma, sovurarsan, yel aparar.
  • Dağ başından duman əskik olmaz.
  • Dağ dağa qovuşmaz, adam adama qovuşar.
  • Dağ iti gəldi, bağ itin qovaladı.
  • Dağ quşu dağa yaraşar, bağ quşu – bağa!
  • Dağ ola, duman ola, qırmızı tuman ola, mən olmayım, sən olasan.
  • Dağa desən oğrudur, başını əyər.
  • Dağına baxar qar verər, bağına baxar bar verər.
  • Dağlar qarıynan, torpaq varıynan.
  • Dağlar nə qədər uca ola, üstündən yollar aşar.
  • Dağarcıq çörəyinən dolanan dövlət başına ip salmaz.
  • Dağarcıq çuvaldan böyük oldu?!
  • Daldan atan topuqdan vurar.
  • Dama-dama göl olar, dada-dada heç.
  • Damar-damar, daşı dələr.
  • Damcı inadıyla daş dələr.
  • Damara baxarlar, qan alarlar.
  • Damazlığını yeyən tamarzı qalar.
  • Dan yerindən çıxan gün dəysin oynaşıma, bulud altından çıxan gün dəysin ərimə.
  • Dana böyüyər, amma çulu böyüməz.
  • Dana oynar, mıxını bərkidər.
  • Danışana dil vermir, yeriyənə yol.
  • Danışıqlı söz dağlar aşar.
  • Danışmaq dananı qurda verər.
  • Danışmaq qızıl olsa, danışmamaq gümüşdür.
  • Darayı, səni geyər hər ayı!
  • Darğa əmim, daha nə qəmim!
  • Darıya girən donuz payanı özünə qəbul eylər.
  • Daş atan bəlli, baş tutan bəlli.
  • Daş daşa, dırnaq daşa, siz savaşa, biz tamaşa.
  • Daş daşa söykənər - divar olar.
  • Daş düşdüyü yerdə ağır olar.
  • Daş qayaya rast gəlib.
  • Daşa mıxı çaxanda biri mıxa, üçü özünə dəyər.
  • Daşın böyüyü dostdan (yaxından) gəlir.
  • Daşürəkli düşmənin bağrın yarar yumşaqlıq.
  • Dava darlıqdan çıxar.
  • Dava ilə yas qarımaz.
  • Davaçın xan olsa Allah dadına yetsin.
  • Davada ağac ortadakına dəyər.
  • Davada halva paylamazlar.
  • Davalı söz baş yarar, doğru söz daş.
  • Davalı yerdə ot bitməz.
  • Davanın çeşnisi cidaldı.
  • Davasını bilməyənə şahid olma.
  • Dayanan su tez iyiyər.
  • Dayçanı bir vurarsan, iki sıçrar.
  • Dayı görməyib, elə bilir Şahqulu da bir dayıdır.
  • Dazın saznan yatdığı, sazın da təpik atdığı.
  • Dedi xacəyəm, dedi neçə oğlun var.
  • Dedik bir ağız ağla, demədik elləri başımıza yığ.
  • Dedim bir ağız ağla, demədim elləri güldür bizə.
  • Dedilər: Molla, aş aparırlar. Dedi: - mənə nə. Dedilər: - Sizə aparırlar. Dedi: - sənə nə!
  • Dediyindən dönsən, el dönər səndən, dediyini tutsan, el tutar səndən.
  • Demədiyin sözün ağasısan, dediyin sözün qulu.
  • Deməsən eşitməzsən.
  • Deyəcəyini fikir elə, sonra söylə.
  • Deyən Xalıx döyül, dedirən Xalıxdı.
  • Deyirəm – eldən ayıb, demənəm – yandı canım.
  • Deşikli muncuq yerdə qalmaz.
  • Dəbbədən yağ çıxar.
  • Dədələrin özü ölsə də, sözü ölməyib.
  • Dədəm bicdi, kündəni sayır, ciyim bicdi, kündədən kəsir.
  • Dədəm öldü ya vəlvələdən, ya zəlzələdən.
  • Dədəsi öldü, dedi: vaxtı çatıbdı, dəvəsi öldü, dedi: belim sındı.
  • Dədəsindən nə gül dərdim, balasından gülab çəkim?
  • Dədəsini görməyən şahlıq iddia eylər.
  • Dəli dəlidən xoşlanar, molla ölüdən.
  • Dəli dəlini görəndə çomağın belinə qısar.
  • Dəli dəliyə qoşular, dəyənək göydən yağar.
  • Dəli dostun olunca ağıllı düşmənin olsun.
  • Dəli dövran sürür, ağıllı vaxt gözlər.
  • Dəli ilə dövlətli – ikisi də bildiyin elər.
  • Dəli inək balasını çığnayar.
  • Dəli qız bir naxış bilər.
  • Dəli qız dayısından yaşınar.
  • Dəli qız deyər: anasız olaydım, bədəsil gəlin deyər: qaynanasız.
  • Dəli öküz gücün bilməz.
  • Dəli utanmaz, yiyəsi utanar.
  • Dəlicə qızdan dəlicə gəlin olar.
  • Dəlidən doğru xəbər.
  • Dəlilər dünyanı yedi, ağıllı indi cüt qoşur.
  • Dəlini apardılar toya, dedi: bura bizim evdən yaxşıdı!
  • Dəlinin başında qoz ağacı bitməz.
  • Dəlinin nə toyu olsun, nə yası.
  • Dəlinin yadına daş salma.
  • Dəliyə daş atma, öz başın yarılar.
  • Dəliyə gündə bayramdır.
  • Dəliyə yel ver, əlinə bel ver.
  • Dəliyə yüz öyrət, bildiyin elər.
  • Dəlləkliyi bizim başımızda öyrənir.
  • Dəm eniş olar, dəm yoxuş.
  • Dəm söhbət – dəm ixtilat.
  • Dəmir döyülə-döyülə polad olur.
  • Dəmir qapının taxta qapıya işi düşər.
  • Dəmiri isti-isti döyərlər.
  • Dəmiri kürədən dəmir çıxardar.
  • Dəmiri nəm çürüdər, igidi qəm.
  • Dəmirsiniz, missiniz, hamınız bir cinssiniz.
  • Dəmli hara gedər? - Dəm ardınca.- Qəmli hara gedər? Qəm ardınca.
  • Dəni ellərdən, suyu göllərdən.
  • Dəni məndən yeyir, başqa yerdə yumurtlayır.
  • Dərd adama selnən girər, misqalnan çıxar.
  • Dərd adamı dingildədər.
  • Dərd ağladar, eşq söylədər.
  • Dərd bir olsa ağlamağa nə var.
  • Dərd çəkənə görədir.
  • Dərd dərd üstündən gələr.
  • Dərd dərdə bənzəməz.
  • Dərd gedər, yeri boş qalmaz.
  • Dərd getməz, dəyişər.
  • Dərd var – gələr keçər, dərd var – dələr keçər.
  • Dərd verən dərmanın da verər.
  • Dərdi çəkən bilər.
  • Dərdi dağa verdilər, götürmədi, ancaq insan götürdü.
  • Dərdin qoy dərdim üstə, onu da mən çəkərəm.
  • Dərdini dərd bilənə söylə.
  • Dərdini gizlədən dərmanın tapmaz.
  • Dərdli deyingən olar.
  • Dərdli söylədiyin dəli söyləməz.
  • Dərdlini dindirmə, özü dillənər.
  • Dərə yiyəsiz olanda tülkü bəylik elər.
  • Dərgahın qapısı açıq olanda köpəyin yuxusu gələr.
  • Dərin çay səssiz axar.
  • Dərin su bulanmaz.
  • Dərmana inanma, dərmansız da qalma.
  • Dərviş yabısı hər evin yolunu tanıyar.
  • Dərvişin fikri nə isə, zikri də odur.
  • Dərvişlikdən xəbəri yox, gecə-gündüz təkyə axtarır.
  • Dəryaya bir daş at, ya bir qaya sal.
  • Dərzin az oldu, xırmanı böyük aç.
  • Dərzi öz yırtığını yamamaz.
  • Dərzi yaxası cırıq olar, başmaqçı ayağı yalın.
  • Dərziyə köç dedilər, iynəsini sancdı yaxasına.
  • Dəvə ağır gedər, çox gedər.
  • Dəvə bir xəyal elər, sarvan iki.
  • Dəvə böyük – ot yeyər, şahin kiçik – ət yeyər.
  • Dəvə bu boynan həlbət uşaq imiş?
  • Dəvə buynuz axtarırdı, qulaqdan da oldu.
  • Dəvə dedi: “Hamamdan qalıram”.Dedilər: “Görünür qıçından-paçandan”.
  • Dəvə durdu, dam uçuldu.
  • Dəvə gördünmü? Qığını da görmədim.
  • Dəvə gözün yumar girər pambığa, Deyər: məni heç kim görmür.
  • Dəvə Məkkəyə getməklə hacı olmaz.
  • Dəvə nə qədər ölü ola, dərisi bir eşşəyə yükdür.
  • Dəvə nə qədər uzağa getsə, qatarını gözlər.
  • Dəvə oynayan günü qar yağar.
  • Dəvə öldü, eşşəyə zülüm oldu.
  • Dəvə ölsə, dərisi bir yükdür, toyuq ölsə, dərisi bir çəngə tükdür.
  • Dəvə öz əyrisin bilməz.
  • Dəvə tanımasa, ovsarı tanıyar.
  • Dəvə yaxını otlayıb uzağı gözlər.
  • Dəvəcə boyun olunca düyməcə ağlın olsun.
  • Dəvəçiylə dost olanın darvazası gen gərək.
  • Dəvədən bir tük qoparsan, yenə qənimətdi.
  • Dəvədən böyük fil də var.
  • Dəvədən soruşdular: boynun niyə əyridi, dedi: haram düzdü?
  • Dəvəni andılar – ya suya, ya oduna!
  • Dəvəni dağdan uçurdan bir çəngə otdur.
  • Dəvəni eşşəyin quyruğuna bağlama.
  • Dəvənin dizini bağla, sonra Allaha tapşır.
  • Dəvənin nəyi düzdü ki, boynu da düz olsun.
  • Dəvənin yemədiyi ot ya başını ağrıdar, ya qılçını.
  • Dəvəyə dedilər: enişi sevirsən, yoxuşu? Dedi: lənət hər üçünə.
  • Dəvəyə qanqal lazım olsa, boynunu yüz yerdən uzadar.
  • Dəvəyə şüşəki nə eyləsin?!
  • Dəvəquşuna dedilər: qaç, dedi: quşam, dedilər: uç, dedi: dəvəyəm.
  • Dəvətsiz gələn döşəksiz oturar.
  • Dəyənək dəlinin, süpürgə gəlinin.
  • Dəyirman öz işin işdər, çax-çax baş ağrıdar.
  • Dəyirmana gedəndən sonra ulaq verən çox olar.
  • Dəyirmana su hardan axdığın öyrən.
  • Dəyirmançı qızını ərə verdi, arvadını da üstəlik.
  • Dəyirmançıdan acıq eləyən çuvalın boş aparar.
  • Dəyirmançının şahidi kömbəçi olar.
  • Dəyirmanda dənin yox, şahad üstə başını niyə yarırsan!
  • Dəyirmanın yaraşığı torba-çuvaldı.
  • Dəymə mənə, dəyməyim sənə.
  • Dığ-dığ qardaşı qardaşdan ayırar.
  • Dımbılı ələk, dımbılı sac, əlim xəmir, qarnım ac!
  • Dil adamı bəyan elər.
  • Dil həmişə ağrıyan dişin üstə gələr.
  • Dil ki var, ətdəndi; hara döndərsən dönər.
  • Dil sümüksüzdü, amma sümüyü sındırar.
  • Dil var bal – gətirər, dil var – bəla gətirər.
  • Dil yanılar, doğrusun deyər.
  • Dil yarası – il yarası.
  • Dildən gələn əldən gəlsə, hər fuğara padşah olar.
  • Dildir – nə qoruğu var, nə qaytanı.
  • Dili bal, işi bəla.
  • Dili dost, qəlbi qara, mən belə dostu neylim?
  • Dilim-dilim olasan, dilim.
  • Dilin zəkatı xeyir söyləməkdi.
  • Dilini saxlayan başını saxlar.
  • Dilənçi bir olsa, balnan bəslərlər.
  • Dilənçi bir olsa, dirilməyə nə var.
  • Dilənçi salam almaz.
  • Dilənçinin torbası dolmaz.
  • Dilənçinin üzü qara olur, torbası dolu.
  • Dini dinara satan molla dindən də olar, dinardan da.
  • Dinsizin ağzını imansız yumar.
  • Dinmə, səni udaram.
  • Dirini öldürmək olar, ölünü diriltmək olmaz.
  • Diş qurdalamaqla qarın doymaz.
  • Diş nə qədər şirin ola, ağrıyanda çıxardıb tullayırlar.
  • Diş verən dişlik də verər.
  • Diş yox ikən dodaq vardı.
  • Dişdən artmaz, işdən artar.
  • Dişi düşmüş boz öküz qoşulub cöngələrə.
  • Dişnən, dırnaqnan yığıb ağıznan yemək gərəkdi.
  • Dişsiz ağız – daşsız dəyirman.
  • Divanxana qapısı girəndə darvaza olar, çıxanda iynə gözü.
  • Divarı nəm yıxar, insanı qəm.
  • Divarın dalısı da qürbətdir.
  • Divarın əyrisi özülündən başlar.
  • Diz ağrısın can çəkər.
  • Doğru büdrər, amma yıxılmaz.
  • Doğru deyənin başı keçəl olar.
  • Doğru elə bilər hamı doğrudur, oğru elə bilər hamı oğrudur.
  • Doğru ol, asan yol ilə get.
  • Doğru söz acı olar.
  • Doğru söz kin duruldar.
  • Doğru sözə nə and?
  • Doğru yolda yıxılan tez qalxar.
  • Doğru yolla gedən yorulmaz.
  • Doğruluqla dost qapısın dolan gəl, öz evindir.
  • Doğruya zaval yoxdur, çəkəsən hər divana.
  • Doqquz döşəkli baba axırı quru yerdə can verər.
  • Doqquzunda nə isə doxsanında da odur.
  • Dolaşan (gəzən) qurd ac qalmaz.
  • Dolunu yeyib boşa təpik atmazlar.
  • Don kimindi – geyənin, at kimindi – minənin.
  • Donuz xort-xortunu böyüyündən öyrənər.
  • Dost başa baxar, düşmən ayağa.
  • Dost daşı bərk incidər.
  • Dost dosta tən gərək, tən olmasa gen gərək.
  • Dost dostun sağlığın istər.
  • Dost gəlişi bayram olar.
  • Dost ilə ye iç, alış-veriş eyləmə.
  • Dost ilən bazar dostluğu pozar.
  • Dost məni ansın bir çürük qozla.
  • Dost məni yad eyləsin bir güleyşə nar ilə.
  • Dost min isə azdır, düşmən bir isə çoxdur.
  • Dost olan eyib görməz.
  • Dost sirrin dost bilər.
  • Dost var ağıla-başa gələr, dost var yağlı aşa gələr.
  • Dost yaman gündə tanınar.
  • Dost yolunda boran olar, qar olar.
  • Dosta borc pul vermə, hər ikisi əldən gedər.
  • Dostluq üç almadır: gah ikisi səndə biri məndə, gah ikisi məndə biri səndə.
  • Dostluqla tutub düşmənliklə yıxma.
  • Dostu çox olanın gücü çox olar.
  • Dostu qurd olanın el-obası yurd olar.
  • Dostun sirrin dost bilər.
  • Dostun atdığı daş baş yarmaz.
  • Dostunu ağladan özü gülməz.
  • Dostunu mənə de, deyim sən kimsən.
  • Doşab almışam, bal çıxıb.
  • Dovşana qaç deyir, tazıya tut.
  • Dovşanın gümanı ayaqlarına gələr.
  • Doymacı xatın yeyər, yumruğu yetim.
  • Dövlət can odudur.
  • Dövlətdə – dəvə, övladda – nəvə.
  • Dövlətli kasıb olsa, qırx il iyi getməz.
  • Dövlətli yanın qaşıyanda kasıb elə bilər ona pul verir.
  • Dövlətlinin əlin bıçaq kəsər, kasıb köynəyin parçalar.
  • Dövranı sürən sürsün, hər kəsin macalı var.
  • Döyən, söyən ərim yox, yel aparan yunum var.
  • Döymə kimsənin qapısın, döyməsinlər qapını.
  • Dul arvad gecə yarısı peşman olar.
  • Dul arvad yetim saxlar, naxırçıya minnət qoyar.
  • Dul arvadı qız adına almazlar.
  • Dul arvadın boğçası qoltuğunda olar.
  • Dul arvadın divarı alçaq olar.
  • Dumbul görər oynar, mehrab görər ağlar.
  • Duymuş eşşəyi basmaq olmaz.
  • Duz-çörək – düz çörək.
  • Duzu yeyib duzlağı batırma.
  • Dünən öləni dünən basdırdılar.
  • Dünya bala dönsə, ala qarğa öz yeməyin bilər.
  • Dünya mənim deyənin dünən gəldik yasından.
  • Dünya nərdivandır; biri çıxar, biri düşər.
  • Dünya varına güvənilməz.
  • Dünya yalan dünyadı.
  • Dünyada bir pislik qalar, bir yaxşılıq.
  • Dünyada hər an mərdə arxalan.
  • Dünyanı qismətnən yeyəllər.
  • Dünyanın işin hər cür tutarsan, öylə gedər.
  • Dünyanın malı dünyada qalacaq.
  • Dünyanınkı gör-götürdür.
  • Düşə bilməyəcəyin yerə çıxma.
  • Düşmən çox olanda qaçmaq da mərdlikdir.
  • Düşmən düşməndi, nə yaxşısı, nə yamanı?!
  • Düşmən ocax başında.
  • Düşmən səni daşınan, sən düşməni aşınan.
  • Düşmən yaxandan tutanda it ətəyindən tutar.
  • Düşmən zəif olsa da, ehtiyatı əldən buraxma.
  • Düşmənə də qapında dost kimi bax.
  • Düşmənə quyu qazınca dosta ev tikərsən.
  • Düşməni dost elə, dostu düşmən eləmə.
  • Düşmənin gəlişi də tələdir, gülüşü də.
  • Düz söz daşdan keçər.
  • Düz sözə boynum qıldan nazikdir.
  • Düz yerdə yeriyə bilməz, yoxuşda şıllaq atar.
  • Düz yol gedən yorulmaz.
  • Düzəlibdi hər yarağım, qalıbdı saqqal darağım.
  • E
  • Ehtiyac adamı oğru eləyər.
  • Ehtiyat igidin yaraşığıdır.
  • Ehtiyatlı oğulun anası ağlamaz.
  • El ağzı – çuval ağzı.
  • El ağzı faldır.
  • El ağzı ilə quş tutulmaz.
  • El ağzında bir sözün yüz rəngi var.
  • El atan daş uzağa gedər.
  • El atan daşa güc düşməz.
  • El atan daşı qalxızmaq olmaz.
  • El bir olsa, dağ oynadar yerindən.
  • El çalan zurnanın səsi uzaqdan gələr.
  • El dediyi mübarək olar.
  • El dəlisin çölə atmaz.
  • El el üstə sığışar, ev ev üstə sığışmaz.
  • El eybin sənə söyləyən sənin də eybini elə söylər.
  • El gözü aydın görər.
  • El gözü tərəzidir.
  • El gözündən düşən boy atmaz.
  • El gücü - sel gücü.
  • El hümmətlə, quş qanadla!
  • El igidiylə tanınar.
  • El içində – öl içində.
  • El ilə gələn qara gün toy-bayramdır.
  • El keçdiyi körpüdən sən də keç.
  • El köçər, adət köçməz.
  • El qalxdı, sən də qalx.
  • El qarğıyan ağac bar verməz.
  • El malına göz dikən gözdən olar.
  • El oğlu yumurtaya qulp qoyar.
  • El öz dəlisini yaxşı tanıyar.
  • El sevməyənin ağacı quruyar.
  • El sözünə uyan qarısını tez boşar.
  • El tikəni aləm yıxa bilməz.
  • El üçün ağlayan iki gözündən olar.
  • El üfürdü, sel köpürdü.
  • El üzünə namaz qılanın arxası Allahadı.
  • El yandıran şamı söndürmək olmaz.
  • El yığılsa, zərbi kərən sındırar.
  • El yıxanı heç kəs tikə bilməz.
  • El yumruğun görməyən öz yumruğun batman sanar.
  • Elin ağzına baxan ac qalar.
  • Elin dilindən qurtarmaq olmaz.
  • Elin səsi – haqq səsidi.
  • Elin sözü əvvəl-axır düz olur.
  • Elinən gələn qara gün toy-bayramdı.
  • Elini hürküt, axsağınnan yapış.
  • Ellər bizə, biz ellərə.
  • Ellər köçər, dağlar qalar.
  • Ellərə gülən canım, indi olub el gülüncü.
  • Elə kor deyən özü badam gözlüdür?!
  • Elçi çox olar, qismət bir.
  • Elçisi Gülüm olanın başına külüm olar.
  • Elçiyə zaval yoxdur.
  • Elə çalmağın belə də oynamağı olar.
  • Elə don geymək gərək ki, yamağı evdə tapıla.
  • Elə elə ki, şorçu bir də bazara gəlsin.
  • Elə eləmə ki, körpü qala çayın o tayında.
  • Elə gül ki, biz də gülək.
  • Elə yeməyin belə də qusmağı var.
  • Elə keçəl deyil ki, qartmağı yerə düşə.
  • Elə köç, köçünə dana-buzov qatışmasın.
  • Elə musurman oldun ki, atovun xaçın da unutdun.
  • Elə zılxın belə qazanı olar.
  • Elmli qazıya şahid lazım deyil.
  • Enişdən yenə də yoxuş yaxşıdır.
  • Erkək atın yəhəri yırtıq olar.
  • Erkək eşşək, yanı qoduqlu?!
  • Erkək quşun yuvası olmaz.
  • Ermənidən bəy olmaz.
  • Erməninin qocalanı köpəyə, müsəlmanın qocalanı ipəyə dönər.
  • Ertəyə qalan bəladan qorxma.
  • Eşidibdi parağı qırxarlar, bilmir harasın qırxarlar.
  • Eşqin tərs-avandı olmaz.
  • Eşşək aldım, qatır çıxdı.
  • Eşşək anqıranda itin başı ağrıyar.
  • Eşşək batdağa bir dəfə batar.
  • Eşşək eşşəyə uzunqulaq deyər.
  • Eşşək eşşəyi borc qaşır.
  • Eşşək hələ o eşşəkdi, palanı dəyişsə də.
  • Eşşək qazanar, at yeyər.
  • Eşşək qocalmaqla töyləbaşı olmaz.
  • Eşşək nə bilir ki, zəfəran nədir?
  • Eşşək olasan, çulun məxmər?!
  • Eşşək olasan, tükün bu narınlığında!
  • Eşşək tozda ağnayanda həvəsi gələr.
  • Eşşək üstə qəmə bağlayana gülərlər.
  • Eşşəkdən adınalıq umur.
  • Eşşəkdən soruşublar: niyə niyə bərk qaçırsan? Deyib: bizdəyəndən soruş.
  • Eşşəklə getdilər, qatırla döndülər.
  • Eşşəyə anqırdığı xoş gələr.
  • Eşşəyə dedilər: mərifətini göstər, yıxıldı ağnadı.
  • Eşşəyə gücü çatmaz, palanı çırpar.
  • Eşşəyə qantarğa keçirməknən at olmaz.
  • Eşşəyə qızıl çatmaqla qiyməti artmaz.
  • Eşşəyə minmək bir ayıb, eşşəkdən düşmək iki ayıb.
  • Eşşəyi minərlər ata çatınca.
  • Eşşəyi yüklədikcə tünd gedər.
  • Eşşəyim bozdur, dəyirmana getməyir.
  • Eşşəyim, ölmə, yaz gələr yonca bitər.
  • Eşşəyin anqırtısı özünə xoş gələr.
  • Eşşəyin arpası artıq düşəndə yiyəsinə şıllaq atar.
  • Eşşəyin canı yananda atdan yeyin qaçar.
  • Eşşəyin yükü yüngül olanda oynamağı gələr.
  • Ev alma, qonşu al.
  • Ev ayranı acı olur.
  • Ev bizim, sirr bizim.
  • Ev böyüksüz olmaz.
  • Ev danasından öküz olmaz.
  • Ev kimindir? Oturanın! Söz kimindir? – Götürənin.
  • Ev oğrusunu tutmaq olmaz.
  • Ev sözsüz olmaz, dəyirman tozsuz.
  • Ev təzə, divar təzə, ələyim, səni hara asım?
  • Ev yıxanın evi yıxılar.
  • Evdəki hesab bazarda çıxmaz.
  • Ev-eşiyin istəməyən el-obasını sevməz.
  • Evin küçüyü ol, kiçiyi olma.
  • Evin yaraşığı uşaqdır, süfrənin yaraşığı – qonaq.
  • Evində yatıb, yuxuda həzrət Süleymanı görür.
  • Evində yox darı, keçər oturar hamıdan yuxarı.
  • Evlinin bir evi var, evsizin min.
  • Eybi kim deyər – eybəcər.
  • Eyibli eybin bilsə, başına palaz örtər.
  • Eyibsiz dost axtaran dostsuz qalar.
  • Eyməçiyə doşab göstərməzlər.
  • Ə
  • Əbəçi də yük boşaldar, dəvəçi də...
  • Əbləh ilə yüyürən yolda qalar.
  • Əbləh odur dünya üçün qəm yeyə.
  • Əcəl gəldi, baş ağrısı bahana.
  • Ədəbi kimdən öyrəndin? - Ədəbsizdən.
  • Əfçi arvadı kefdə olar.
  • Əfçi kişinin arvadı qatıq kimi üyüşər.
  • Əgər varındı, aləm yarındı, əgər yoxundu – elnən aran toxundu.
  • Əqrəb etməz əqrəbaya əqrəbanın etdiyin.
  • Əkdiyin noxud, biçdiyin noxud, bazara çıxıb ləbləbi.
  • Əkən biçər, əkməyən nə biçər?!
  • Əkən biçər, qonan köçər.
  • Əkəndə əkməyən xırmanda ağlar.
  • Əkəndə yox, biçəndə yox, yeyəndə ortaq qardaş.
  • Əkiblər yemişik, əkirik yeyərlər!
  • Əkinçi ol, biçinçi olma.
  • Əkinçi yağış istər, yolçu quraqlıq.
  • Əqli kəm canana bax, küsübdür mən dəlidən.
  • Əl ağızdan çox görüb.
  • Əl beş barmaqdı, hərəsi bir boyda.
  • Əl əldən hökm elər.
  • Əl əli yuyar, əl də üzü.
  • Əl məndən, ətək səndən.
  • Əl mərd olar, göz namərd.
  • Əl uzadılan yerə ayaq uzadılmaz.
  • Əl üstə çox əllər var.
  • Əldən gedən ələ gəlməz.
  • Əldən qalan əlli gün qalar.
  • Əli boşa “ağa uyur” deyərlər, əli doluya “ağa buyur” deyərlər.
  • Əli kösöylü sən, otu yanan mən!
  • Əli yanan ağzına təpər.
  • Əliaçığa Allah özü yetirər.
  • Əliəyri hey düzlükdən danışar.
  • Əlim çatmayan armud, babamın xeyratına.
  • Əlimdən tutan olmaz, dalımdan itələyən var.
  • Əlin çatmayan aş qarın ağrıdar, ya baş.
  • Əlin yağlıdır? Çək öz başına.
  • Əlindən iş gəlməyən uzun danışan olar.
  • Əlini qatdın harama, kəşkülü doldur qalama.
  • Əlini qısa eylə, dilin uzun olsun.
  • Ələdin-ələdin, kəpəyinə nə qatdın?
  • Ələkçinin qıl verəni yanında olar.
  • Ələyi ələnib, xəlbiri göydə fırlanır.
  • Ələşəni küləşənə vurur, küləşəni ələşənə.
  • Əli aşından da olduq, Vəli aşından da.
  • Əlinin papağını Vəlinin başına, Vəlinin papağını Əlinin başına.
  • Əlisi dəli, Vəlisi dəli, qırğın qırmışın hamısı dəli.
  • Əlli ildi yolçuluq eləyirəm, cümə axşamını mənə görsədir.
  • Əlli ilin eşşəyinə dəyirmanın yolun öyrədir.
  • Əlli yaşında dana, indi düşüb meydana.
  • Əmanətə xəyanət olmaz.
  • Əməl azmasa, qada yeriməz.
  • Ən böyük zalım məzlumun özüdü.
  • Əncir yemədin getdin, dərdin demədin getdin.
  • Əppək ələkdən keçər, insan ciləkdən.
  • Ər atanı el atar, ər tutanı el tutar.
  • Ər çörəyi ər boğazında qalmaz.
  • Ər çörəyi ər yanında borc olar.
  • Ər eldəndi, oğul beldən, qardaşa canım qurban.
  • Ər evi – ədəb evi.
  • Ər olan çörəyini daşdan çıxardar.
  • Ərə getmək gələndə böyük bacı olur, ev süpürmək gələndə kiçik bacı.
  • Əri döymüş arvadı it də tutdu bir yandan.
  • Ərim (atam, dədəm) üçün yer saldım, gəldi qalayçı yatdı.
  • Ərlə arvadın torpağı bir yerdən götürülüb.
  • Ərli də sızıldasın, ərsiz də?!
  • Ərsiz arvad – cilovsuz at.
  • Ər-arvadın savaşı, yaz gününün yağışı.
  • Ərəb iyirmi beşlik tapdı, dedi: nə olardı bir dava kağızı tapeydim.
  • Ərəb öldü, qan düşdü.
  • Ərənlər üçəcən deyiblər.
  • Ərik ağacından saz olmaz, gəl zurnadan xəbər al.
  • Ərik bağın yoxdu ki, biləsən sığırçın necə quşdu.
  • Əringəndən yenə axsaq yaxşıdır.
  • Əringənin qazancın it yeyər, yaxasın bit.
  • Əsil al, çirkin olsun, bədəsil gözəl alma.
  • Əsil deyər anlamadım, bədəsil deyər görmədim.
  • Əsil ilə evlən, həsirdə yat.
  • Əsil olan əsilliyin itirməz.
  • Əsilsiz söz sahibinə üz qarası gətirər.
  • Əsilsizdən kərəm gəlməz.
  • Əsilsizi dalına alsan da birdi, yerə qoysan da.
  • Əsli almaq çətindi, saxlamaq asan, Bədəsli almaq asandı, saxlamaq çətin.
  • Əsli bəd olana qamçı neyləsin?!
  • Əsli gic olanı yüz eyləyəsən düzəlməz.
  • Əski düşman dost olmaz, əski dost düşman olmaz.
  • Əski pambıq bez olmaz, əski düşman düz olmaz..
  • Əski süpürgəni dama atarlar.
  • Əskisi olmayan yengisi nə olacaq?!
  • Əsl bilən bilmədiyin biləndir.
  • Əsli olmasaydı, Kərəm dağlara düşməzdi.
  • Əslin danan (itirən) haramzadadır.
  • Əslində olan dırnağında bildirəcək.
  • Əslində olan nəslində olar.
  • Əsnək əsnək gətirər.
  • Ət əppək üstə gərək.
  • Ət ilə dırnaq arasına girən iyiyib çıxar.
  • Ət yeyən quş dimdiyindən bilinər.
  • Ət yeyəni qəssab tanıyır.
  • Ətə baxma, dona baxma, içindəki cana bax.
  • Ətin üstü açıqdı, pişiyin ədəbinə nə gəldi?
  • Ətin yaxşısın qəssab axıra saxlar.
  • Ətək öpməklə ağız aşınmaz.
  • Əvəzin Bədəl adlı oğlu sağ olsun.
  • Əvvəl bəyənmirdi, indi ləlik düşüb.
  • Əvvəl danışan bilsə ki sonrakı nə danışacaq, heç danışmaz.
  • Əvvəl dəvəni ovsarla, sonra haqqa ismarla.
  • Əvvəl düşün, sonra danış.
  • Əvvəl evin içi, sonra çölü.
  • Əvvəl namaz, sonra niyaz.
  • Əvvəl salam, sonra kəlam.
  • Əvvəl usta, sonra iş.
  • Əvvəl yoldaş, ondan yol.
  • Əyilən boynu qılınc kəsməz.
  • Əyin geydiyin istəməz, qarın yediyin istər.
  • Əyri adamın kölgəsi də əyri olar.
  • Əyri ağac düz olmaz, rəndə vursan yüz yerdən.
  • Əyri dil baş yarar.
  • Əyri düzü bəyənməz, bu da bizi bəyənməz.
  • Əyri ox mənzil almaz.
  • Əyri oturaq, düz danışaq.
  • Əyrini tox gördüm, doğrunu – ac.
  • Əyrinin sözüylə doğrunu qınamazlar.
  • Əyriyə əyri gərək, doğruya doğru.
  • Əyyub səbri də bir səbir deyil.
  • Əzəl arxı tullan, sonra bərəkallah de.
  • Əzəl meçidin içi, sonra eşiyi.
  • Əzəlin gəlincə axırın gəlsin.
  • Əzgildən badam, nadandan adam.
  • Əzizim əzizdi, canım ondan da əzizdi.
  • Əzrayilə nə deyim, onu da buyuran var.
  • F
  • Fağırın düşgünü, al geyinər qış günü.
  • Fala inanma, falsız da qalma.
  • Falçı falçıya fənd vurmaz.
  • Fələk bağlar, fələk açar.
  • Fələk güclü, mən gücsüz.
  • Fələk yıxmayanı kələk yıxar.
  • Fələyin bir çuval qızılı var, hər gün birinin çiynindədir.
  • Fələyin gözü kordu.
  • Fələyin qaydasıdı, dağı çəkər dağ üstdən.
  • Fənd fəndi kəsər, Allah hər ikisin.
  • Fərhad ölüb, külüngünün səsi gəlmir.
  • Fərsiz qoyunu qurd yeyər.
  • Fərsiz oğul atasının gözün çıxartdı ki, adına Koroğlu desinlər, amma kor kişinin oğlu dedilər.
  • Filin bir fikri var, filbanın min.
  • Fitə uyanın evi yıxılar.
  • Fit-fitnən gələn köpəyin qoyuna faydası olmaz.
  • Fuğaranın gözü tox olar.
  • G
  • Gah nala döyür, gah mıxa.
  • Gavur çörəyi yeyən gavur üçün qılınc çalar.
  • Gec gələn qonaq öz kisəsindən yeyər.
  • Gec-gec gəldin, xoş gəldin, tez-tez gəldin, nöş gəldin.
  • Gecə dırnaq kəsən, gündüz nağıl deyən, həlbət gora gələrsən!
  • Gedən bağdan gedər, bağbandan nə gedər.
  • Gedən qaroy, yol qara...
  • Gedər bağlar qorası, qalar üzlər qarası.
  • Gedər bu aclıq, gələr ucuzluq, amma səndə qaldı kömbə yanığı.
  • Gen qaz, dərin qaz, özün düşərsən.
  • Gendən baxana döyüş asan görünər.
  • Get, çanağım, gəl çanağım, ortalıqda sın çanağım.
  • Get özünə dost qazan, düşmən ocaq başındadı.
  • Getdim dərdli yanına, o, məndən narın ağladı.
  • Getdim yarım yanına, qadam cicim canına.
  • Getmə gözümdən, gedərəm özümdən.
  • Getməsin o yaman ki, yerinə yaxşı gəlməz.
  • Geyişməyən yerdən qan çıxarma.
  • Gədadan bəy olmaz.
  • Gədaya borclu olma – ya toyda istər, ya bayramda.
  • Gəldi əcəl, verməz macal.
  • Gələcəyin var, görəcəyin də var.
  • Gələn adam qismətinə gələr.
  • Gələn gedənin dədəsinə rəhmət oxudur.
  • Gələndə yel gətiri, el gətiri, sel gətiri, gedəndə yel aparı, el aparı, sel aparı.
  • Gələnə yoldaş, gedənə qardaş.
  • Gəlin ocağa çəkər (gələr).
  • Gəlmisən ayran içməyə, gəlməmisən ara açmağa.
  • Gəlmişdi kabab iyinə, gördü eşşək dağlayırlar.
  • Gəlin atlandı, gör kimə düşdü.
  • Gəlin bəzənənəcən toy sovuşdu.
  • Gəlin ocağa, bərəkət bucağa.
  • Gəlin oldun, dilini çək.
  • Gəlin oynaya bilmədi, dedi: otaq əyridi.
  • Gəlini evdən qoruyarsan, oğru olar.
  • Gəlini gərdəkdə, küçüyü dəməkdə.
  • Gəmidə oturub gəmiçiylə dava eləmə.
  • Gəmisini batıran çarığını axtarmaz.
  • Gənəşəkli don gen olar.
  • Gəzdi İranı, Turanı, cənnət gördü buranı.
  • Gəzən ayağa daş dəyər.
  • Gəzən şələ bağlamaz.
  • Gəzəyən gəlinlə güləyən qızdan çarşı-bazardakı lotu yaxşıdır.
  • Gizli düşmən ilan kimidi, sürünə-sürünə gələr.
  • Gizlin kələ gələn aşkar doğar.
  • Gordan biz gəlirik, cəhənnəmdən sən xəbər verirsən.
  • Gödək atıldı vurdu uzunun başına; uzun dedi: “əcəb yadıma saldın”.
  • Gönü suya vermə, verdin heyfsilənmə.
  • Gördü – hənək, görmədi – gerçək.
  • Gördüyünü qoyub eşitdiyinə inanma.
  • Görən gözə kül üfürmə.
  • Görən gözə yasaq olmaz.
  • Görənin gözün töküncə, götürənin əlin kəs.
  • Görməmiş gördü, gülə-gülə öldü.
  • Görməmiş gördü gümüş, oldu qudurmóş.
  • Görməmişə at versən, çapıb-çapıb öldürər.
  • Görməmişin bir oğlu oldu, çəkdi çükün çıxartdı.
  • Görükən kənd bələdçi istəməz.
  • Görülmüş işdən gül iyi gələr.
  • Göy ağlamayınca yer gülməz.
  • Göydən nə yağdı ki, yer onu qəbul eləmədi?!
  • Göyçək sözün ardı tükənməz.
  • Göz gördü, göyül sevdi, mənim nə günahım var?!
  • Göz gördüyündən qorxar.
  • Göz görməsə könül sevməz.
  • Göz qənimini tanıyar.
  • Göz namərddir; qorxudar.
  • Göz yaşı da borcdandı.
  • Gözdə olmayan göyüldə də olmaz.
  • Gözdən uzaq olan könüldən də uzaq olar.
  • Gözə gəlməyən gəlinin salamı savaşdır.
  • Gözlərin aydın olsun, pişiyimiz oğlan doğub!
  • Gözü ancaq torpaq doyurar.
  • Gözü tox olanın könlü də tox olar.
  • Gözün alışmadığı işə girişmə.
  • Gözünün yaşına baxaq, ya əlinin daşına?!
  • Gözəl ağa çox gözəl idi, vurdu çiçək də çıxartdı.
  • Gözəl aşı tez bişər.
  • Gözəl bürünər, çirkin görünər.
  • Gözəl göz üçün, ağıllı könül üçün.
  • Gözəl kamallı gərək.
  • Gözəl nazlı gərək.
  • Gözəl – gözəl deyil, könül sevən gözəldi.
  • Gözəl sevməyə tövbə olmaz.
  • Gözələ baxmaq göz qaydasıdır.
  • Gözələ göz dəyər, qəlbə söz.
  • Gözəllərdə vəfa olmaz.
  • Gözəllik qarın doyurmaz.
  • Gözəllik ondur, doqquzu dondur.
  • Gözləmədiyim daş, yardı baş.
  • Guşə daşı yerdə qalmaz.
  • Güc birlikdədir.
  • Gücü çatana donuz güddürür.
  • Gücünə bax, şələni bağla.
  • Gül istəyən! Tikanı da istəmək gərək.
  • Gül tikansız olmaz.
  • Gülün qədrin bülbül bilir.
  • Gülünə bax, qönçəsini dər.
  • Gülmə gülünc olana, özün gülünc olarsan.
  • Gülmə qonşuna, gələr başına.
  • Gün çıxar, aləm görər.
  • Gün doğuşundan bəllidir.
  • Gün keçər ömür gedər; dəli sevinər ki, bayram gəlir.
  • Gündə – gündə, bir gün səndə, bir gün məndə.
  • Gündüz getmədiyin yolu gecə getmə.
  • Günü xoş keçənə Tanrı da xoş baxar.
  • Günah öləndə olar, öldürəndə yox.
  • Günbəz görür, elə bilir içində imamzada var.
  • Günü günüdən günü əsirgər.
  • Günü gününün ölümün istər.
  • Güvəc daşa toxunsa - vay güvəcin halına, Daş güvəcə toxunsa - vay güvəcin halına.
  • Güvəc görməyən qazan görəndə xorlar.
  • Güvəcə verə-verə çıxır qazan bahası.
  • Güvəci ya sındır, ya dağdan yuvarlat.
  • Güvəndiyim alçacıq dağlar, sizə də qar yağarmış?!
  • Güvənmə vara, düşərsən dara.
  • H
  • Haca gedən gəldi, saca gedən gəlmədi.
  • Hacı saydığımızın xaçı qoltuğundan çıxdı.
  • Hacılar Məkkəyə getdi – qapıları açıq qoyun, gəldilər – qapıları bağlayın.
  • Hacət dedik, höcət demədik.
  • Haqdan keçmək olmaz.
  • Haqq batil olmaz.
  • Haqq daşı ağır olar.
  • Haqq doğrunun yarıdır.
  • Haqq əli bekar qalmaz; gec kəsər, karlı kəsər.
  • Haqq gəlsin, nahaqq gəlməsin.
  • Haqq haqqı kəssə, Allah hər ikisini kəsər.
  • Haqq iş gündən aydın olar.
  • Haqq işin nahaqqından qorxuram.
  • Haqq nazilər, üzülməz.
  • Haqq söz acı olar.
  • Haqq söz axar suları saxlar.
  • Haqq söz danışanın papağı yırtıq olar.
  • Haqq sözdən gül iyi gələr.
  • Haqq sözlə axan sular durular.
  • Haqq yandıran çırağı söndürmək olmaz.
  • Haqq yeyənin adın qoyarlar Haqverdi.
  • Haqq yıxılan mərd ölər.
  • Haqq yiyəsinə yad olmaz.
  • Haqqı tanıyan xana baş əyməz.
  • Haqqın əli olsun, batilin yaxası.
  • Haqqın verdiyinə şükür eləmək nemət artırır.
  • Haqlı var haqsız çıxar, haqsız var haqlı çıxar.
  • Halın bilmədiyin atın dalına keçmə.
  • Halal incələr, ancaq üzülməz.
  • Halal mal heç yerə getməz.
  • Halalzada barışdırdı, haramzada qarışdırdı.
  • Halva-halva deməklə ağız şirin olmaz, yağinən balı gərək olsun.
  • Halvaçı qızı – daha şirin.
  • Hamam suyuynan xətir-göyül görür.
  • Hamı bilir, dağda kəklik gözəldir.
  • Hamı deyir, mədrəbazın gözü çıxsın – bilmirəm mədrəbaz kimdi.
  • Hamını yarın dərdi öldürür, bunu da qarın dərdi.
  • Hamının ağlı bir olsa, keçiyə çoban tapılmaz.
  • Hamıya adət oldu, bizə bidət?!
  • Hancarı eləyim ki, gözüm oğru gözünə oxşamasın?
  • Haralısan? – Hələ evlənməmişəm.
  • Harda aşdır, orda başdır.
  • Harda gördün hamı kor, sən də ol kor.
  • Hardan incəlsə ordan üzülər.
  • Haram gəldi halalı da apardı.
  • Haram gələn harama gedər.
  • Haram mal bərəkət tutmaz.
  • Haram şirin (dadlı) olur.
  • Harama ağzuvı bulaşdırdın, kəşkülüvü doldur götür.
  • Haramın binası olmaz.
  • Havar sənin evində, davar sənin evində, Daş vurursan toz qopur, nə var sənin evində?
  • Hayqırmaq gücə baxar.
  • Hayla gələn huyla gedər.
  • Hazır yeməyə dağlar dayanmaz.
  • Heç bilmir harda bişib, deyir: mənə də bir çömçə!
  • Heç igid kürəkdən yara götürməz.
  • Heç igid yalqız olmasın.
  • Heç igidi yoxsul olmasın.
  • Heç kəs öz ayranına turş deməz.
  • Heç kəs öz eybin bilməz.
  • Heç kəsin çırağı sabahacan yanmaz.
  • Heç kəsin çörəyi heç kəsin qarnında qalmaz.
  • Heç kimin yarası göz qabağında olmasın.
  • Heç yatanın dalısınca oyaq olmasın.
  • Hesab var dinar ilə, bağış var xalvar ilə.
  • Heyvanı budundan dağlarlar, insanı ürəyindən.
  • Həcdən gələn mən, Məkkədən xəbər verən sən?
  • Hələ bala, ilansan, böyüsən şahmar olarsan.
  • Həllacın acığı ağ itdən gələr.
  • Həm dayımgilə gedirəm, həm daylağımı öyrədirəm.
  • Həm ziyarət, həm ticarət.
  • Həmi helədi, həmi kələdi, həmi kərtənkələdi.
  • Həmi ulaq, həmi sulaq.
  • Həmcinsin tanımayan ayağa düşər.
  • Həmən aşdı, həmən kasa.
  • Həmin daş, həmin dibək.
  • Həmişə gülən ağız ayrıq qalar.
  • Həmişə sel kötük gətirməz.
  • Həmişə şaban idi, bir gün də qoy ramazan olsun.
  • Həmişə yol bostan kənarından düşməz.
  • Hənək, hənək, axırı dəyənək.
  • Hər adam özü üçün fikir elər.
  • Hər ağac meyvəsi ilə tanınar.
  • Hər ağıl bir olsa, keçiyə çoban tapılmaz.
  • Hər ağlar gözlüyə aşiq deməzlər.
  • Hər aşığın bir dövranı olar.
  • Hər atılan daşın dalınca getməzlər.
  • Hər daş baş yarmaz.
  • Hər dərdin bir dərmanı var, tapanı gərək.
  • Hər enişin bir yoxuşu, hər yoxuşun bir enişi var.
  • Hər gecənin bir gündüzü var.
  • Hər gəlhagəlin bir gethagedi var.
  • Hər gözəlin bir eybi olar.
  • Hər gün gələn hərgiz olı, bir gün gələn nərgiz olı.
  • Hər hikmətin başı imandı.
  • Hər hürənə daş atsan, daş üstə daş qalmaz.
  • Hər xoruz öz çöplüyündə eşələnər.
  • Hər iş öz ustadı əlində asandı.
  • Hər kələk adam hər dölək iti aldadammaz.
  • Hər kənddən bir dəli, Kələxanıdan qabağuva gələni.
  • Hər kəs ocağın odun özünə sarı eşər.
  • Hər kəs öz arşını ilə ölçər.
  • Hər kəs öz evinin nökəridi.
  • Hər kəs öz əkdiyin biçər.
  • Hər kəs öz ölüsünü oxşayar.
  • Hər kəsin bir dərdi var, dəyirmançının da su dərdi.
  • Hər kəsin qarğası özünə bir qırğıdır.
  • Hər kəsin ölüsü öz bacasına gələr.
  • Hər kəsin tüstüsü öz bacasından düz çıxar.
  • Hər kimin bağı var, ürəyində dağı var.
  • Hər kişi gücünə görə yük götürər.
  • Hər kişinin arşınına görə bez verməzlər.
  • Hər qaranlığın bir aydınlığı var.
  • Hər quşa öz yuvası istidi.
  • Hər oxuyan Molla Pənah olmaz.
  • Hər saatın bir hökmü var.
  • Hər saqqaldan bir tük çəksən, kosaya da bir saqqal olar.
  • Hər səbrin axırı var.
  • Hər sözün bir məqamı (yeri) var.
  • Hər su keçid verməz.
  • Hər sürüdən qurdun öz payı olar.
  • Hər şey nazikliyindən sınar, insan yoğunluğundan.
  • Hər şey öz əslinə çəkər.
  • Hər şey öz vaxtında bitər.
  • Hər şey vaxta baxar, vaxt bir şeyə baxmaz.
  • Hər şeyə nəzər dəyər, ağıldan başqa.
  • Hər şeyi vaxtında əksən, dürr bitər.
  • Hər şeyin erkəyi keçər, sözün – dişisi.
  • Hər şeyin təzəsi, dostun köhnəsi.
  • Hər uzanan ələ halva verməzlər.
  • Hər yana yaxın, paşa qapısından uzaq.
  • Hər yerin dovşanını o yerin tazısı tutar.
  • Hər zalımın bir günü var.
  • Hər ziyanlıq adama bir ağıl öyrədir.
  • Hərbədən qorxma; it qorxusundan hürür.
  • Həsiri oğurlayıb məscidə salır.
  • Həya imandandı.
  • Həya üzdə bir qətrə sudu.
  • Həyalı qızarar, həyasız ağarar.
  • Həyası olmayanın imanı da olmaz.
  • Həyasız atlını atdan salar.
  • Həyasıza salam ver, keç!
  • Həyasızda insaf olmaz, insafsızda həya.
  • Hikmətdən sual yoxdu.
  • Hirs gələndə göz qızarar, hirs gedəndə üz.
  • Hirs ilə qalxan ziyan ilə oturar.
  • Hiylə ilə tikilən ev bahana ilə yıxılar.
  • Hiyləgər dil xəncərdən qorxuludur.
  • Hiyləgərin gözü yaşıl olar.
  • Hoha var dağa mindirər, hoha var dağdan endirər.
  • Holavar görmüşdüm, beləsin görməmişdim.
  • Hökmün qılıncı kəskin olur.
  • Hürə bilməz, itləri başa salar.
  • Hürmək itə qalar, karvan yolun gedər.
  • Hürüşün bilməyən it önünə qurd gətirər.
  • X
  • Xain adam qorxaq olar.
  • Xain xoflu olar, kor ürkəyən.
  • Xala evinə dadanan ər evinə xeyir verməz.
  • Xalam bildi - aləm bildi.
  • Xalını xovuna sığallarlar.
  • Xalx qız verib quda qazandı, biz qız verib qada qazandıq.
  • Xalqa it hürəndə bizə çaqqal ulayar.
  • Xalqın ağzını bağlamaq olmaz.
  • Xamın gözü böyük olar.
  • Xamır yeyənə etibar yoxdu.
  • Xan qulluğuna gedən atlı gedər, piyada qayıdar.
  • Xan mənə köpək oğlu dedi.
  • Xana yaradı, bəgə yaradı, keçəl Xondi, sənə yaramadı?
  • Xanım sındıran qabın səsi çıxmaz.
  • Xanım-xanım dedilər, axçacığım yedilər, Elə axçam qurtardı, cırtot xanım dedilər.
  • Xarman yellə sovuşar, düyün ellə.
  • Xarmanın tozu bərəkətli olar.
  • Xasiyyətin bilmədiyin atın quyruğun əlləmə.
  • Xata xata üstündən gəlməsə, bir xataya nə var?
  • Xəta insandan baş verər.
  • Xəta məndən, əta səndən.
  • Xeyir içində şərim olunca, şər içində xeyrim olsun.
  • Xeyir istə qonşuna, xeyir çıxsın qarşına.
  • Xeyirsöyləməzə dedilər: xeyir söylə, gəlləm sənə don gətirrəm.Dedi: getdin bəlkə gəlmədin.
  • Xeyrat halvasından qarın doymaz.
  • Xeyri olsaydı, adın qoyardılar xeyrəli.
  • Xeyrini görmədiyim oğulun vayını eyləyim.
  • Xeyməgaha girən gərək ağlasın.
  • Xəbərçi köpək oğludu, ona qulaq asan əbləh köpək oğludu.
  • Xəmir suyu çox götürər.
  • Xənçəl yarası sağalar, dil yarası sağalmaz.
  • Xəsisdən alınan yumurtanın sarısı olmaz.
  • Xəstə tələsər, armud vaxtında yetişər.
  • Xəstə yatan ölməz, əcəli yetən ölər.
  • Xəstənin işi qalar, astanın işi qalmaz.
  • Xətir üçün xəstə yatmaq olmaz.
  • Xırçıya qarpız bağışlamazlar.
  • Xışı kötügə dayanıb.
  • Xoruz banlamasa, sabah açılmaz?!
  • Xoruz bir kərə bəzənər.
  • Xoruz ölmüş, gözü çöplükdə qalmış.
  • Xoruz öz küllüyündə banlar.
  • Xoruza quyruğu da yükdü.
  • Xoruzun quyruğu görükür.
  • Xoruzun quyruğuna inanım, tülkünün andına?
  • Xoş sözlə ilan yuvasından çıxar.
  • İ
  • İçdim üzüm suyunu, tökdüm üzüm suyunu.
  • İçərim özümü yandırır, çölüm özgəni.
  • İgid basdığın kəsməz.
  • İgid igidə xor baxmaz.
  • İgid qovğasız olmaz.
  • İgid ləqəbilə tanınar.
  • İgid min yaşar, fürsət bir düşər.
  • İgid odur atdan düşüb atlana, igid odur hər əzaba qatlana.
  • İgid oğul cavan eylər atanı.
  • İgid oğul dayısına çəkər.
  • İgid ölər, adı qalar, müxənnəsin nəyi qalar?!
  • İgid yarasına igid qatlanar.
  • İgid yarasız ölməz.
  • İgidin adı çıxınca canı çıxar.
  • İgidin başı qalda gərək.
  • İgidin igiddən nəyi artıqdır? - Ehtiyatı!
  • İgidlik biləklə deyil, ürəklədir.
  • İki arvadlı ev zibilli olar.
  • İki arvadlı gecə şamsız qalar.
  • İki arvadlı kişinin ağzının dadı olmaz.
  • İki bülbül bir budaqda oxumaz.
  • İki daşı çaxaram, tamaşaya baxaram.
  • İki dəvə əlləşəndə otluq xarab olar.
  • İki düşün, bir danış.
  • İki eşşək bir axurdan arpa yeməz.
  • İki evin urvasından bir fətir olar.
  • İki güləşənin biri basılar.
  • İki it bir aslana dov gələr.
  • İki itin arasına para sümük atmazlar.
  • İki kəsək bir daşa əvəz olmaz.
  • İki kişi danışanda üçüncüsü sən olma.
  • İki qapıda gəzən köpək ac qalar.
  • İki qardaş savaşıb, axmaq buna inanıb.
  • İki qılınc bir qına sığmaz.
  • İki qibləyə namaz olmaz.
  • İki qoçun başı bir qazanda qaynamaz.
  • İki verməzsən, bir ala bilməzsən.
  • İki yana baxan çaş qalar.
  • İki yumruq bir başa gücdür.
  • İkisinə üç lənət, hərəsinə beş lənət.
  • İl ötər, ay dolanar, şənbə düşər novruza.
  • İl var bir günə dəyməz, gün var min aya dəyər.
  • İlin axır çərşənbəsi kimiyə düşər, kimiyə yox.
  • İlan ağzından qurtuldu, qurbağa ağzına düşdü.
  • İlan balasını da çalar.
  • İlan çalan yatar, ac yatmaz.
  • İlan çıxdığı bacanı yaxşı tanıyır.
  • İlan hər yerə əyri gedər, öz yuvasına düz.
  • İlan ilan yeməyincə əjdaha olmaz.
  • İlan qabığın dəyişər, xasiyyətin dəyişməz.
  • İlan öz əyrisin bilməz, deyər: dəvənin boynu əyridi.
  • İlan ulduz görməsə ölməz.
  • İlan vuran ala çatıdan qorxar.
  • İlana ağu verən kərtənkələdi.
  • İlana balası qənim olar.
  • İlanı özgə əliylə tutmaq gərək.
  • İlanı Seyid Əhməd əliylə tutur.
  • İlanı sən tut, mən gözünə darı salım.
  • İlanı yaralı buraxmazlar.
  • İlanı yuvasında öldür.
  • İlanın ağına da nəhlət, qarasına da.
  • İlanın başı ağrıyanda yolun ortasında yatar.
  • İlanın başın düşmənin əliynən əz.
  • İlanın quyruğun basmasan, səni sancmaz.
  • İlanın zəhləsi yarpızdan gedər, o da bitər burnunun dibində.
  • İlxıçının qazancı havayı minməkdi.
  • İlikli sümük ağır olar.
  • İlqar – iman.
  • İlqarı olmayanın imanı da olmaz.
  • İmam tək-tək tapılar, tin başı şümürdür.
  • İman əzizdi.
  • İmandan qonşu payı olmaz.
  • İmtahan yerdədi, göydə deyil.
  • İncələn yerdən üzülər.
  • İnək buzovun ayağını basmaz.
  • İnək göz eləməsə, kələ sıçramaz.
  • İnək sağa bilməyənə həyət əyridir.
  • İnək su içər – süd olar, ilan su içər – zəhər.
  • İnək südünə görə mələr.
  • İnsaf dinin yarısıdır.
  • İnsan çiy süd əmibdi.
  • İnsan xain olmasa, heyvan damğanı neylər?
  • İnsan söyləşə-söyləşə, heyvan iyləşə-iyləşə.
  • İnsanın bir əvvəli, bir axırı.
  • İnsanın əti yeyilməz, dərisi geyilməz, ancaq şirin dili gərək!
  • İnsanınkı gətirməyəndə, xaşıl yeyəndə də dişi sınar.
  • İpək köhnələndə eşşəyə palan olar.
  • İpək necə xar olub, eşşəyə çiäar olub!
  • İpək yumşaq olduğundan, qılınc kəsməz.
  • İpində varsa, cəhrəsində də var, onu əyirən çəpəldə də var.
  • İsinmədik istisinə, kor olduq tüstüsünə.
  • İslanmışın yağışdan nə qorxusu?!
  • İsmarıcnan hac qəbul olmaz.
  • İstədi qaş düzəldə, vurdu gözün çıxartdı.
  • İstədiyim yar idi, yetirdi pərvərdigar.
  • İstədiyin söyləyən istəmədiyin eşidər.
  • İstədiyini unut, gördüyünü demə.
  • İstək gözdə olar.
  • İstəmək bir ayıb, verməmək iki ayıb.
  • İstərəm dosta varam, əlim boş, üzüm qara.
  • İstəyənin bir üzü qara, verməyənin iki üzü.
  • İstəyirsən bal-çörək, al əlinə bel-kürək.
  • İsti aşa soyuq su qatmazlar.
  • İş adamın cövhəridir.
  • İş əldən, söz dildən, oğul beldən gəlməsə nə faydası.
  • İş gedər sahibin tapar.
  • İşdən artmaz, dişdən artar.
  • İşdəsizin yuxusuna beş arşın bez girər.
  • İşə bax, ala qarğa şux tərlanı bəyənmir.
  • İş-gücümüz bucaqda, şəngülümüz qucaqda.
  • İşlək dəmir pas tutmaz.
  • İşləməyin dərdindən yeməyə həsrət canım.
  • İşləməyən dişləməz.
  • İşləyən inci taxar, işləməyən yandan baxar.
  • İşıq gələn yeri tıxamazlar.
  • İşıq olan yerdə yaraşıq olar.
  • İt acından oğurluq elər.
  • İt adına üyüdüb özü yeyir.
  • İt ağzı dəyməklə doqqaz murdar olmaz.
  • İt araba kölgəsində yatar, elə bilər öz kölgəsidi.
  • İt arıqlığını qurda bildirməz.
  • İt aya hürər, başına qal gətirər.
  • İt bilir xurcunda nə var, çoban da bilir itə nə verəcək.
  • İt bir olar, yoxsa bir sürü?!
  • İt bir yara ilə ölməz.
  • İt də getdi, ip də getdi.
  • İt də öz qapısında ağadır.
  • İt də yuxa yeyər, dürməyini bilsə.
  • İt dəmirçi dükanından nə aparar?!
  • İt dəvəyə hürər, dəvənin xəbəri olmaz.
  • İt motaldan əl çəkdi, motal itdən əl çəkmədi.
  • İt əti olsun, şişdə olsun.
  • İt getdi, qurd gəldi.
  • İt hardan aldı iki kütü, birin yesin, birin də başı altına qoysun.
  • İt hürər, karvan keçər.
  • İt it ilən savaşar, çaya gedəndə bir gedər.
  • İt itin ayağın basdamaz.
  • İt itin ətin yeməyib, hampa hampanın ətin yeyib.
  • İt itlə savaşanda bir ayağın dalda tutar.
  • İt itliyindən əl çəkər, sümsünməyindən əl çəkməz.
  • İt itnən boğuşdu, qurdun işi rast düşdü.
  • İt kəlləsini xonçaya qoyarsan, sürüşüb düşər.
  • İt qəssab dükanından ət apardı, ayağın kəsdi.
  • İt qışı çıxardar, amma dərisi nə çəkər.
  • İt qorxduğu yerə hürər.
  • İt qorxusundan oğurluğa getməz.
  • İt quduranda yiyəsini də qapar.
  • İt qulağı əppək eşitdi.
  • İt qulağını kəsəndən qorxar.
  • İt qursağı sarı yağ götürməz.
  • İt nədir ki, yunu nə ola?
  • İt olsun, komasında hürsün.
  • İt özü nədir ki, südü nə ola?!
  • İt özüdür, qurdu mənə göstərir.
  • İt özündən təmizini bilməz.
  • İt sallaqxanadan sümük apardı, ayağın kəsdi.
  • İt sümsünər doyar, adam sümsünər doymaz.
  • İt sümüyü udanda sevinə-sevinə udar, tamaşadı çıxanda.
  • İt ulaya-ulaya yuvasına qurd gətirər.
  • İt yediyin qusar.
  • İtdən çox çarıq aparan yox, yenə ayaqları yalındır.
  • İtdən qurtardıq, qurda rast gəldik!
  • İtdən törəyən it olar.
  • İtdən utanmasan, sahibindən utan.
  • İtə bax, yediyi kütüyə bax.
  • İtə çörək atarlar yiyəsi xatirinə.
  • İtə çörək verməçñən, acından hürər.
  • İtə umudlu ol, ağacını yerə qoyma.
  • İtə umudlu olduq, hürmədi evimizi yıxdı.
  • İti dalıma almışam qurd qorxusundan.
  • İti itlə boğdurarlar.
  • İti ləj düşən evin bərəkəti kəsilər.
  • İti öldürənə sürütdürərlər.
  • İti yuduqcan mındar olar.
  • İtin axsağı ovdan qalmaz.
  • İtin ayağın basarsan, səni qapar.
  • İtin dirisi nədir ki, ölüsü nə ola?
  • İtin əbləhi qayğanaqdan pay umar.
  • İtin hürməyi dilənçini qaytarmaz.
  • İtin qabağından qalanı aslan yeməz.
  • İtin qudursun, çaqqal!
  • İtin qulağını küçükkən kəsərlər.
  • İtin ölümü gələndə çobanın dəyənəyinə sürtünər.
  • İtin yanınnan bəy kimi, bəyin yanınnan it kimi keç.
  • İtini haya öyrətmə, qonşunu paya.
  • İtlə yatan bitlə qalxar.
  • İtlə yoldaş oldun, daşı əldən buraxma.
  • İtən baltanın sapı qızıl olar.
  • İtiyi itən soraq elər.
  • İydə varsa, cəhrədə də var, onu əyirən qarıda da var.
  • İynə batırana çuvaldız batırarlar.
  • İynə işin çuvalduz görməz.
  • İynənin işini çuvalduz görməz.
  • İynənin kiçik ucunu özünə batır, böyük ucunu özgəyə.
  • K
  • Kabab qanlı, igid canlı.
  • Kababı köz öldürər, igidi söz.
  • Kamil insan kəlamından bəllidir.
  • Kamil kamili tanır.
  • Kar eşitdiyin, kor tutduğun buraxmaz.
  • Kar eşitməz - yaraşdırar, kor görməz - quraşdırar.
  • Kar iki dəfə gülər.
  • Kar iti qurd aparar.
  • Kar könlündəkini anlar.
  • Kar üçün iki dəfə azan verilməz.
  • Karın başına balta vurdular, dedi: bu nə taqqatuqdu.
  • Karvanın pusquda qalınca vurulmağı yaxşıdı.
  • Kasıb at tapanda ot tapmaz, ot tapanda - at.
  • Kasıb çıxarın bilsə, gündəliyə mahud geyər.
  • Kasıb çıraq yandırar, dövlətlinin pulun sayar.
  • Kasıb geyəndə, - hardandı, - deyərlər, varlı geyəndə – mübarək.
  • Kasıb itinin adın gümüş qoyar.
  • Kasıb oğurluğa çıxdı, Ay da bir yandan çıxdı.
  • Kasıb öləndə molla xəstə olar.
  • Kasıba bazarın tulası da hürər.
  • Kasıbı dəvə üstə böv sancar.
  • Kasıbın bir oğlu oldu, o da boynu əyri.
  • Kasıbın danası dövlətlinin tayasına baxar.
  • Kasıbın əlində qoğal gülməli görsənir.
  • Kasıbın günü – itin günü.
  • Kasıbın malı başının altında gərək.
  • Kasıbın oğlu olunca dövlətlinin qulu ol.
  • Kasıbın sacı çörəyi qurtaranda qızar.
  • Kasıbın səxası şeytandandı.
  • Kasıbın sözü – yurğunun közü.
  • Kasıbın toyunda gecə qısa olar.
  • Keçəl baxar güzgüyə, adın qoyar özgəyə.
  • Keçəl başından qorxar, kor gözündən.
  • Keçəl, başını yudunmu? – Yudum da, daradım da.
  • Keçəl dərman bilsə, öz başına elər.
  • Keçəl düzün desə də, başına qapaz dəyər.
  • Keçəl gileyləndi ki, daraq bahalanıb.
  • Keçəl halva yeyər, puluna minnət.
  • Keçəl qız bəzənincə toy əldən getdi.
  • Keçəl qızım saçlı deyib ağlar.
  • Keçəl qızın nəyi var? Dəmirdən bir darağı.
  • Keçəli börkünün yanından tanıyarlar.
  • Keçəlimə baxma, baxtıma bax.
  • Keçəlin adın qoyarlar Zülfəli.
  • Keçəlin börkü düşənə qədərdir.
  • Keçəlin keçəlliyilə nə işin var, işinin keçərliyilə ol.
  • Keçəlin qazandığı başının qartmağına gedər.
  • Keçəlin tükdən acığı gələr.
  • Keçi can hayında, qəssab da piy axtarır.
  • Keçi ha yanda? Qaya ha yanda?
  • Keçi öldü, qoturu da kəsildi.
  • Keçi suyu bağıra-bağıra keçər.
  • Keçi sürünün qabağında gəlsə də, “qoyun gəldi” deyirlər.
  • Keçini keçi ayağından asarlar, qoyunu qoyun.
  • Keçinin əcəli çatanda çobanın dəyənəyinə sürtüşər.
  • Keçinin qoturu gedər bulağın gözündən su içər.
  • Keçən günə gün çatmaz, calasan günü günə.
  • Keçən xırmanları sovurma.
  • Keçən keçdi, gələn günün xeyir olsun.
  • Keçən keçdi, vay gələcək dərdinə.
  • Keçənə güzəşt deyərlər.
  • Keçər bu dövran, sənə də qalmaz.
  • Keçmə namərd körpüsündən, qoy aparsın su səni.Yatma tülkü kölgəsində, qoy yesin aslan səni.
  • Keşiş, belə iş?!
  • Kəklik başın quylar, qara quyruğundan xəbəri olmaz.
  • Kələk ilə gələn küləklə gedər.
  • Kəndə molla gəlib, hər kim ölür ölsün.
  • Kəndi şortusuyla tanı, qamçını şoldusuyla.
  • Kəndxudalığa hesaba gedən evinə borclu gələr.
  • Kərki olub öz tərəfüvə yonma, mişar ol iki tərəfə yon.
  • Kərməni dadır alır.
  • Kəsək atana daş atarlar.
  • Kəsək oturub daş üçün gün ağlayır.
  • Kəsənin üzün tikən ağardar.
  • Kəsilən başın teli üçün ağlamazlar.
  • Kəsilsin iki əl ki, bir başı saxlamaya.
  • Kiçik daş da baş yarar.
  • Kiçik olmayan yerdə böyük də olmaz.
  • Kiçikdən xəta, böyükdən əta.
  • Kim eşşək olar, biz ona palan olarıq.
  • Kim əkdi, kim becərdi, kim dedi bağ mənimdi.
  • Kiminin başında tac, kiminin boynunda xərac.
  • Kiminin ələyi olar, kiminin sacı.
  • Kiminin əvvəli, kiminin axırı.
  • Kimiyə bir eşşək, kimiyə min köşək.
  • Kimiyə lov, kimiyə pilov.
  • Kimsə kimsənin nəsibin yeməz.
  • Kiş-kiş ilə donuz darıdan çıxmaz.
  • Kişi kişidən qorxmaz, amma utanar.
  • Kişi öz sözünün ağası olar.
  • Kişi seldir, arvad göl.
  • Kişini tez qocaldar axşamdan yatan arvad.
  • Kişinin hörməti öz əlindədir.
  • Kişinin malı göz qabağında gərək.
  • Kişinin sözü bir olar.
  • Kişinin üzünə baxma, sözünə bax.
  • Kor atı minən şahlıq iddiası elər.
  • Kor atı minib köndələn çapır.
  • Kor atın kor da nalbəndi olar.
  • Kor atlanar öz ölkəsini çapar.
  • Kor da bilir balıq şordu.
  • Kor dəyənəyini bir dəfə itirər.
  • Kor əlifə vav deməyib.
  • Kor gözdən yaş ummazlar.
  • Kor gözün sahibinə nə faydası?!
  • Kor ilə çörək yeyəndə Allahı arada gör.
  • Kor keçəli bitləyər ay qaranlıq gecədə.
  • Kor kimdir? – Nabələd.
  • Kor kora dedi: cırt bu yandakı gözünə.
  • Kor kora kor deməsə bağrı çatlar.
  • Kor qız toyda donunu tanıdı.
  • Kor leyləyin yuvasın Allah öz əliylə yapar.
  • Kor nə istər? – İki göz! biri əyri, biri düz!
  • Kor odu ki, düşdüyü quyuya bir də düşə.
  • Kor ölər, adı qalar badamgöz.
  • Kor tutduğun əldən qoymaz.
  • Kor tutduğundan kəsər.
  • Kor ya burda, ya Bağdadda.
  • Kora gecə də, gündüz də birdir.
  • Kora verirsən – mənə ver, şilə verirsən – mənə ver.
  • Korlar ölkəsində çaşlar padşah olar.
  • Koru kor yanında həyan üçün qoyarlar.
  • Korun qabağını əliağaclı kəsməzlər.
  • Korun nə borcu ki, şam bahalanıb!?
  • Koroğlu deyibdi: “basılanı kəsmə”.
  • Koroğlu bir gəlib, bir gedib.
  • Koroğlunu tutmağa bir keçəl Həmzə gərək.
  • Kosa getmişdi saqqal gətirməyə, bığını da üstəlik qoydu.
  • Kosa kəndə girməmiş illisini başladı.
  • Kosaya lağ eləyənin top qara saqqalı gərək.
  • Kotan nə bilir ki, qayış nə çəkir?!
  • Kovxa atlanar, öz kəndini çapar.
  • Kovxa ilə hesaba oturan borclu qalar.
  • Kovxa mənəm, - növbət sənindir.
  • Kovxası gülüm olanın başına külüm olar.
  • Köç dala qayıdanda axsaq keçi qabağa düşər.
  • Köç köçər, it yüyürər, ikisi bir mənzilə çatar.
  • Köçdən azan qarıya bundan da bədtər gərək!
  • Köçəköçdə malını saxla, qaçaqaçda başını.
  • Köçən yurdun qədrini qonan yurdda bilərlər.
  • Köçün yaraşığı dananın soncuqlamağıdır.
  • Köhlən atın çulu cırıq olar.
  • Köhnə bazara təzə nırx qoyma.
  • Köhnə dost düşmən olmaz.
  • Köhnə hamam, köhnə tas.
  • Köhnə qar sovruq verməz.
  • Köhnə pambıq bez olmaz.
  • Köhnə sevgi köhnəlməz.
  • Köhnə tülkü hiyləbaz olar.
  • Köhnə un çuvalıdı, vurduqca toz qopar.
  • Köksüz ağac tez yıxılar.
  • Kölgədə bitən ağacın meyvəsi olmaz.
  • Kölgədə olanın kölgəsi olmaz.
  • Kölgəsində yatdığın ağacı budama.
  • Kömürçünün evinə girən üzü qara çıxar.
  • Kömürçünün qaralmaqdan nə arı?!
  • Könlü balıq sevən künəsin soyuq suya qoyar.
  • Könlü yemiş istəyən dolanar tağ başına.
  • Könül bir saraya bənzər, tikməsi zor, sökməsi asan!
  • Könül bir şüşədi, sındırmaq olmaz.
  • Könül dostun tanır.
  • Könül gözdən su içər.
  • Könül sevən göyçək olar dünyada.
  • Könül sevən gözəlin nə ağı, nə qarası?
  • Könül tutan keçəldə ayıb olmaz.
  • Könüldən könülə yol var.
  • Könülə güc yoxdur.
  • Könülsüz hürən köpək sürüyə qurd gətirər.
  • Könülsüz işin axırı olmaz.
  • Köpək elə köpəkdi, xaltası qızıl olsa da.
  • Köpək itin qarnı tox gərək.
  • Köpək köpəyin dayağıdı.
  • Köpək qaya êölgəsində yatar, elə bilər öz kölgəsidir.
  • Köpək olmuşdun, belə hürməmişdin.
  • Köpəyin ağzını kiçiklikdə yandır.
  • Köpəyin axmağı qaysavadan pay umar.
  • Köpəyin ayılanı ələ düşməz.
  • Köpəyin duası yerinə yetsə, göydən gündə sümük yağar.
  • Köpəyin könlü kəpəknən xoş olur.
  • Köpəyin qarnı tox olsa, gecə ulduza hürməz.
  • Körpünü keçincə ayıya dayı de.
  • Köşənidə danışaq, xərməndə toz qopmasın.
  • Küçə iti ev qorumaz.
  • Kül başına küllüklər, qarğalar səni dimdiklər.
  • Küldən təpə olmaz.
  • Külü ocaqdan götür.
  • Küpə girməmiş üzüm sirkə olmaz.
  • Kürdün qocalanı qoyuna gedər.
  • Kürəyə düşməyən dəmir yumşalmaz.
  • Kürkçünün kürkü olmaz, börkçünün börkü.
  • Küsülü qardaş, gəl yükü çataq, yenə küsümüz küsü.
  • Küthakütnən it saxlayanın bir təhnə əppəyi gərək.
  • Q
  • Qabağa keçirsən, deyirlər bicdir, Dala qalırsan, deyirlər gicdir.
  • Qabağım qovurğa qovurur, dalım saman sovurur.
  • Qabağına baxmayanın ayağına daş dəyər.
  • Qaçağı el saxlar.
  • Qaçan da Allahı çağırır, qovan da.
  • Qaçanı qovmazlar, yıxılanı vurmazlar.
  • Qaçırılan fürsət bir də düşməz ələ.
  • Qaçmaq da hünərdəndir.
  • Qaçmaq da hünərdir, qovmaq da.
  • Qafil başın ağrısını beyin bilər.
  • Qafil quşun ovçusu çox olar.
  • Qala içəridən alınar.
  • Qalan işə qar yağar.
  • Qamış bizim eldə bitər, sümsünü ləzgi çalar.
  • Qan eylə qanun ilə.
  • Qan yol verməz.
  • Qanı qan ilə yumayıblar.
  • Qanı su ilə yuyarlar.
  • Qanlı, qapımda nə qayırırsan? - Qan ayaqlım var!
  • Qanlıdan qada əskik olmaz.
  • Qanlını qan tutar.
  • Qanacaqlı həm qanar, həm qandırar.
  • Qanan ilə daş daşı, qanmazla yemə aşı.
  • Qanan kim, qandıran kim?
  • Qanana bir söz yetər, qanmayana yüz oxu.
  • Qanmaza yumruğunu əvvəl düyünlə, sonra söz qandır.
  • Qanadı quşdan kira istəməz.
  • Qapan it dişin göstərməz.
  • Qapılan qapanın, tapılan tapanındır.
  • Qar dağa çıxar dadlanar.
  • Qar ili – var ili.
  • Qar yağmağıynan qarğa ağarmaz.
  • Qarlı qış barlı olar.
  • Qara dolaşaya qırmızı papuş yaraşmaz.
  • Qara eşşək, ağ palan?!
  • Qara eşşəyin başına yüyən vuranda qatır olmaz.
  • Qara günün ömrü az olar.
  • Qara xəbər tez yayılar.
  • Qara qız bəzənincə toy əldən gedər.
  • Qara qız gəlin oldu, ürəyi sərin oldu.
  • Qara qız gəlməsəydi, külbəni kim odlardı.
  • Qara qızdan xatın olmaz, boz eşşəkdən qatır olmaz.
  • Qara qızın baxtı olsaydı, anadan ağ doğulardı.
  • Qara qul özünü öldürdü ki, ağasına zərəri olsun.
  • Qara qula şahlıq versən, əvvəl nənəsinin əmcəyini kəsər.
  • Qara məni basınca mən qaranı basım.
  • Qaradan artıq boya olmaz.
  • Qarabaxt dağlara çıxanda dağları duman alar.
  • Qaraca üzüm var, doğruca sözüm.
  • Qaraçı qaraçıya öpüş verməz.
  • Qaraçının koyxası qaraçı olar.
  • Qaraquş sümüyü ölçər udar.
  • Qaraquşa xeyir öz dimdiyindən toxunar.
  • Qaranlıqda halva yeyənin sirrini Xuda bilir.
  • Qardaş qardaşı bıçaqlar, dönüb yenə qucaqlar.
  • Qardaş qardaşın yoxluğun istər, ölümün istəməz.
  • Qardaş olaq, yarı (tən) bölək.
  • Qardaşım xandır, xatunu sevinsin.
  • Qardaşın necə adamdır? Yoldaş olmamışam.
  • Qarğa döşün çəkməklə qaz olmaz.
  • Qarğa gəldi kəklik yerişi yeriyə, öz yerişin də itirdi.
  • Qarğa ilə dost olanın yediyi peyin olar.
  • Qarğa, qarğa, məndə qoz var!
  • Qarğa qarğanın gözün çıxartmaz.
  • Qarğa qarğaya deyər üzün qaradı.
  • Qarğa nədir qasığı nə ola, birə nədir büzüyü nə ola?!
  • Qarğa özü nədi ki, qarıltısı da nə ola.
  • Qarğadan gözəl quş istədilər, balasını göstərdi.
  • Qarğalar mənim toyuğumdu, yumurtasın görmərəm.
  • Qarğanı yüz il bəslə, yenə tərlan olmaz.
  • Qarğıdalı unu it qudurdar.
  • Qarğış tökən alqış görməz.
  • Qarğışlı baş çox yaşayar.
  • Qarı at arpasız?!
  • Qarı dizinə döyməklə dəvə pambıqdan çıxmaz.
  • Qarı düşmən dost olmaz, əyridi bir damarı.
  • Qarı var – arpa unundan aş elər, qarı var – buğda unun daş elər.
  • Qarın başdan aşağıdı – deyiblər.
  • Qarın doyuran aşı göz tanır.
  • Qarın qardaşdan irəlidir.
  • Qarınlar doyandan sonra yetimlər yada düşər.
  • Qarnım tox olandan sonra bal da olsa yemərəm.
  • Qarnım üçün deyil, qədrim üçündür.
  • Qarnımdaykən qanımı yeyər, çölə çıxar canımı.
  • Qarnın doymayan yerdə aclığını bildirmə.
  • Qarışqadan ibrət al; Yaz ikən qışı düşün.
  • Qarışqanın il yığıntısını baqqal bir dəfəyə tərəziyə qoyar.
  • Qarışqanın ölümü yetəndə qanad gətirər.
  • Qart köpək yedəyə gəlməz.
  • Qaş düzəldən yerdə vurdu gözün də çıxartdı.
  • Qaş-daşı sərraf tanır, nə bilər hər divanə.
  • Qaşıq çömçədən irəli olub.
  • Qaşıqla aş verib sapıyla göz çıxarma.
  • Qaşıyıram qanım çıxır, qaşımıram canım çıxır.
  • Qaşqası böyük olanın sözü çox danışılar.
  • Qatıq süzülü – şoru qalar, ayran süzülü – nəyi qalar?
  • Qatır atasını görməsəydi, özünü xanzada bilərdi.
  • Qatır nə bilir xatır?
  • Qatırdan soruşdular: dədən kimdir? Dedi: nənəm atdır.
  • Qaydadan çıxan peşman olar.
  • Qayğı ilə borc ödənməz.
  • Qayış bilər kotan nə çəkir.
  • Qaynayan qazan qapaq tutmaz.
  • Qaz uçdu, qarğa qondu.
  • Qazan daşanda çömçənin biri bir tümənə gedər.
  • Qazan deyər: dibim qızıldır, Çömçə deyər: bulanmışam çıxmışam.
  • Qazan qarası gedər, üz qarası getməz.
  • Qazan qazana deyər: üzün qara olsun!
  • Qazan olmayan yerdə güvəc də qazandır.
  • Qazan üstüörtülü qaynar.
  • Qazana nə qoysan çömçəyə o gələr.
  • Qazanan qazandığın yesə xan, bəy acından ölər.
  • Qazanc qudurdu, mayanı basdı.
  • Qazanclı yük yüngül olar.
  • Qazandığın darı olsun, çuvalın səbət?!
  • Qazanmayınca qazan qaynamaz.
  • Qazı ağadan alacağın olsun, nə verər, nə danar.
  • Qazı evində girdəkan boldur, amma sayı var.
  • Qazının çörəyini qarışqa da yeməz.
  • Qazının yanına tək gedən şad qayıdar.
  • Qədirbilməzin başmağın cütləyəndə deyər: o yana dur, gözümü çıxartmışdın.
  • Qəlb ki var, şüşədir, sındırma, yamamaq olmaz.
  • Qəlbdən-qəlbə yol olu.
  • Qələm düşmən əlindədir.
  • Qələm əyri kəsilsə də, doğru yazar.
  • Qələm qılıncdan itidir.
  • Qələm yazanı qılınc poza bilməz.
  • Qələmə gətirən eşşəyin qabıq gəmirən qoduğu olar.
  • Qələmin ucu – qılıncın gücü.
  • Qələndər dərd əlindən dağa çıxıb, görən deyir: bəxtəvər yaylağa çıxıb.
  • Qəlp mal yiyəsinə qayıdar.
  • Qəlp odur ki, qəlbindəkin deməyə.
  • Qəm dağı yerindən qopardar.
  • Qəm, hara gedirsən? Qəm yanına.
  • Qəm səni yeyər sən qəmi yeyincə.
  • Qəmli ürək ölməsə də, dirilməz.
  • Qərib dərdin tək ağlar.
  • Qərib dostu olmayandı.
  • Qərib it hürəndə özünə hürər.
  • Qərib it yeddi məhlədən qovular.
  • Qərib itin quyruğu qıçının arasında olar.
  • Qərib quşun yuvasını Tanrı öz əliylə tikər.
  • Qəribi baxışından tanıyarlar.
  • Qəribi vurmuşlar, “Vay, vətən” demiş.
  • Qəribin boynu bükük olar.
  • Qəribin dostu olmaz.
  • Qəribin kimsəsi yox, Allahı vardır.
  • Qəriblikdə ölənin börkü nişanə gedər.
  • Qəşənglik vardan olu, olmasa hardan olu.
  • Qətrandan olmaz şəkər, olsa da cinsinə çəkər.
  • Qəza ilə oyun olmaz.
  • Qəza işin işlər, bizə qalar təşvişlər.
  • Qəzadan qaçmaq olmaz.
  • Qıfıl oğru üçün deyil, doğru üçündür.
  • Qılıqlı quzu yeddi ana əmər, qılıqsız birindən də qalar.
  • Qılıqlı min ev yeyər, qılıqsız bir ev yeyə bilməz.
  • Qılınc da öz qının kəsməz.
  • Qılınc - qurşananın, at - minənindi.
  • Qılınc – Misir, arvad – yesir, döşənəcək – həsir.
  • Qılıncsız qırğına getdik.
  • Qırağına bax bezin al, nənəsinə bax qızın al.
  • Qırx bacanağı bir it parçaladı.
  • Qırx il oğru oldu, bir kərə haram yemədi.
  • Qırx ilin yolçusudur, indi soruşur cümə gecəsi nə vaxtdır.
  • Qırx illik balığa üzmək öyrədir.
  • Qırx quldur bir çılpağı soyammaz.
  • Qırx qurda bir aslan neyləsin?
  • Qırxında öyrənən gorunda çalar.
  • Qırqovul başını kola soxar, quyruğundan xəbəri olmaz.
  • Qısğı güclü olanda qorxaq bacadan qaçar.
  • Qısıla-qısıla behiştə gedincə öyünə-öyünə cəhənnəmə gedəsən.
  • Qısrağa yanan canım, day da dalınca getdi.
  • Qış çıxar, üzü qaralıq kömürə qalar.
  • Qış qışlığın yerdə elər, göydə eləməz.
  • Qışın qarı – yayın barı.
  • Qız ağacı – qoz ağacı, hər yetən bir selbə atar.
  • Qız alan alana kimi, qız verən ölənə kimi.
  • Qız alan göznən baxmasın, qulağıynan eşitsin.
  • Qız alanın ya bir çuval pulu gərək, ya bir çuval yalanı.
  • Qız anadan qorxmasa, öyüd almaz.
  • Qız evi – naz evi.
  • Qız evində danqır-dunqur, oğlan evinin xəbəri yox.
  • Qız qarıyanda dayısının boynuna düşər.
  • Qız qızanda tez soyuyar, vay ondan ki, dul qıza.
  • Qız yükü – duz yükü.
  • Qızı otaqlıya yox, papaqlıya ver.
  • Qızı özbaşına qoysan, ya halvaçıya gedər, ya nağaraçıya.
  • Qızı saldın beşiyə, cehizi çək eşiyə.
  • Qızım, sənə deyirəm, gəlinim, sən eşit.
  • Qızın döyməyən dizin döyər.
  • Qızın isməti – atanın dövləti.
  • Qızını vermə dəli dəvəçiyə, dəvəsi gedər, dəlisi qalar.
  • Qıznan qızıl gizlin gərək.
  • Qızıl Xızırı oynadar.
  • Qızıl inək qaraqabaq gəlinə süd verməz.
  • Qızıl qəfəsdən hər quşun tikdiyi yuvası xoş.
  • Qızıl quşun ayağında qumro olar.
  • Qızıl palçıqda da parıldar.
  • Qızıldan çarıq geysən, yenə adı çarıqdı.
  • Qızıldan taxtın olunca bir quruca baxtın olsun.
  • Qızıllı əli bıçaq kəsməz.
  • Qiblə pakdı.
  • Qisas qiyamətə qalmaz.
  • Qismət göydən zənbillə enməz.
  • Qismətdə olan gəlir.
  • Qismətdən artıq yemək olmaz.
  • Qismətdən qaçmaq olmaz.
  • Qiymətli yük yüngül olar.
  • Qoca at da arpa yeyər.
  • Qoca ayrı, qocaman ayrı.
  • Qoca qurd yuvasından əl çəkməz.
  • Qoca öküzü öldürmək olar, öyrətmək olmaz!
  • Qoca tülkü tora düşməz.
  • Qocanın biliyi, cavanın biləyi.
  • Qocalıq gəldi getməzdir, cavanlıq getdi gəlməzdir.
  • Qocalıq soruşmaz – gələr.
  • Qocalıqda yorğalıq.
  • Qocaya gedən quyruq yeyər, cavana gedən yumruq yeyər.
  • Qocaya gülən özünə gülər.
  • Qoç döyüşünə qoç dayanar.
  • Qoç igiddən qoç törər.
  • Qoçun buynuzu qoça ağırlıq eləməz.
  • Qoduq böyüyər, çulu böyüməz.
  • Qoduq böyüyər eşşək olar.
  • Qoduq hürkəndə anasından qabaq düşər.
  • Qohum gəlməyə-gəlməyə yad olar, yad gələ-gələ qohum olar.
  • Qohumun kimdir? Yaxın qonşun!
  • Qol əti qolda gedər, bud əti budda gedər.
  • Qoldan tutan azdır, yaxadan tutan çox.
  • Qolun sınığı boyuna yükdür.
  • Qonağa “get” deməzlər, altından palazı çəkərlər.
  • Qonağa hörmət elərlər, əyərçi kafər ola.
  • Qonağa üz versən, taxça-boxçanı gəzər.
  • Qonağı evə qoyan yox, şahqatarın mıxdan asır.
  • Qonağı gəlməyən evlər yıxılsa yaxşıdır.
  • Qonağı xan olanın anbarında arpa qalmaz.
  • Qonağı qonşuya tanıdarsan, hər ikisindən olarsan.
  • Qonağın ağzına baxarlar, atına yem verərlər.
  • Qonağın könlündən keçən ev yiyəsinin könlündən keçməz.
  • Qonağın ruzusu özündən qabaq gələr.
  • Qonağını əzizləyən itə də sümük atar.
  • Qonaq, çörək yeyirsən?
  • Qonaq, dur altını süpürüm.
  • Qonaq evinə motal yüklü gələn buğda yüklü gedər.
  • Qonaq əvvəl gələndə gül üstə oturar, sonra gələndə çul üstə, üçüncü dəfə gələndə, kül üstə.
  • Qonaq güclü olsa, ev yiyəsin evdən qovar.
  • Qonaq qonağı istəməz, ev yiyəsi heç birin.
  • Qonaq qonağın hesabın könlündə saxlar.
  • Qonaq özgə evində səliqəli olar.
  • Qonaq sevənin süfrəsi boş olmaz.
  • Qonaq umduğun yeməz, olduğun yeyər.
  • Qonaqsan – xoş gəlmisən, niyə əliboş gəlmisən?
  • Qonşu aşı dadlı olar.
  • Qonşu çırağı qonşuya işıq salmaz.
  • Qonşu iti qonşuya hürməz.
  • Qonşu, qonşu! – gəl savaşaq.
  • Qonşu qonşudan tez durmaq öyrənər.
  • Qonşu qonşunun itiyini bayatı çağıra-çağıra tapar.
  • Qonşu qonşuya baxar, canını oda yaxar.
  • Qonşu qonşuynan boğuşdu, qaraçıya fürsət düşdü.
  • Qonşu muncuğun oğurlayan gorda taxar.
  • Qonşu paxıl olmasa, bağ çəpəri neylər?!
  • Qonşu payı qarın doyurmaz.
  • Qonşuda bişər, bizə də düşər.
  • Qonşudan gələnnən öynəli olmaz.
  • Qonşum qonşu olsa, kor qızım ərə gedər.
  • Qonşum şah – mən də şah.
  • Qonşun tox – sən də tox.
  • Qonşuna genəş, bildiyini əldən vermə.
  • Qonşunu iki inəkli istə ki, özün də bir inəkli olasan.
  • Qonşunun quzusu qonşuya qoç görünər.
  • Qonşunun şamından işıq düşməz.
  • Qonşuya umud olan şamsız qalar.
  • Qora ikən möyüz oldum.
  • Qorx qorxmazdan, utan utanmazdan.
  • Qorx payızdan – qabağınca qış gəlir, Qorxma qışdan – qabağınca yaz gəlir.
  • Qorx Tanrıdan qorxmayandan.
  • Qorxağın səsi gur olar.
  • Qorxaq bəzirgan nə xeyir elər, nə ziyan.
  • Qorxaq daşın böyüyündən yapışar.
  • Qorxaq gündə yüz yol ölər, igid ömründə bir yol.
  • Qorxaq hər şeyi dörd görər.
  • Qorxaq qaçar hay gəlməmiş, çırmanar keçməyə çay gəlməmiş.
  • Qorxan bəzirgan olmaz.
  • Qorxan it uzaqdan hürər, yaxınnan quyruq bular.
  • Qorxu adama yalan dedirdər.
  • Qorxulu baş salamat olar.
  • Qorunan gözə çöp düşər.
  • Qovanın gücü varsa, qaçanın da Allahı var.
  • Qovurğanın yananı çatlar.
  • Qoy desinlər: Alabaş da yar yolunda can qoyur.
  • Qoy mən qaşoy götürüm, sən şıllaq at.
  • Qoy mənim inəyim südlü olsun, vursun sərnici sındırsın.
  • Qoyma xaldan xal olmaz, xal özü əsli gərək.
  • Qoyun da keçi ayağına gedərmiş.
  • Qoyun dediyin eşmə bağırsaqdır, dalısı heç üzülməz.
  • Qoyun deyir: məni çək xarabaya, səni çıxarım abadanlığa.
  • Qoyun qırxılıq altında qurdu unudar.
  • Qoyun quzusunun ayağını tapdamaz.
  • Qoyunu qoyun ayağından, keçini keçi ayağından.
  • Qoyunu qurda tapşırmazlar.
  • Qoyunun mələdiyin quzu mələməz.
  • Qoyunun yaxşısı gedib, keçi qalıb, adamın yaxşısı gedib, bici qalıb.
  • Qozbeli qəbir düzəldər.
  • Quda qudurub qızın aparıb...
  • Quduran gedər, gicişən qalar.
  • Qudurasan, qurbağa, gedir ilan vurmağa.
  • Qudurmuş köpəyin ömrü qırx gün olar.
  • Qul xatasız olmaz, ağa kərəmsiz.
  • Qul qulluqda gərək.
  • Qulluqçudan borc eləmə, ya toyda istər, ya yasda.
  • Qulun dediyi olmaz, Tanrının dediyi olur.
  • Qulaq asma, öz sözünü eşidərsən.
  • Qulaq deyər: gündə bir səs eşitməsəm, qalxana dönərəm.
  • Qumarı oynarlar eşqnən.
  • Qurban xətaya qalxandır.
  • Qurban olum o qana, üstündən bir gün keçə.
  • Qurban olum zərgərə, saldı məni pərgara.
  • Qurbanı biz elədik, yağış Qaradağa yağdı.
  • Qurd anılan yerə gələr.
  • Qurd daddığın bilər, udduğun bilməz.
  • Qurd dumanlı gün axtarar.
  • Qurd ilə qoyunun nə aşnalığı?!
  • Qurd ilə yeyər, yiyəsiylə şivənə oturar.
  • Qurd qaranlıq sevər.
  • Qurd qarıyanda köpəyin gülüncü olar.
  • Qurd qocalanda köpəyə gülünc gələr.
  • Qurd qonşusun yeməz.
  • Ã
  • Ãórä ãoyón yåməêäən töâáə åləməç
  • Q
  • Qurd quduranda elini qapar.
  • Qurd qurda dal çevirməz.
  • Qurd quzuya dəyməsə, quzu İsfahana gedər.
  • Qurd nə bilir ki, qatır bahadır.
  • Qurd öz örüşündə ac qalmaz.
  • Qurd sürüyə gələndə tək qoyunlunun qoyunun aparar.
  • Qurd tutduğu yerdən qanıq olur.
  • Qurd tükün dəyişər, xasiyyətin dəyişməz.
  • Qurd yırtdığın bilər, udduğun bilməz.
  • Qurd yuvasından sümük əskik olmaz.
  • Qurda dedilər: səni çoban seçəcəklər, dedi: bəlkə məni aldadırsız?
  • Qurda qonaq gedən köpəyini yanına alar.
  • Qurda qoyun tapşırmaq olmaz.
  • Qurda nə qədər yem ver, yenə gözü meşədədir.
  • Qurda sən tikmək öyrət, yırtmaq dədəsi peşəsidir.
  • Qurddan çoban olmaz.
  • Qurddan qorxan qoyun saxlamaz.
  • Qurddan olan qurd olur, əgər adamnan da böyüsə.
  • Qurddan törəyən qurd olur.
  • Qurdu görmək mübarək, görməmək daha mübarək.
  • Qurdu nə qədər bəsləsən, yenə gözü meşədədir.
  • Qurdun adı, yesə də, qurddur, yeməsə də.
  • Qurdunan qoyun olmaz, qılıncınan oyun.
  • Qurdluca paxlanın qurdluca alıcısı olar.
  • Qurdun səbəbinə quş da yeyər.
  • Quru qurbağası dəniz tanımaz.
  • Quru oduna yaşlar yanar, alışar daşlar yanar.
  • Quru süfrəyə nə bismillah?!
  • Quru torbayla at bir kərə tutular.
  • Quru-quru qurbanın olum.
  • Qurumuş ağacın kölgəsi olmaz.
  • Quş dimdiyindən, insan dilindən.
  • Quş qanadı ilə, adam adı ilə.
  • Quş qızıl qəfəsdə olsa, yenə dustaqdı.
  • Quş quşnan tutular.
  • Quş özü nədir, şorbası da nə ola?!
  • Quş var ətin yeyərlər, quş var ət yedirərlər.
  • Quş yuvasından uçar.
  • Quşa qızıl qəfəs zindandır.
  • Quşlara xəbər gəldi, gecəquşu qanadını göstərdi.
  • Quşun bəzəyi lələkdi, insanın bəzəyi bilikdi.
  • Quşqun olub quyruğa keçincə, yüyən ol ağıza keç.
  • Quyruğun kəsməklə tula köpək olmaz.
  • Quyu qazıyan! Dərin qaz, gen dur, özün düşərsən.
  • Quyuya su tökməklə sulu olmaz.
  • Quzu otaranımız da var, yun darayanımız da.
  • Quzunun taxsırı – qurdun acımasıdı.
  • Quzusuna qıymayan kabab yeyə bilməz.
  • Qürbətdə keçən ömür ömür sayılmaz.
  • L
  • Laçın balasın verməz, bəlkə zorla alarlar.
  • Laçın qalada balalar.
  • Lahıcı sel apardı, elə deyirdi: qiblə pakdı.
  • Laxlayan daş ərkdə qalmaz.
  • Lalın dilini anası bilər.
  • Laylayı bilirsən, niyə yatmırsan?
  • Leş görəndə qarğa quzğuna dönər.
  • Lələ köçüb, yurdu qalıb.
  • Lənət heçə.
  • Ləzgiyə dedilər: can şirindi, bəkməz? Dedi: iki dostun arasına girmağ olmaz.
  • Ləzgiyə dedilər: göyə çıxa bilərsənmi? Dedi: bəkməz yesəm çıxaram.
  • Loxma qarın doyurmaz, məhəbbət artırar.
  • Lotu lotunu tapmasa, qara geyər, yaslı olar.
  • Lotu lotunun sözünə inanar.
  • Lotuluq tərg götürməz.
  • Löyünsüzə böyüklük eləmək olmaz.
  • Lüleyin aftafa yerin tutar, girov qoyanda – alan olmaz.
  • Lütün dərdi olmaz.
  • Lütdən kəsən harda yeyəcək?!
  • M
  • Mal adama həm dostdur, həm düşmən.
  • Mal gedər bir yana, iman gedər min yana.
  • Mal itdi, iman itdi.
  • Mal yiyəsinə oxşamasa haramdı.
  • Malı gedənin imanı da gedər.
  • Malı qırov öldürər, qışın adı bədnamdır.
  • Malı mal yanında tanıyarlar.
  • Malı yox - oğru apara, imanı yox - şeytan apara.
  • Malım budu, yarısı sudu, alsan da budu, almasan da.
  • Malın əziz tutan canın zəlil tutar.
  • Malın mal olunca bazarın bazar olsun.
  • Malın tapıldı, üzün qara oldu.
  • Malın yeməzin malını yeyərlər.
  • Malını bəylər apardı, camalına nə oldu?!
  • Malını itlər yeyər, canını bitlər.
  • Malını yaxşı saxla, qonşunu oğru tutma.
  • Mamaça çox olanda uşaq tərs gələr.
  • Matahın matah olunca bazarın bazar olsun.
  • Maya doğar, nər doğmaz.
  • Mayasız fətir olar.
  • Mehtərin səsi uzaqdan xoş gələr.
  • Meşə çaqqalsız olmaz.
  • Meşədə ağacın düzün seçərlər.
  • Meşəyə gedən öz ağacın kəsər.
  • Meşəyə od düşəndə quru da yanar, yaş da.
  • Meyxanaçıdan şahid istədilər, sərxoşu göstərdi.
  • Meyxanaçının şahidi üzümayaqlayan olar.
  • Meymuna dedilər oyna, dabanını qovzadı.
  • Meymunun su xırtdanağına çıxanda balasını ayağının altına alar.
  • Meyvəli ağaca daş atan çox olar.
  • Məclisdə yerin tanı, deməsinlər – dur burdan!
  • Məcnun kimi dərs oxuyan axır vəlleylidə qalar.
  • Məhəbbət gözdə olmaz, könüldə olar.
  • Məkkədən gələn mən, xəbər verən sən!
  • Mən Allah-Allah ilə day öyrədirəm, sən papaq atıb hürküdürsən?!
  • Mən balamı istərəm, balam istər balasın.
  • Mən belə holavar eşitməmişəm.
  • Mən billəm hansı inəyin buzovusan.
  • Mən bu evin öküzüyəm, istər kotana qoşsunlar, istər cütə.
  • Mən deyirəm axtayam, bu soruşur: oğlun, uşağın nəyin var?!
  • Mən dəli, anam dəli, bir dəli bacım da var.
  • Mən qurd isəm – alıram, mən çobanam – vermirəm.
  • Mən mürdəşirəm, yuyaram, istər cənnətə getsin, istər cəhənnəmə getsin.
  • Məndə elə tale hayandadı, oynaş qoynuna girəm, qonşum da üstümü örtə.
  • Məndən sənə öyüt: dənini özün üyüt.
  • Mənə bax nə gündəyəm, yara bax – nə sallanır.
  • Mənə bitməz iş deyir, adımı qoyur yarıtmaz.
  • Mənə dəyməyən qurd min yaşasın.
  • Mənəmlik şeytana yaraşır.
  • Məni aparan suya dərya deyərəm.
  • Məni bir ilan çaldı, dilimi bilən çaldı.
  • Məni xublara möhtac, gözüm, sən eləmisən!
  • Məni sayanın quluyam, saymayanın ağası.
  • Məni yeməyən qurda köpək demərəm.
  • Mənim bişmiş aşıma su calama.
  • Mənzil yaxın, kira çox, bunda bir əlamət var.
  • Mərd ələ yapışar, namərd ayağa, haray!
  • Mərd əli kasad olmaz.
  • Mərd igidlər süfrə açar, ad alar.
  • Mərd kişi çörəyini daşdan çıxardar.
  • Mərd qədrini mərd bilər.
  • Mərd mərdə qənim olar, Mürtəza Əli hər ikisinə.
  • Mərd özündən bilər, namərd özgədən.
  • Mərdə arxa çevir, namərdə vermə yaxa.
  • Mərdə güllə dəyməz heç kürəyindən.
  • Mərdi qova-qova namərd eləmə.
  • Mərdimazarı axtarmaqla deyil, rast gəlməklədir.
  • Mərdin gözü tox olar, namərdin gözü ac.
  • Mərdin qapısı açıq olar!
  • Mərdin paxılı deyilsən ki?
  • Mərəkdə itəni döllükdə axtar.
  • Mərifət manqura dəyməz, simüzər dövranıdır.
  • Məscid qapısıdır, nə sökmək olur, nə yandırmaq.
  • Məscid tikilməmiş kor əsasın dayadı.
  • Məscidin qapısı açıqdır, itin də həyası gərək.
  • Məsəldə münaqişə olmaç.
  • Məzlumun ahı, devirər şahı.
  • Milçək şirəyə yığışar.
  • Milçəyin oluşu bir şey deyil, di gəl ürək bulandırır.
  • Min bilsən, bir biləndən xəbər al.
  • Min qapıda duz dadan bir qapıda bənd olmaz.
  • Min ulduz var, bircə ay.
  • Min yeyənin olsun, bir deyənin olmasın.
  • Minarəyə xərci çıxmayan deyər bəs yerdən göbələk çıxıb.
  • Mindin atın sağrısına, qatlaş yanının ağrısına.
  • Minmə qoduq, vermə cərimə.
  • Mis ki gəldi, saxsı, qaç!
  • Mis sındı, ya cingildədi.
  • Miyançının kisəsi gen olar.
  • Molla alacağın unutmaz.
  • Molla bəyə qoşuldu, xalqın evi yıxıldı.
  • Molla evindən aş çıxmaz, kor gözdən yaş.
  • Molla halvanı gördü, yasini unutdu.
  • Molla Nəsrəddin sağ ola, eşşəklərin qurd yeyə?!
  • Molla olmaq çox hasand, adam olmaq çox çətin.
  • Molla tuluq zurnasıdı, qarnı dolmasa səsi çıxmaz.
  • Mollanı iki yerə çağıranda bağrı çatlar.
  • Mollaya dedilər: qonşuda bir kasıb ölmüş, dedi: naxoşam.
  • Motala dadanan köpək bir də gələr.
  • Murdar əsgiyə od düşməz.
  • Murdarı murdar aparar.
  • Muzdur, yerində düz dur.
  • Müftə sirkə baldan şirin olar.
  • Müxənnətin üstünə getmə, igid edərsən.
  • Mülk satan qırx gün tox olar.
  • Mürdəşir haqqı ilədir, ölü necə olur olsun.
  • Mürüvvətə əndazə olmaz.
  • Müştəridə göz olsa, satan acından ölər.
  • N
  • Nacins ağac düyünlü olar.
  • Nacins qarpızın toxumu çox olar.
  • Nahaq qan yerdə qalmaz.
  • Naxır yerli-dibli yoxdur, bu, ala dana axtarır.
  • Naxırçı qızı naxırçı çörəyi arzular.
  • Naxırçı qızından xanım olmaz.
  • Naxırçı qızını verdi, torba dağarcığı da üstəlik.
  • Naxırçının könlü naxır çörəyi istər.
  • Nalını almamış mıxını çalma.
  • Namaz qıla-qıla yıxdın öyümü, indi başlamısan Haca getməyə.
  • Namərd yoldaşından görər, mərd Allahından.
  • Namərdə tuş olanın ciyəri qana dönər.
  • Namərdi bir gördün, bir də görsən, namərdsən.
  • Namərdin çörəyi dizinin üstə olar.
  • Namərdin gözü dar olar.
  • Namərdin sözünü söz eləmək olmaz.
  • Namusu itə atdılar, it yemədi!
  • Naşıya zurna verəndə yoğun başından yapışar.
  • Necə baxım gözüm gəlin gözünə oxşasın?!.
  • Necəsən qanmayım atan yansın!
  • Neylərəm qızıl teşti içinə qan qusam.
  • Neylərəm o imanı ki, yarısı qardaşa yanmaya.
  • Neyləyirəm qızıl taxtı, bir qızıl baxtım olsa.
  • Neyniyəsən düz əyrini kəsəcək.
  • Nə ağacı tovla, nə iti hürdür.
  • Nə altda unsan, nə üstdə kəpək.
  • Nə artsa çiydən artar, bişmişdən heç nə artmaz.
  • Nə azğın ol asıl, nə məzlum ol basıl.
  • Nə bağım var, nə də çaqqalla davam.
  • Nə balın yeyirəm, nə bəlasın çəkirəm.
  • Nə biçinin biçirəm, nə ayranın içirəm.
  • Nə çapağım var çapam, nə bəxtim var tapam.
  • Nə çiy yeyim, nə də qarnım ağrısın.
  • Nə daş atdın ki, qolun da ağrısın.
  • Nə dərin suya gir, nə Xıdır Nəbini çağır.
  • Nə dəvənin südün istə, nə ərəbin üzün gör.
  • Nə diriyə hay verər, nə ölüyə pay.
  • Nə əkərsən, onu biçərsən.
  • Nə əmmirəm, nə əmişdirmirəm.
  • Nə gələndən üz çevir, nə gedəni qovar ol.
  • Nə işim naqabilə söz deyəm; damağına ya dəyə, ya dəyməyə.
  • Nə itələ yıx, nə çək durğuz.
  • Nə qanır, nə qandırır.
  • Nə qədər eşşəyi vardı, palan axtarırdı, palanı tapan kimi eşşəyi kürd yedi.
  • Nə qorx, nə də qorxunu ürəyindən çıxart.
  • Nə sal ilədir, nə mal ilədir, gülüm, ululuq kamal ilədir.
  • Nə söyüd ağacından bar, nə arsızdan ar.
  • Nə şaşqın ol basıl, nə daşqın ol asıl.
  • Nə şiş yansın, nə kabab.
  • Nə titrərsən, əllərim, verməyincə ala bilməzsən.
  • Nə tökərsən aşına, o çıxar qaşığına.
  • Nə ucudu, nə ortası, qırılıb qarın qartası.
  • Nə umursan bacından, bacın ölür acından.
  • Nə varlıya borclu ol, nə yoxsuldan alacaqlı.
  • Nə versən adındı, nə yesən dadındı, qalanı yadındı.
  • Nə yada sirrini ver, nə namərdə bel bağla.
  • Nə yaraşır arığa, gedə girə qoruğa?!
  • Nə yardan doyur, nə əldən qoyur.
  • Nə yaş olub sıxılmalı, nə quru olub qırılmalı.
  • Nə yatdı ki, nə yuxu görsün?!
  • Nə yatdıq, nə uzandıq, hazır oğlan qazandıq.
  • Nə yoğurdum, nə yapdım, hazırca kökə tapdım.
  • Nə zalım ol asıl, nə miskin ol basıl.
  • Nəcabət adamın zatında olar.
  • Nəciblik canda deyil, qandadı.
  • Nəfəsə Haqdan gəlir.
  • Nəfs nəfsdir, bədnəfsin adı bədnamdı.
  • Nərin dizi bağlı gərək.
  • Nisyə çaxır içən iki yol keflənər.
  • Nisyə girməz kisəyə.
  • Niyə elə yerdə yatıram ki, altıma su çıxsın?!
  • Niyyətin hara – mənzilin ora.
  • Nökər nədi, bekar nədi.
  • Nökərsən, niyə bekarsan? Aç qapını, ört qapını.
  • Növbə yetimə çatanda qaşığın dəstəsi sınar.
  • Nuh deyər, peyğəmbər deməz.
  • O
  • O baş qorxsun ki, dost yolunda dayanmaz.
  • O dağa yağar, bu dağa yağar, axırda da bura yağar.
  • O gəlsə daşla, sən get aşla.
  • O hacı, bu hacı, kim olacaq boyaqçı?!.
  • O haqverməzdi, bu haqbatırmaz.
  • O qardan bizim də qapıya yağar.
  • O qədər dövlətli deyiləm ki, ucuz şey alam.
  • O qədər küp yanında küpəçələr sınıb ki?!
  • O şahlıq dəvəsidi ki, yüklənməz.
  • O – verdiyin and, bu da buyurduğun qulluq.
  • Oba durdu köçməyə, qarı durdu gəzməyə.
  • Oba köçüb, yurd ağlayır.
  • Oba yiyəsiz qalanda donuz təpəyə çıxar.
  • Oba yox, qara yox, səndən başqa çara yox.
  • Obalar bizə, biz obalara.
  • Ocağın altdan köz, adamın altdan söz.
  • Ocaq içindən tutuşar.
  • Ocaq közsüz olmaz, gəlin sözsüz.
  • Ocaqdan kül əskik olmaz.
  • Od, düşdüyü yeri yandırar.
  • Od hər yana düşsə özünə yer açar.
  • Od olmasa tüstü çıxmaz.
  • Oddan kül törər, küldən nə törər?
  • Oddan, sudan yenə qar amannıdı.
  • Odla pambığın nə aşnalığı?!
  • Odu söndürüb külü ilə oynamazlar.
  • Oduna gedər Daşdəmir, suya gedər Daşdəmir, üzüvü yusun mürdəşir.
  • Oğlan doğdum – oydu məni, qız doğdum – soydu məni.
  • Oğlan evlənər, bəy oldum sanar.
  • Oğlanı kamal ilə, qızı camal ilə.
  • Oğru anası gah döş yeyər, gah döşünə vurar.
  • Oğru elə bağırdı, doğrunun bağrı yarıldı.
  • Oğru elə bilər, hamı oğrudur.
  • Oğru ev olmaz, ev yiyəsini evlilikdən salar.
  • Oğru əyri kolda gizlənər.
  • Oğru it xoflu olar.
  • Oğru it özünü bildirər.
  • Oğru qalana yanar, mal sahibi gedənə.
  • Oğru ol, xoşu ol, dilin olsun.
  • Oğrudan qalanı rəmmal aparar.
  • Oğrudan oğruya halaldır.
  • Oğrunu oğru əliylə tutarlar.
  • Oğruya and verdilər, evinə muştuluqçu getdi.
  • Oğul atadan görər, süfrə açar.
  • Oğul atanın kövşənin əkər.
  • Oğul düşmən qapısına aparar.
  • Oğul yönlü olsa neynir ata malını, Yönsüz olsa neynir ata malını?!
  • Oğulun əfəli qohum yerdən qız alar.
  • Oğurluğa dayın evinə get, tutulanda döyülmə.
  • Oğurluğa getsən, insafı əldən qoyma.
  • Oğurluğun əvvəli, o da ay işığında.
  • Oğurluq ilə çəngilik qırx gün gedər.
  • Oxuduğunu demə, anladığını de.
  • Oxunu atıb yayını gizlətmə.
  • Olacağa çarə yoxdur.
  • Olan yerdən olacaq.
  • Olan yerdən umarlar.
  • Olanda göz qızarar, olmayanda – üz.
  • Olar aşım suyu, olmaz başım suyu.
  • Oldu ilə öldüyə çarə yoxdur.
  • Olma gözəl, inciməyəsən.
  • Olmuş olacaqdan eyidir.
  • Orağı kürk vaxtı, kürkü oraq vaxtı alarlar.
  • Orta oyunu orta yerdə oynanar.
  • Ortada gedən dananı qurd yeməz.
  • Ortaqlı malı xalq yeyər.
  • Ortaqlı toyuqdan yalnız yumurta yaxşıdır.
  • Ortalıq qazanı qaynamaz.
  • Oruc tutma, namaz qılma, işin belə rast gətirsin?!.
  • Oruc tutmayanın oğluna Ramazan adı qoyarlar.
  • Ot öz kökü üstə bitər.
  • Ot yolun gah altında bitər, gah üstündə.
  • Otumu otdarsan, kəvşəyimi gətirə bilməzsən.
  • Otuz iki dişdən çıxan otuz iki məhləyə yayılar.
  • Ovçu neçə al bilsə, ayı da onca yol bilir.
  • Ovçu ovda, yolçu yolda gərək.
  • Ovçuya dağı nişan verdilər, ovu nişan verməzlər.
  • Ovu bərəsində vurarlar.
  • Ovurdunda yaxşı yer eləyibsən, baqqal armud versə.
  • Oyağı gözündən elər, yayağı dizindən.
  • Oynamaq bilməyən yerim dardır deyər.
  • Oynamayın, gülməyin, kəndə təzə darğa gəlib.
  • Oynaş yanınnan gəlib ər başı yarır.
  • Oynaşa umudlu olan arvad ərdən olar.
  • Oynayıram, gülürəm, heç oynaş yadımdan çıxmır.
  • Ö
  • Öküz cırıldamaqdan boyunduruq cırıldayır.
  • Öküz dəvəcən olanda, dəvə dağcan olar.
  • Öküz öldü, ortaq ayrıldı.
  • Öküzlüyə gön borc verərlər.
  • Öküzü durğuzub altından buzov istəməzlər.
  • Öküzü ölənə yol göstərən çox olar.
  • Öküzün böyüyü pəyədə qalıbdır.
  • Öküzün cütə getməyəni ətlik adına satılar.
  • Öküzün qaşqasını döyərlər.
  • Öküzün qocalanı dana-buzova qoşular.
  • Öl mənim üçün, ölüm sənin üçün.
  • Öldürən ox, günahkar ox atan.
  • Öldürrəm deyəndən qorxma, ölləm deyəndən qorx.
  • Ölən ilə ölmək olmaz.
  • Ölən inək südlü olur.
  • Ölən öldü, vay qalanın halına.
  • Ölənin borcunu baqqal dirilərə yüklər.
  • Ölər Koroğlu, getməz bu yerdən.
  • Ölmə eşşəyim, ölmə, yaz gələr yonca bitər.
  • Ölmək ölməkdir, xırıldamaq nə deməkdir?!
  • Ölmüş eşşəyi axtarır nalını çıxartmağa.
  • Ölmüş inək südlü olar.
  • Ölü dağı çəkilər, diri dağı çəkilməz.
  • Ölü dərdi dərd olmaz, haray dirinin dərdidi.
  • Ölü kimi ölginən, mürdəşir kimi yuyum.
  • Ölü mənimdi, ayağını yeyirəm.
  • Ölü öldü, diriyə dirilik gərək.
  • Ölüdən şeytan da əl çəkib.
  • Ölülər elə bilir, dirilər halva yeyirlər.
  • Ölüm haqq, miras halal.
  • Ölüm qaşla göz arasındadır.
  • Ölüm var ölüm kimi, ölüm var zülüm kimi.
  • Ölüm-dirim bizim üçündür.
  • Ölümdən başqa hər şeyə çarə var.
  • Ölümü görəcəksən ki, bayılmağa da razı olasan.
  • Ölümün atı çaparaq olar.
  • Ölünü öz xoşuna qoysan, vurar kəfəni batırar.
  • Ölünün böyüyü kiçiyi olmaz.
  • Ölüsü olan bir gün ağlar, dəlisi olan hər gün ağlar.
  • Ölüsü ölən kiridi, yasa gələn kirimədi.
  • Ömür qarısa da, könül qarımaz.
  • Ördək qaz yerişi yeriyəndə paçası aralı qalar.
  • Örkən nə qədər uzun olsa, yenə dolanar doğanaqdan keçər.
  • Örtülü bazar – dostluğu pozar.
  • Öyrənən ağız çərəzsiz qalmaz.
  • Öyrənməyə ar olmaz.
  • Öyündə yox urvalıx, könlündən keçir koyxalıx.
  • Öz çörəyini özgə süfrəsində yemə.
  • Öz daş-tərəzisiynən çək.
  • Öz evində başın bağlaya bilməz, özgə evində gəlin başı bağlar.
  • Öz əliylə öz ayağına balta çalır.
  • Öz gözündə bayquşun balası tavusdan gözəldir.
  • Öz gözündə tiri görmür, özgə gözündə qıl axtarır.
  • Öz köyşənində otlayan mal ac qalmaz.
  • Öz qədrin bilməyən özgə qədrin heç bilməz.
  • Öz qurdu özünü yeyibdi.
  • Öz-özünü bəyənən ağam vay!
  • Özü it oğludur, amma indi qurd basır.
  • Özü lölük olanın kisəsinin dibi dəlik olar.
  • Özü özünə elədiyini el yığıla eləyə bilməz.
  • Özü üçün yatır, özgələr üçün yuxu görür.
  • Özü yıxılan ağlamaz.
  • Özümə yer elərəm, gör bir sənə neylərəm.
  • Özün etdin özünə, külü səpdin gözünə.
  • Özündən yuxarı baxanda özündən aşağı da bax.
  • Özünə baxma, sözünə bax.
  • Özünə bir iynə, yoldaşına çuvalduz.
  • Özünə qıymadığını özgəyə qıyma.
  • Özünə umac ova bilmir, başqasına əriştə kəsir.
  • Özünə yeyər, özgəyə minnət qoyar.
  • Özünü tanımayan Allahın da tanımaz.
  • Özünü yorulmuş bilsən, yoldaşını ölmüş bil.
  • Özgə ağzına baxan ac qalar.
  • Özgə atına minən tez düşər.
  • Özgə buzovu çatı qırar.
  • Özgə danasını bağlıyanın çatısı əlində qalar.
  • Özgə evində tülküdür, öz evində aslan.
  • Özgə əlində kömbə böyük görünər.
  • Özgə qapısın bağlı istəyənin öz qapısı bağlı qalar.
  • Özgə özgənin namazın dəstəmazsız qılar.
  • Özgə özgənin ölüsün holavarnan ağlar.
  • Özgə pilovundan bizim şorba yaxşıdır.
  • Özgənin qarğası özgəyə qırğı gəlir.
  • Özgənin yaman gününə gülən, öz gününə ağlar.
  • Özgəyə quyu qazan özü düşər.
  • P
  • Padarın ulağı zağada yatar, qonağı çöldə.
  • Padşahı da arxasınca söyərlər.
  • Padşahın ayağı dəyən yerdə yeddi il ot bitməz.
  • Padşahsız nağıl olmaz.
  • Paxıl artsa, qurd artar.
  • Paxıl olma, qüssən olmasın.
  • Palaza bürün, elnən sürün.
  • Paltarın çirki yumaqla, ürəyin çirki deməklə.
  • Pambıq satan ağ itdən qorxar.
  • Pambıqçının ağ itdən zəhləsi gedər.
  • Pampağa papağı ağırlıq eləyər.
  • Papağı isti-soyuqdan ötrü qoymurlar.
  • Papaq namus üçündür.
  • Papaqçının könlü olsa, bir dəridən doqquz papaq tikər.
  • Paslı dəmirdən qılınc olmaz.
  • Payını yalqız yeyən tayın yalqız qaldırar.
  • Peyğəmbərlərdə bəs niyə Cərcisi tapdın?!
  • Pəzəvəngin axırı dərviş olar.
  • Pıç-pıç ev yıxar.
  • Pıç-pıç Mustafa xanı qaçırtdı.
  • Pilovun yağlısın yeyən yaxşı fatihə oxuyar.
  • Pinəçinin mayası iynəynən bizdi.
  • Pis günün ömrü az olar.
  • Pis olmasa, yaxşının qədri bilinməz.
  • Pis söz yiyəsinə qayıdar.
  • Pisi dalına mindir, ya dalına min, ikisi də birdir.
  • Pisliyi torpağa əkdilər, göyərmədi.
  • Pişik atası xeyrinə siçan tutmaz.
  • Pişik balasını istədiyindən yeyər.
  • Pişik balasını külə bulayıb yeyər.
  • Pişik olmayan yerdə siçanlar baş qaldırar.
  • Pişiyi dara qısnayanda dönər üzünü cırmaqlar.
  • Pişiyin ağzı ətə çatmayanda deyər qoxuyubdu.
  • Pişiyin dərdi iti öldürər.
  • Pişiyin gözü siçan deşiyində olar.
  • Pişiyin könlü samanlıq idi, it də qovdu saldı samanlığa.
  • Pişiyin qonaq yeri samanlıqdır.
  • Pitiklə donuz darıdan çıxmaz.
  • Piyada atlıya gülməsə, bağrı çatlar.
  • Piyadanın qaydasıdır atlıya gülər.
  • Polad sınar, əyilməz.
  • Pul can yonqarıdır.
  • Pul kəsəni qılınc kəsməz.
  • Pul verəndə mollanı meçiddə aldadallar.
  • Pulda vəfa olsaydı, əldən-ələ keçməzdi.
  • Pullu adamdan bəla da qorxar.
  • Pulu pul qazanar, yaxşı igid palçıq basar.
  • Pulun getdiyinə baxma, işin bitdiyinə bax.
  • Pulun verən mal alar, heç verməyən nə alar?
  • R
  • Rahat durmayan narahat olar.
  • Rahatlıq istəyən adam – kar, kor, lal gərək.
  • Ramazanda yalan deyən bayramda üzü qara çıxar.
  • Rast gəlməyən işə peşiman olma.
  • Rəhbərə yol görsətmə.
  • Rəhmət yazana, lənət pozana.
  • Rəngimə bax, əhvalımı xəbər al.
  • Ruzi həllacbazarda gəzir.
  • Ruzi qismətnən gələr.
  • Ruzi olsun, ocaqda olsun.
  • Ruzinin gələn vaxtı köpəyi yuxu tutar.
  • S
  • Sabun qara palazı ağartmaz.
  • Saçı ölünün üstə kəsərlər.
  • Sadağa qada qaytarar.
  • Sadağa saraydan çıxmaz.
  • Sadağa verən əllər dərd görməz.
  • Sağ armud sapdan düşməz.
  • Sağ əl verəni sol əl gərək bilməsin.
  • Sağ əlin sol ələ xeyri yoxdu.
  • Sağ gözü sol gözə möhtac olmasın.
  • Sağ gözü tut, sol gözdən ona işıx yoxdu.
  • Sağalsa həkiməm, sağalmasa mən kiməm?
  • Sağlığında kor Fatma, öləndə badam gözlü?!
  • Sağlığında nəydi ki, sayrılığında nola?!
  • Sağmal inək bizdə, satdıq yağ sizdə.
  • Sağsağan kəkliyə baxar, öz yerişin itirər.
  • Sahibindən qabaq bostana girmə.
  • Sahibsiz qoyunu qurd yeyər.
  • Saxla gönü, gələr günü.
  • Saxla samanı, gələr zamanı.
  • Saxsıya verə-verə çıxdı misin bahası.
  • Sakitliklə olan iş qışqırıqla başa gəlməz.
  • Saqqal feyz olsaydı, keçi şeyxlik elərdi.
  • Saqqalım yoxdu, sözüm ötmür.
  • Salam Allahın adıdır.
  • Salavat gücə bağlıdı.
  • Sallaqxana köpəyi arsız olar.
  • Saman sənin deyil, samanlıq ki sənindi.
  • Samanın tüstüsü göz çıxardar.
  • Sambalı xoş, içərisi boş.
  • Sanılı pul durumsuz olar.
  • Sap üzülən yerdən qırılar.
  • Sarı yağnan yağlayır, sarımsağnan dağlayır.
  • Sarımsağı gəlin eləmişlər, qırx gün qoxusu çıxmamış.
  • Sarsaqlar olmasaydı, yaltaqlar acından ölərdi.
  • Satdığın kimi al.
  • Savab tökülüb, yığanı yoxdur.
  • Savaşanda barışmağa da üz yeri qoyarlar.
  • Sayanın quluyam, saymayanın ağası.
  • Saydığını qoy kənara, gör fələk nə sayır.
  • Sayğısız igidi düşmən aldadar.
  • Saymaz it adam tutar.
  • Sel gətirən ucuz olar.
  • Selbəni meyvəli ağaca atarlar.
  • Sevənin gözü kor olur.
  • Sevgi od deyil, amma oddan yamandır.
  • Sevgi adamı selə verər.
  • Sevindim – quşum var! Quşum var! Aralığa çıxdı sərçə balası.
  • Seyid cəddinə arxayın olar.
  • Səbir acıdır, meyvəsi şirin.
  • Səbir ağacı hər bağda göyərməz.
  • Səbir Allahdan, səbirsizlik Şeytandan.
  • Səbir cənnət açarıdı.
  • Səbir eləyən muradına yetişər.
  • Səbir eyləyənin ağzı bal dadar.
  • Səbir eylərəm, səbir daşı, çatladı ürəyim başı.
  • Səbir ilə halva olar, ey qora, səndən.
  • Səbir-səbir, axır bir sınıq qəbir.
  • Səhər günüylə qızmayan axşam günüylə qızınmaz.
  • Səhvi dəyirmançı elər; buğda aparar un gətirər.
  • Səksən doxsan, bir gün yoxsan.
  • Sən ağa, mən ağa, inəkləri kim sağa.
  • Sən ağacı əlinə al, oğrunu it qapacaq.
  • Sən ağacı götür, suçlu özün bildirər.
  • Sən baş vurdun, mən ayaq, gəl bunu ortalayaq.
  • Sən bizim nəhrəmizi çalxala, mən gedim bəylik evinin nəhrəsini çalxalamağa.
  • Sən burda dur, yamanca, mən bir yaxşısın tapılınca!
  • Sən doğru ol, əyri bəlasın tapar.
  • Sən gördüyün ağaclar kürəkliyə kəsildi.
  • Sən gündüz gedən yolları mən gecə ilə gəlmişəm.
  • Sən haqnan ol, haqq da sənlə olar.
  • Sən ki qorxursan pişikdən, niyə çıxırsan deşikdən?
  • Sən qurd isən, al görüm, mən çobanam, vermərəm.
  • Sən məni atının tərkinə almırsan, mən səni itimin tərkinə almaram.
  • Sən mənim bir üzümü ağart ki, mən də sənin iki üzünü ağardım.
  • Sən oxuyanları mən toxumuşam.
  • Sən razı, mən razı, nə qələt eləyir qazı?!
  • Sən saydığını say, gör fələk nə sayır.
  • Sən sözü at, yiyəsi özü götürər.
  • Sən yediyini bilməsən, mən doğradığımı bilirəm.
  • Səndən ehtiyacı olanı başqasına möhtac eləmə.
  • Səndən hərəkət, məndən bərəkət.
  • Səndən qüvvətli ilə tutuşma.
  • Səndən ötrü xəstə olana sən öl.
  • Sənə güvəndiyim dağlar, sənə də qar yağarmış.
  • Səni istərəm, çox istərəm, bir gözünü yox istərəm.
  • Səni səndən soruşmazlar, eldən soruşarlar.
  • Sənin atın mənim arpamın gücünə yorğa gedir.
  • Sənin həftəndən motal olmaz.
  • Sənin üçün ya bağa yarpağı, ya quzu qulağı.
  • Səninki səndə, mənimki məndə.
  • Sənətə kəc baxan ac qalar.
  • Sənətinə kim xor baxar, boynuna torba taxar.
  • Sərçə dağdan küsüb, dağın da xəbəri yox.
  • Sərçə nədi, bildirçinə don biçə?!
  • Sərçədən qorxan gərək darı əkməsin.
  • Sərçənin nəğməsi yox, civ-civi çox.
  • Sərv ağacı nə qədər uca ola, əsli yoxdu, budağında bar olmaz.
  • Sıyıq ilə yıxılan ev aş bişir viran olsun.
  • Siçan görəndə pələngə oxşayan pişik pələng görəndə siçana dönər.
  • Siçan olmamış dağarcığı dəlir.
  • Siçana dedilər: Bu deşikdən çıx, gir o deşiyə, beş min altun verək sənə! Siçan dedi: Bunda nə var? mənzili yaxın, pulu çox?!
  • Siçandan olan torba kəsər.
  • Sidq ilə qara daşdan mətləb almaq olar.
  • Sifariş ilə hac qəbul olmaz.
  • Sirkə nə qədər tünd olsa öz qabını çatladar.
  • Sirkə-sarımsağını hesab eləyən, paça yeməz.
  • Sirr açandan el qaçar.
  • Sirrivi vermə yaruva, yaruvun da yarı var.
  • Siyavuş qanıdı – yatmaz.
  • Sizin evdə yeyək, bizim evdə oynayaq.
  • Sizin qazanınız var, biz vuraq güvəcimizi sındıraq?!
  • Soğan göyərdi, dedi: mən də bir güləm.
  • Soğan seyrək olduqca başı yekə olar.
  • Soğan yeməyibsən, için niyə göynəyir?!
  • Sonalayan ya kora, ya keçələ.
  • Sonanı göldə, tərlanı çöldə.
  • Sonradan gələn buynuz qulağı keçdi.
  • Sonrakı peşmançılıq fayda verməz.
  • Sonsuz adam dövləti çox istər.
  • Soruşan dağlar aşar, soruşmayan düzdə çaşar.
  • Soruşa-soruşa İstanbula getmək olar.
  • Sovqatın adı birdi.
  • Söhbət ki var, darı torbasıdı, deşilsə – axacaq.
  • Söhbətin şirin yerində moltanı gəldi: “Allah saxlasun!”
  • Söyləyəndən dinləyən arif gərək.
  • Söyləyənə baxma, söylənənə bax.
  • Söymə nökər babamı, söyməyim bəy babanı.
  • Söyüd ağacı bar verməz.
  • Söz ağızdan çıxıncan sənindi.
  • Söz bir olsa, zərbi kərən sındırar.
  • Söz danışıqdan keçər.
  • Söz dediyin dəmirdir, döyüldükcə uzanar.
  • Söz eşitmək ədəbdəndir.
  • Söz gəldi, məqamında de gəlsin.
  • Söz haqdan gəlir.
  • Söz ki var, bir ucu yalandısa, bir ucu doğrudu.
  • Söz odur ki, haqqa vara.
  • Söz sahibi ölsə də, söz qalır.
  • Söz sözü çəkər.
  • Söz sözün söykəyidir.
  • Söz vaxtına çəkər.
  • Söz var el içində, söz var ev içində.
  • Söz var – gələr keçər, söz var – dələr keçər.
  • Söz var xalx içində, söz var xılx içində.
  • Söz var şahid istər, söz var şahidi özündəndi.
  • Sözə gələndə usta, işə gələndə xəstə.
  • Sözü ağızda bişir de.
  • Sözü at yerə, gedər yerin tapar.
  • Sözü deynən alana, qulağında qalana.
  • Sözü unamadan yiyəsini qınama.
  • Sözü uzadarsan, bəsdir deyərlər.
  • Sözü yerində söylə.
  • Sözün başı axırından anlanar.
  • Sözün bilməyən ağız başa toxmaq vurdurar.
  • Sözün damarı olar, çəkdikcə uzanar.
  • Sözün doğrusu dəmiri dələr.
  • Sözün doğrusunu de, atını min qaç!
  • Sözün doğrusunu uşaqdan xəbər al.
  • Sözün düzünü zarafatda deyərlər.
  • Sözün yaxşısı baldan dadlıdır.
  • Sözün yanlışı olar, yalanı olmaz.
  • Sözünü bilməyənə aşağı başda da yer yoxdu.
  • Su axar, çuxuru tapar.
  • Su axdığı yerdən bir də axar.
  • Su başdan aşanda ya bir qarış, ya yüz qarış.
  • Su başdan bulanıqdır.
  • Su bulandırmaqla balıq tutulmaz.
  • Su bulanmayınca durulmaz.
  • Su çəkən də mən olum, bərə gəzdirən də?
  • Su çıxmaz arxa cuvar qoydular, adımı da qoydular yarıtmaz.
  • Su da bir yerdə qalanda iyiyər.
  • Su gəldiyi arxa bir də gələr.
  • Su girdi qaba – oldu içməli.
  • Su hər şeyi təmizlər, üz qarasın təmizləməz.
  • Su ilə odun nə oyunu var?!
  • Su kiçiyindir, yol böyüyün.
  • Su meymunun boğazına çıxanda balasını ayağı altına alar.
  • Su murdarlıq götürməz.
  • Su özünə yol elər.
  • Su sənəyi suda sınar.
  • Su yatar, düşman yatmaz.
  • Suda boğulan ilana sarılar.
  • Sudan ayrılan balığın oddan nə qorxusu?!
  • Susuz it kəhrizə baxar.
  • Suyu ağaşlı yerdən, qızı qardaşlı yerdən.
  • Suyun əvvəli bulantı gələr.
  • Suyun lal axanından, adamın yerə baxanından.
  • Suyun yavaşından qorx.
  • Susmaq da bir cavabdır.
  • Sübhün açılmasını xoruz anlar.
  • Süd ilə girən sümüklə çıxar.
  • Süddən ağzı yanan qatığı üfləyə-üfləyə içər.
  • Südə gəldiyi yetməz, sərnici də dalında tutur.
  • Südlü inək ol, vur dolu sərnici dağıt.
  • Südlü qoyun sürüsündən çıxmaz.
  • Südün qədrini qısır əmən dana bilər.
  • Südünə kəm baxanın gözlərinə ağ damar.
  • Süfrədə əlini saxla, məclisdə dilini.
  • Süfrənin başı-ayağı olmaz.
  • Sürü axsaqsız olmaz.
  • Sürü çobansız olmaz.
  • Sürü qoyun sizdə, satdıq yağ bizdə?!
  • Sürü sənə qurbandır, amma çəpişin biri bir tümənə.
  • Sürü tama, dərd adama çövşüyər.
  • Sürüdən ayrılan qoyunu qurd yeyər.
  • Sürüyə qurd gələndə vay bir keçisi olanın halına!
  • Ş
  • Şad günün dostu çoxdu.
  • Şadlığına şitlik eləmə.
  • Şah Abbasa yaradı, keçəl Abbasa yaramadı?!
  • Şah bilər, şahsevən bilər.
  • Şah da bilir Şirvan sünnüdür.
  • Şah Xudabəndə, səninki səndə, mənimki məndə.
  • Şah-şah dediyim öz canım üçündür.
  • Şahın da dəvələri ayaqyalın gəzər.
  • Şahın ürəyi Allahın əlindədi.
  • Şahsənəm oğlan doğub!
  • Şalğam şorbasında turp özünü yağ sanar.
  • Şam ağacından ağıl olmaz, el oğlundan oğul olmaz.
  • Şam bahadı – korun nə vecinə.
  • Şey qurdlayar – duz səpərlər, duz qurdlayar – nə səpərlər?!
  • Şeytan başqa, cin başqa.
  • Şeytan çox bildiyindəndi bir gözü kor olubdu.
  • Şeytan əzabda gərək.
  • Şeytan getdi, meydan bizə qaldı.
  • Şeytan karxanası boş qalmaz.
  • Şeytan olmasa qurd qoyunla gəzər.
  • Şeytanın dostluğu dar ağacına qədərdir.
  • Şeytanla şərikli buğda əkən saman biçər.
  • Şəfa Haqdandır, həkim könül xoşluğu.
  • Şəfa verən ağıdan da verə bilir.
  • Şəhər burclu-qalalı gərək, igid başı bəlalı.
  • Şəhəri gördün gözü qıpıq, sən də ol gözü qıpıq.
  • Şər deməsən, xeyir gəlməz.
  • Şərik yaxşı olsaydı, Tanrı özü üçün tutardı.
  • Şərikli qazan gec qaynar.
  • Şərti şumda kəs, xırmanda yabalaşma.
  • Şıqqıldatmağa qozum var, cırıldatmağa bezim.
  • Şir gərək pəncə vura şir ilə.
  • Şir qocalanda özünə gülməyi gələr.
  • Şirin dil ilanı yuvasından çıxardar.
  • Şirin dil yüz evi yeyər, acı dil bir evi yeyə bilməz.
  • Şirin sözün şirin də cavabı olar.
  • Şirin-şirin yeməyin acı-acı qusmağı da var.
  • Şirincə gəl, şirincə get.
  • Şor yer sünbül gətirməz.
  • Şoranlıqda eşşək tapdın, erkək-dişiliyin axtarma.
  • Şor yeyən suya gələr.
  • Şordu, şor deyirəm.
  • Şöpərək gecə gəzər, gündüz gəzməz, elə bilər özü bilər, özgə bilməz.
  • Şux tərlan yerində cürə bağlanıb.
  • T
  • Ta yeməsən bilməzsən.
  • Taxça mənə qaldı, Şeydalı, boxça mənə qaldı, Şeydalı.
  • Taxçadakı qarnında, boxçadakı əynində.
  • Taxt mənimdi, üstündə yatmıram, altında yatıram.
  • Tamahkarı yalançı aldadar.
  • Tamarzıdan al, öyrənmişə ver.
  • Tanrı dəvəyə qanad versəydi, yıxmadığı dam qalmazdı.
  • Tanrı verən dövləti bəndə ala bilməz.
  • Tanrıdan gəlməsə, bəndədən nə gələr?!
  • Tapan tapanın olsa, çöldə çoban bəy olardı.
  • Tarı ac istəyəni bəndə doydura bilməz.
  • Tarı bilir kim qazana, kim yeyə?!
  • Tarı bir yandan bağlasa, bir yandan açar.
  • Tarı eşşəyi tanıyırdı buynuz vermədi.
  • Tarı qarğıyanı peyğəmbər əsası ilə döyər.
  • Tarı mənəm, yağmanam.
  • Tarının günü bir çuval darıdan da çox.
  • Tarısın tanımayandan sən nə umursan?!
  • Tarlada izi olmayanın süfrədə üzü olmaz.
  • Tat ata mindi, Tanrısın tanımadı.
  • Tava dəlik, tas dəlik, boş da gəldi üstəlik.
  • Taylı tayın tapmasa, ah-vayla keçər günü.
  • Tazı heyiz olanda dovşan kənd qırağında gəzər.
  • Tazının heyizliyindən dovşan samanlıqda doğar.
  • Tazının topal olduğu dovşanın qulağına yetişib.
  • Tazının yiyəsi varsa, dovşanın da Allahı var.
  • Tək daşdan divar olmaz.
  • Tək əlin səsi çıxmaz.
  • Tək gəzən dananı qurd yeyər.
  • Tək qoyundan sürü olmaz.
  • Təklik Allaha yaraşır.
  • Təkə sürüyə böyük olmazdı, qoyunlar qoyun olsaydı.
  • Təkədə qoç hünəri olmaz.
  • Təqdir ilə yazılan tədbir ilə pozulmaz.
  • Tələsənin kündəsi küt gedər.
  • Tələsik işə şeytan qarışar.
  • Tələsirsən, yavaş yeri.
  • Tənbəl dağda qar gördü, yorğanına büründü.
  • Tənbəl günortayacan neyləyib ki, günortadan sonra neyləsin?!
  • Tənbələ dedilər: qapını ört, dedi: yel əsir örtər.
  • Tənbələ həftənin hər günü cümədir.
  • Tənbələ iş buyur, sənə ağıl öyrətsin.
  • Tərə yeyən də yaza çıxar, kərə yeyən də.
  • Tərəkəmə öz obasını Bağdaddan böyük bilər.
  • Tərəkəmə pendirində qurd görməz.
  • Tərlan yerin çalağan tutmaz.
  • Təzə ay doğanda köhnə ayı doğrayıb ulduz elərlər.
  • Təzə gəldi bazardan, köhnə düşdü nəzərdən.
  • Təzə kuzə suyu sərin saxlar.
  • Təzək yığan əllər, ipək gördü dolaşdı.
  • Tikan əkən gül götürməz.
  • Tikan olub ayağa batınca gül ol yaxaya sancıl.
  • Tikə üstündə dost olan il uzunu küsülü olar.
  • Tikə dostu dost olmaz.
  • Tikə qarın doyurmaz, məhəbbət artırar.
  • Tox elə bilər heç acmaz, ac elə bilər heç doymaz.
  • Tox ikən yemək yeyən məzarın dişiynən qazar.
  • Tox it ac bəydən yaxşıdır.
  • Toxun acdan nə xəbəri?!
  • Toxum torbada göyərməz.
  • Ò
  • Òoxómlóğa ùaram ãatñan áitməç.
  • T
  • Toxumu gətir, yer axtar.
  • Topal eşşəklə karvana qoşulma.
  • Topalla gəzən axsamaq öyrənər.
  • Tora düşən səbr eləməsə, özün ölümə verər.
  • Torpaq deyər: – öldür məni, dirildim səni!
  • Torpaq deyər: – Sən mənə tər ver, mən sənə zər verim!
  • Tovuz quşunu tükünə görə kəsərlər.
  • Toy da olsa toyuğun vayıdı, vay da olsa.
  • Toy günün qoyub, vay günün oynayır.
  • Toya getmə, yasa get.
  • Toydan sonra nağara, xoş gəldin, Bayram ağa.
  • Toysuz ev tapılar, vaysız ev tapılmaz.
  • Toyuğun başı kəsiləndə də gözü eşənəkdə qalar.
  • Toyuğun cəriməsi yumurtasıdı.
  • Toyuğun gözü küllükdədi.
  • Toyuğun qıçı birdi ki, bir.
  • Toyuğun uçuşu zibilliyə qədər olar.
  • Toyuq anasından süd görməyib.
  • Toyuq bir su içər, bir Allaha baxar.
  • Toyuq bir yumurta yumurtlasa, yüz öylü qonşuya xəbər elər, gomuş doğsa heç səsi çıxmaz.
  • Toyuq istər qaz yerişi yeriyə, vurar çəçənəyi çatlar.
  • Toyuq yumurtasına görə qaqqıldar.
  • Tökülən çanaq daha dolmaz.
  • Tövbə toxluqdan çıxar, dua yoxluqdan.
  • Tövbəsini sındıran məlundu.
  • Tövlə dibindən yoxdur, deyir at yəhərlə.
  • Tula itdən äə murdar.
  • Tumançağın yuxusuna beş arşın bez girər.
  • Tumanım, köynəyim özümnən, becə yerə düşdüm xalxın gözünnən.
  • Turac əti yemisən? – uçducağın görmüşəm.
  • Tutamalı arvad, etibarlı at kişiyə addır.
  • Tutu, çiyələyi birdən dəydi.
  • Tutulmamış oğru – xandan-bəydən doğru.
  • Tülək tərlan yerinə sar bağlamaq olmaz.
  • Tülkü çox bildiyindən tələyə düşər.
  • Tülkü dəliyə girə bilmir, quyruğuna süpürgə bağlayır.
  • Tülkü suvaxlı bağa girməz.
  • Tülkü tülkülüyünü bildirincə dərisin boğazından çıxardarlar.
  • Tülkü tülküyə buyurar, tülkü də quyruğuna.
  • Tülkü var gödən çıxarır, qurdun adı bədnamdır.
  • Tülküdən bic heyvan yoxdu, cələyə düşəndə dörd ayağından düşər.
  • Tülkünü dərisi xatirinə qovarlar.
  • Tülkünün andına inanım, xoruzun quyruğuna?
  • Tülkünün gedib-gələcəyi kürkçü dükanıdır.
  • Tülkünün meydanda nə işi var, dərisinə qiymət qoysunlar?!
  • Tülkünün şahidi quyruğudur.
  • Tülkünün zirəngi iki ayağından tələyə düşər.
  • Tünd gedən tez yorular.
  • Türk atının samanı bol gərək.
  • Türk bilir dağarda nə var.
  • Türk gedən yerə bərəkət gedər.
  • Türk söydükcə qızar, durduqca bezər.
  • Türkün gəlişi, tatın görüşü.
  • Türkün sonrakı ağlı.
  • Türkü at yıxar, tatı ət.
  • Tüstü kötükdən çıxar, budaqdan çıxmaz.
  • U
  • Uca dağın başı qarlı olar.
  • Uca-uca dağlar başı qarlı da olur, qarsız da, igidlərin canı sağ olsun, varlı da olur, varsız da.
  • Ucuz aldın; quyruğunu düyünlə.
  • Ucuz ətin şorbası olmaz.
  • Ucuz illətsiz, baha hikmətsiz deyil.
  • Ucuz verən tez satar.
  • Ucuzdan bahası olmaz.
  • Ucuzdur var illəti, bahadır var hikməti.
  • Ucuzluqda alanın üzün görmə, bahalıãda satanın.
  • Uçmaqda turac, qaçmaqda ceyran.
  • Ulamağın bilməyən köpək sürüyə qurd gətirər.
  • Ulduzu barışmayanın salamı da savaşdır.
  • Ulu sözünə baxmayan ulaya-ulaya qalar.
  • Umac özün aş bilər, qarğa özün quş bilər.
  • Uman yerdən küsərlər.
  • Umud qaldı kosaya, kosa saqqalın daraya.
  • Umulmayan daş yarar baş.
  • Usta əli dəyməyən iş haramdır.
  • Usta görməyən şəyird ondan-bundan qarmalar.
  • Usta görməyən şəyirdin gözü əllərdə qalar.
  • Uşağa iş buyur, dalıyca yüyür.
  • Uşağa yoldaş olma, sən yıxılsan gülər, özü yıxılsa ağlar.
  • Uşağı sevərlər beşikdə, əri sevərlər döşəkdə.
  • Uşağı yeməù böyütməz, fərəh böyüdər.
  • Uşağın hökmü padşahın hökmündən artıq.
  • Uşaq adamı qanlı qapısına aparar.
  • Uşaq atasından güclüsün bilməz.
  • Uşaq gördüyün götürər.
  • Uşaq olan evdə qeybət olmaz.
  • Uşaq yıxıla-yıxıla böyüyər.
  • Uşaq yıxıldığı yerə baxar.
  • Uşaqdan al xəbəri.
  • Uşaqlıqda yalan deyənə böyüyəndə inanmazlar.
  • Utan utanmazdan, qorx qorxmazdan.
  • Utananın oğlu olmaz.
  • Utanmasan oynamağa nə var ki?!
  • Utanmaz üzdən qara nə var?!
  • Uyuşar - qatıq yeyərik, uyuşmaz - süd içərik.
  • Uzaqdan baxana dava asan görünər.
  • Uzaqdan baxırsan, sambalı xoşdu, Yaxından baxırsan, quşqunu boşdu.
  • Uzun adamın ağlı topuğunda olar.
  • Uzun axmaq olar, güdə fitnəkar.
  • Uzun sözün qısası, gəlin, səni sevmişəm.
  • Uzun yaşın axırı yenə ölümdü.
  • Ü
  • Ürək istəyəni əl eylər.
  • Ürək ki var, şüşədir, sındırarsan kim yamar?!
  • Ürək öz dostun tanıyar.
  • Ürək yanmasa, gözdən yaş çıxmaz.
  • Ürəkdə olmayanı dil deməz.
  • Ürəkdən ürəyə yol olur.
  • Ürəyi yanan yaxşı fatihə verər.
  • Ürkütməsən sanamaq olmaz.
  • Üstümü unlu görüb adımı dəyirmançı çağırma!
  • Üz döndü, könül döndü.
  • Üz görən iman görməyib.
  • Üz ki var, ürəyin aynasıdır.
  • Üz üzdən utanar.
  • Üz vermə - arsız olar, az vermə - xırsız olar.
  • Üzü bəzək, içi təzək.
  • Üzü üstə gələni arxası üstə çevirməzlər.
  • Üzük nişanəsindən ürək nişanəsi yaxşıdır.
  • Üzüyü qaşla tanırlar.
  • V
  • Vaxt ikən ağla, aşiq, el gələr, tünlük olar.
  • Vaxt olar ki, şahın da qaraçıya işi düşər.
  • Vaxtını itirən baxtını itirir.
  • Vaxtsız açılan gül tez solar.
  • Vaxtsız banlayan xoruzun başın kəsərlər.
  • Vaxtsız qonaq öz kisəsindən yeyər.
  • Var evi kərəm evi, yox evi vərəm evi.
  • Var var üstündən gələr.
  • Var yıxmayanı fələk də yıxmaz.
  • Varını verən utanmaz, yoxdan verən axmaqdır.
  • Varkən yox demə, cavabı yoğnuq olar.
  • Varlığa nə darlıq.
  • Varlığa tələsən yoxsulluğa tez düşər.
  • Varlının xoruzu da yumurta qoyar, toyuğu da.
  • Varlının iti harın olar.
  • Varlının könlü oluncaya qədər kasıbın canı çıxar.
  • Varlının varı kasıbın çənəsini yorar.
  • Varsa hünərin, hara getsən var yerin.
  • Vay ondadır çarvadar bacadar ola.
  • Ver yeyim, ört yatım, gözlə canım çıxmasın!
  • Verdiyin bir yumurta, onu da yırta-yırta.
  • Verən əl alan əldən üstün olar.
  • Verən əl dərd görməz.
  • Verən əli hər kəs sevər.
  • Verən əli kəsməzlər.
  • Verəndə imam olar, alanda şümür.
  • Verərsən pendir – elərəm kəndir, Verərsən aş – elərəm baş.
  • Verim vara baxmaz.
  • Vəfalı dost yad olmaz, görməsə yüz il səni.
  • Vəsmə bol olanda qaşa da çəkərlər, gözə də.
  • Vətən viranə də olsa, yenə cənnətdi.
  • Vətən yadına düşən qərib ağlamasın neyləsin?!
  • Vətənə gəldim, imana gəldim.
  • Vətənsiz olan kəfənsiz qalar.
  • Vəziri qarğa olanın ağzı zibillikdə gərək.
  • Vur babam, dövran sənindir.
  • Vur dedik, öldür demədik.
  • Vur deyənlə vuran yarıdır.
  • Vur ki beşik daldadı, Seyyid Əli xırmandadı.
  • Vura bilməyən, daşın böyüyündən yapışar.
  • Vuran igid dayısına gəyəşməz.
  • Vuran oğul ataya baxmaz.
  • Vuran öküzə Allah buynuz verməz.
  • Vurram ölər, kiş deyərəm – getməz.
  • Vurum uşağım öldürüm, qonşuma ad qazanım!
  • Vuruşun kor vuruşuna oxşamır.
  • Y
  • Ya bu dəvəni güdməli, ya bu diyardan getməli.
  • Ya dağ ətəyində, ya bəy ətəyində.
  • Ya dəvə ölər, ya dəvəçi, ya da üstündəki hacı.
  • Ya qarnımda, ya könlümdə.
  • Ya lələ şələni basar, ya şələ – lələni.
  • Ya unçu ölər, ya dəyirmançı.
  • Ya zatdan, ya süddən.
  • Yabılarda qotur yabı mərd olar, yorulanda yiyəsinə dərd olar.
  • Yabıya tumar eləsən şıllaq atar.
  • Yad gəlib aşna olunca aşna-yar əldən gedər.
  • Yad itin quyruğu qısılı olar.
  • Yada arxa verən tək qalar.
  • Yaddan yoldaş olunca qardaş əlindən gedər.
  • Yağ yağ üstə gedər, yarma yavan qalar.
  • Yağ yeyən it tükündən məlum elər.
  • Yağlı əlin var sürt öz başına.
  • Yağıdan qalanı yağmur apardı.
  • Yağışdan çıxdıq, yağmura düşdük.
  • Yaxşı at köhnə çulun altda da bilinər.
  • Yaxşı at özünə qamçı vurdurmaz.
  • Yaxşı at yemin artırar, pis at qamçısın.
  • Yaxşı ata bir qamçı, yaman ata min qamçı.
  • Yaxşı bez arşınsız da satılar.
  • Yaxşı biçinçi xərcin yerdən çıxardar.
  • Yaxşı dost qardaşdan əzəldir.
  • Yaxşı dost yaman gündə bilinər.
  • Yaxşı elə yaxşıdı, çalış yamanı yaxşı elə.
  • Yaxşı getməyincə qədri bilinməz.
  • Yaxşı gündə düşmən gələr dost olar, igid odur yaman gündə dayana.
  • Yaxşı gündə yad yaxşı, yaman gündə vay qohum!
  • Yaxşı günün yoldaşı, yaman günüm düşdü gəl!
  • Yaxşı igid dalı gözlər, yaxşı at qabağı.
  • Yaxşı igidin adını eşit, üzünü görmə.
  • Yaxşı niyyət – yarım dövlət.
  • Yaxşı oğul – ata bağı, pis oğul ürək dağıdı.
  • Yaxşı olanda – xanımdan, pis olanda – qaravaşdan.
  • Yaxşı ovçunun toruna ov öz ayağıyla gələr.
  • Yaxşı övlad atasını vəzir elər, pis övlad rəzil.
  • Yaxşı saxla adını; bədnamçılıq el gəzər.
  • Yaxşı saxla aşığı; bədnamçıdı – el gəzər.
  • Yaxşı, yaxşılığın deyilir, yaman, nəyin deyilir?
  • Yaxşıları yer tanıyar.
  • Yaxşılığa yaxşılıq hər kişinin işidi, Yamanlığa yaxşılıq ər kişinin işidi.
  • Yaxşılığa yamanlıq – kor eşşəyə samanlıq!
  • Yaxşılığın əcrin Allahdan istə.
  • Yaxşılıq elə at dəryaya, balıq bilməz, Xalıq bilər.
  • Yaxşılıq baş ucaldar.
  • Yaxşılıq bilməyən adam adam yerinə sayılmaz.
  • Yaxşılıq yerdə qalmaz.
  • Yaxşını yada vermə - hayıfdı, yamanı da vermə ayıfdı.
  • Yaxşıya yanaş, yamandan uzaş.
  • Yalan olmasa, doğru yeriməz.
  • Yalan sözdə bağlanan işdə açılar.
  • Yalan tez ayaq tutar, amma yeriməz.
  • Yalan ki var, doğrunun quludur.
  • Yalançı kimdir? - Hər eşitdiyin danışan.
  • Yalançı olmasaydı doğru danışan bilinməzdi.
  • Yalançı şahidi uzaqda istər.
  • Yalançı tamahkarı aldadar.
  • Yalançılıq üz qızardar.
  • Yalançını mənzilinəcən qovarlar.
  • Yalançının evi od tutdu yandı, heç kim inanmadı.
  • Yalançının ipiynən quyuya düşən quyuda qalar.
  • Yalançının işığı yarıyacan yanar.
  • Yalançının yaddaşı olmaz.
  • Yalanın xoruzu yoxdur ki, banlasın.
  • Yalanla dünyanı gəzmək olar, amma qayıtmaq olmaz.
  • Yalavac üçün yay da borandır.
  • Yalqız quş yuva salmaz.
  • Yalvaranın tarısı olmaz.
  • Yaman atın yolu uzun olar.
  • Yaman baş yiyəsinə donuz güddürər.
  • Yaman günə səbr edən yaxşı günə tez çatar.
  • Yaman günün ömrü az olur.
  • Yaman qonşu, kor oğul: qov yanından – qadadı.
  • Yaman yerdə ot bitməz.
  • Yaman yeyənin olsun, yaman deyənin olmasın.
  • Yamanı yaman gündə.
  • Yan mənə, yanım sənə, qurbandı canım sənə.
  • Yanan öz dərdinə yanar.
  • Yanan yerdən tüstü çıxar.
  • Yanana yanmazlar.
  • Yandırdığın yovşan, ağlatdığın – dovşan.
  • Yanıq mal, hara gedirsən? – Yandırmağa.
  • Yanmayanda yanmaz, ha yellə, ha ətəklə.
  • Yanlış da bir naxışdır.
  • Yanlış hesab Bağdaddan qayıdar.
  • Yanşağı cəhənnəmə atdılar, dedi: - odunu yaşdır!
  • Yar bağı, söhbət bağı.
  • Yar getdi, yeri qaldı.
  • Yardan danışıram, yar görməmişəm.
  • Yarı gör özün danış, ev yıxar ara sözü.
  • Yarından ayrılan yeddi il ağlar, yurdundan ayrılan ölüncə.
  • Yara var bağlarlar, yara var dağlarlar.
  • Yaralının dərdini nə bilər yarasızlar.
  • Yarası avand olanın təbibi qabağına gələr.
  • Yaraşığın yaraşığı – bəzəknən.
  • Yarımayan gəlinin salamı söyüş olar.
  • Yas yiyəsi ovunub, yasa gələn ovunmayıb.
  • Yaş ağac tez əyilər.
  • Yaş ağaca balta vuran əl enməz.
  • Yaş odun satmayıbsan, niyə qorxursan?
  • Yaşına-yaşına, çıxdın ocaq başına.
  • Yatağan aslandan gəzəyən tülkü yaxşıdır.
  • Yatan aslan olursa fürsət hə oyağındı.
  • Yatan ilanın quyruğunu basdama.
  • Yatan iti oyatma.
  • Yatan öküzün başına duran öküz batırar.
  • Yatan ölməz, yetən ölər.
  • Yatmağına baxanda gördüyü yuxuya min şükür.
  • Yava it nə özü yeyər, nə başqasına yedirər.
  • Yava itin yava küçüyü olar.
  • Yay fağırın yorğan-döşəyidi.
  • Yayda başı bişənin qışda aşı bişər.
  • Yayda yatanı ilan vursun, qışda işə gedəni borana düşsün.
  • Yayı işlə, qışı ye.
  • Yayı kölgədə oturan qışı ocaq axtarar.
  • Yaylaq yolunun yoxuşu varsa, enişi də var.
  • Yaz əkinçi – qış dilənçi.
  • Yaz qışından bəlli elər, qız qardaşından!
  • Yaz gününün yağışı, ər arvadın savaşı.
  • Yaza çıxartdıq dananı, bəyənməz oldu ananı.
  • Yaza, qışa bir ağıl neyləsin.
  • Yazın hərəkəti - payızın bərəkəti.
  • Yazan sən, pozan sən, kim deyər yalansan.
  • Yazılan yazı başa gəlir.
  • Yazılana pozu yoxdur.
  • Yazılandan qaçmaq olmaz.
  • Yekə baş yiyəsinə donquz güddürər.
  • Yel ilə gələn, sel ilə gedər.
  • Yel qayadan nə aparar?!
  • Yelinən gələn yelinən gedər.
  • Yelpənək puluna alınan eşşəyin ölümü sudan olar.
  • Yemə namərd çörəyini, axır başına vurar.
  • Yeməkdənsə ümidli olmaq yaxşıdır.
  • Yeməklə dost olan hər gün küsülü gəzər.
  • Yeməknən doymayan yalamaqnan heç doymaz.
  • Yeməyin yalqız yeyən yükün yalqız qaldırar.
  • Yeməyən qurd barama sarımaz.
  • Yeyən bilməz, doğrayan bilər.
  • Yeyər ağız, utanar üz.
  • Yeyici üçün Allah yetirər.
  • Yeyilənim yeyilir, qonağım küsülü gedir!
  • Yemiş vaxtı xırçının qulaqları kar olar.
  • Yengəmiz Yetər oldu, günümüz betər oldu.
  • Yer bərk olanda öküz öküzdən görər.
  • Yer bəyin, yurd xanın, işlə ha, çıxsın canın.
  • Yer qatı, göy iraq.
  • Yer var danışarlar, yer var udarlar.
  • Yerə düşməklə gövhər qiymətdən düşməz.
  • Yeri-yeri kürkü yırtıq, nəyindi məndən artıq? Atım atına barabar, tulam da səndən artıq.
  • Yerin də qulağı var.
  • Yeriyən at yemin özü artırar.
  • Yersiz gəldi – yerli, qaç.
  • Yersiz söz dostu düşman eləyər.
  • Yetim, kimə zərər verərsən? - Mənə çörək verənə!
  • Yetim qızsan, qıvrıl yat!
  • Yetim malı oddan yaman yandırar.
  • Yetim oğurluğa çıxar, ay ilk axşamdan doğar.
  • Yetim öləgən olar.
  • Yetim yarımaz, yarısa da, qarımaz.
  • Yetimə ay da qaranlıqdı, gün də.
  • Yetimə çörək ver, borclu çıx.
  • Yetimə vay-vay deyən çox olar, çörək verən az.
  • Yetimi vurma, döymə, çörəyini əlindən al.
  • Yetimin ağzı aşa, başı daşa.
  • Yetimin bağrı yağ bağlamaz.
  • Yetimin qaydasıdı, gec gülər, tez-tez ağlar.
  • Yeyin at özünə qamçı vurdurmaz.
  • Yezidin Şama getməyi gerçək oldu.
  • Yığma dən üçün xırman açılmaz.
  • Yıxılan yıxıldığı yerdən qalxar.
  • Yıxılana balta çalan çox olar.
  • Yıxılanın dostu olmaz.
  • Yıxılmasa dikəlməz.
  • Yırtıcı quşun ömrü az olar.
  • Yiyəsinin yanında pişik də it basar.
  • Yoxa qələm işləməz.
  • Yoxsul axça tapdı, yer tapmadı.
  • Yoxsul yoxsul, oduna, suya da yoxsul?
  • Yoxsulun ahı taxtdan endirər şahı.
  • Yoxsulluğa düşməyən varlığın qədrin bilməz.
  • Yoxsulluğu yox olsun.
  • Yoxsulun üzü qaradır.
  • Yol bilən karvana qatılmaz.
  • Yol oğrusu ol, yoldaş oğrusu olma.
  • Yol yeməyi yük olmur.
  • Yolçudan yolçuya pay olmaz.
  • Yolçuluğa gedən çölməyin dalısında tutmaz.
  • Yolçunun torbasından tutmasan, ağacın əldən qoymaz.
  • Yoldan çıxanı yol vurar.
  • Yoldan çıxmaq eyib deyil, yola gəlməmək eyibdir.
  • Yoldan çıxsan da, eldən çıxma.
  • Yoldan irəli yoldaş, eldən irəli qardaş.
  • Yoldan qal, yoldaşdan qalma.
  • Yoldaş yolda sınanar.
  • Yoldaşıma ağac dəydi, elə bildim saman çuvalına dəyir.
  • Yoldaşının sözünə inan, özünkündə dayan.
  • Yoldaşını bab elə, görən desin ha belə.
  • Yoldaşını göstər mənə, sənin kim olduğunu deyim.
  • Yolsuz gedən tez yorular.
  • Yolsuzu yola tapşır.
  • Yolunan gedən yorulmaz.
  • Yönlü cücə yumurtasında cikkildər.
  • Yorğun eşşək hoşu Allahdan istər.
  • Yoruldun sarvana, acıdın çobana.
  • Yuxarı baxıb fikir eləyincə, aşağı baxıb şükür elə.
  • Yuxarı evə baxıb aşağı evi yıxma.
  • Yuxarı qoymurlar, aşağıda mən oturmuram.
  • Yuxarı tüpürürəm bığdı, aşağı tüpürürəm saqqaldı.
  • Yumru daş yosun tutmaz.
  • Yumurtanın sarısından pay uman cəhənnəmlikdir.
  • Yumurtlamadı, yumurtlamadı, falını da yedi?!
  • Yurd yiyəsiz qalanda donuz təpəyə çıxar.
  • Yusif bazarıdı; hər kəsin matahı varsa gətirsin.
  • Yuvanı erkək quş tikər.
  • Yük ağır olanda öküz öküzdən görər.
  • Yük əyməsə daş qəribliyə düşməz.
  • Yüknən gələn taynan gedər, taynan gələn – vaynan gedər.
  • Yüksəkdən baxan alçağa tez enər.
  • Yükün yığdı təpəyə, elə arxa çevirdi.
  • Yürüş var ki, duruşdan betərdir.
  • Yüyürən at arpasını artırar.
  • Yüz ağac sağrıya, sağrı bir yol ağrıya.
  • Yüz bilici olsan, yenə bir bilməznən danış.
  • Yüz birə qoşulmaz, bir yüzə qoşular.
  • Yüz dost azdır, bir düşmən çoxdur.
  • Yüz gün yaraq, bir gün gərək.
  • Yüz gün sel oyanı bir gün dərd oyar.
  • Yüz iynə yığsan bir çuvalduz olmaz.
  • Yüz qayğı bir borcu ödəməz.
  • Yüz qoyuna da tırıho, bir qoyuna da tırıho.
  • Yüz mamaça yığıla, güc doğana düşər.
  • Yüz namərdin çörəyin doğrasan, kasa dolmaz.
  • Yüz ölç, bir biç.
  • Yüzbaşının şahidi çovuş olar.
  • Z
  • Zalıma Allah bəla verər.
  • Zalımın çörəyi dizi üstə olar.
  • Zalımın qılıncından kasıbın ahı pisdi.
  • Zaman keçər, söz qalar.
  • Zaman sənə saz olmasa, sən zamana saz ol.
  • Zamana ilə düzəlişən həmişə rahatdır.
  • Zamanaya bax, ayıya qaval çaldırır.
  • Zəhmət çəkməyən bal yeməz.
  • Zəhmət çəkməyən rahatlığın qədrin bilməz.
  • Zəhməti bülbül çəkər, gülü qucar yenə xar.
  • Zəhmətlə yeyilən acı soğan minnətlə yeyilən baldan şirindir.
  • Zəhmətsiz bal yeməzlər.
  • Zəhmətsiz rəhmət olmaz.
  • Zəncir aslan üçündür.
  • Zər ilə olan zor ilə olmaz.
  • Zər qədrini zərgər bilər.
  • Zərbə həməşə ağrıyan yerə dəyər.
  • Zərərin yarısından qayıtmaq da qazancdır.
  • Zindana səbr eləyən axırı taxta çıxar.
  • Zirək quş dimdiyindən tələyə düşər.
  • Ziyan ağudan acıdır.
  • Ziyankardan qəza əskik olmaz.
  • Zoğal dərənimiz də var, səbət hörənimiz də.
  • Zor ilə gözəllik olmaz.
  • Zor qapıdan gələndə haqq bacadan qaçar.
  • Zora dağlar dayanmaz.
  • Zorla gedən köpək qoyuna fayda verməz.
  • Zurnaçı zorun üzünə verər.
  • Zülm ilə abad olan bir gün gəlir bərbad olur.
  • Zülmət daşıdı, götürən də peşmandı, qoyan da.
  • Zülmün axırı olmaz.